Chcę wstąpić do zakonu, doradźcie...

Mam 27 lat. Studiowałam co było moją pasją, znalazłam świetną pracę, więc uciekałam przed tym głosem Bożym w duszy.... Ale On jest nieubłagany.... woła mnie tak delikatnie... że naprawdę w lekkim powiewie przychodzi do mnie... Myślę o Karmelu, czyli Trzecim Zakonie Karmelitańskim. składanie ślubów tam jest dobrowolne, ale ja chcę je złożyć. Jednocześnie będę żyć w swoim środowisku życia i umocniona wsparciem moich braci i sióstr z Karmelu. To poważna decyzja. Czy dobrze robię? To już jutro rano, podróż do Torunia, do Karmelu na Rubinkowie. Co mam mówić? jestem nieśmiała przy obcych. Będę wdzięczna za każdą wskazóweczkę :)

najabardsziej sa znani z tego, ze wszystkich pedofilow w zakonie wysylaja do zapomnianych przez boga miejsc by tam dalej macali czyjes dzieci :O

ja bym się zgłosił do psychiatry na twoim miejscu :o

pedro - twoja uwaga jest najtrafniejsza

chłopa ci brak!!!

Nara. ale wiesz ze jak zostaniesz zakonnicą to juz ci facet nie dogodzi;-)

:d no chyba ze jakis ksiadz sie znajdzie, tez sie zdarzalo :)

a wiesz o tym, że tam zakonnicy sypiają w trumnach?:o

To tylko Twoja decyzja. Ja i nikt inny nie słyszy tego głosu co Ciebie pocichutku wzywa. Każdy znas ma swoje ciche głosy, które coś mu szepczą, niektórym z nas szepczą potworne słowa, zmuszają do potwornych działań, ale w Tobie jeżeli gości czysta miłość, dobro to napewno ten głos co ci szepcze jest dobrym głosem. Musisz postarać się przeanalizować wszystko za i przeciw. Musisz przeprowadzić ze sobą szczerą rozmowę. Odpowiedzieć na kilka pytań. Czy kocham Pana Boga tak mocno aby oddać mu całą siebie? czy nie traktuje tego jako wyjście awaryjna, bo mam niską ocenę swojej osoby, swojego wyglądu, bo nikt mnie nie pokocha a On tak? Czy jestem pewna że Pan Bóg nie chce mnie powołać na matkę dzieci, którę urodzę ale na zakonnicę? Czy jestem pewna, że zakon da mi radość w sercu bo tylko radością mogę codzień chwalić i wysławiać Imię Pana? Czy jestem pewna tych i wielu innych rzeczy....

he, może najpierw poczytajcie o tym zakonie, a później gadajcie o trumnach :D

takie pytania to nie na kafeterię:D

piszę zupełnie serio-moja przyjaciółka była w zakonie...dwa miesiące-coś jej chwilowo odbiło:o teraz ma męża i córeczkę

\"odbiło\" ? :O

a ja myślę że znalezienie w nas rozmówców to podświadomy apel: \"potrząśnijcie mną bo mi odwala\"

Jedno jest pewne: to nie temat na kafe i generalnie nikt nie jest w stanie przewidzieć, czy to słuszna droga. A co będzie, jeśli np. po kilku miesiącach od złożenia ślubów, człowiekowi się wszystko odmieni?

odbiło = odwaliło, pierdolnęło itd :D

fajny żart :)

tak, odbiło, gdyż uważam, że do zakonu trafiają własnie tacy ludzie, czyli ci, którym odbija:o ona z perspektywy czasu decyzję o zaniechaniu bycia \"bożym sługą\" uznała za słuszną

Wiem, co to znaczy, tylko dziwi mnie takie określanie tej kwestii. Kiedy miałam depresję, ludzie też twierdzili, że mi odbiło, bo dziwnie gadałam i nie zachowywałam się jak wszyscy.

Do \"ja uważam że\" - mądrze piszesz... odpowiedziałam sobie na te wszystkie pytania. To nie ucieczka. Chcę służyć Bogu i ludziom. Chcę się karmić żywym Ciałem i Krwią Jezusa, aby mieć życie wieczne. Karmel przyjmuje Komunię pod dwiema postaciami. Słyszałam taką piosenkę religijną : \"Błagam przebij, moje serce.... abym umarł....abym umarł.... z miłości do Ciebie...\" - tak się właśnie czuję. Kocham Boga ponad wszystko. Mam nadzieję, ze będę dobrą karmelitanką.

jeżeli czujesz, że właśnie to chcesz w życiu robić, że chcesz poświęcić swoje życie Bogu i ludziom i słyszysz ten wewnętrzny głos, który Cię do tego namawia to po prostu zrób to :) jeżeli Bóg naprawdę Cię woła to nigdy od tego nie uciekniesz... Pozdrawiam i powodzenia Ci życzę :)