czy bedzie chcial wrocic?

Wie ze to ciezko, ale chyba Ci nic innego nie pozostalo jak akceptacja tego ze to koniec. A sama wiem jak to ciezko przychodzi. Z drugiej jednak strony wiem ze to czasami nasze ego nas najbardziej boli. Rozpaczalam kiedys za chlopakiem pare miesiecy i jak wrocil to mi jak reka odjol odechcialo sie jego:)) Pozdrawiam

u mnie jest tak samo, ale w odwrotnej kolejnosci, jak bylismy razem odechciewalo mi sie go, a teraz nagle potrzenuje go najbardziej na swiecie. :)

chyba tylko bezposredni kontakt z nim moze mi uswiadomic, czego ja tak naprawde chce. na odleglosc, przy braku kontaktu nie jestem w stanie ocenic, czego ja w koncu chce...

Moze to taka kara bedzie dla Ciebie ;> mialas i nie docenialas....

Moze.... Ale ja to mysle jednak ze to czesto nasze ego najbardziej cierpi. Nasza ambicja nie pozwala nam sie pogodzic z porazka. Chodz istnieje tez obcja ze to wlasnie byl ON, ten idealny. Obojetnie jak jest, nic sie na sile nie da zrobic i nie pomoze nic jesli on juz nie chce nas. Nie chce tu wyjsc na jakas neurotyczna narwana babe, ale posluchaj mnie i sprobuj nie ocenjajac mnie przemyslec moja rade:) A o to rada: Zeby sie przekonac czy to naprawde byl ON, no ten jedyny . I czy naprawde swiat sie skonczyl z jego odejsciem musisz umawiac sie z innymi facetami. Oczywiscie ja mowie o niewinnych randkach! Jezeli inni naprawde beda Cie na smierc zanudzac i ciagle bedziesz o ex myslec w czasie spotkan. To po tobie:)) Nie, zartuje, nie potobie ale w tedy to oznacza opcje 2.... Co oznacza ze bedziesz potrzebowala duzo czasu by mysl o nim nie bolala. Wiem ze dziwne rady daje ....ale szczere bo naprawde rozumie co znaczy stracic kochanego czlowieka. POZDRAWIAM

dziekuje za ta rade, sprobuje wykorzystac. ;) teraz tak mysle, ze ja nie wiem, czy go naprawde tak mocno kocham, ja juz nic nie wiem... bardzo boli mnie to, ze on sie nie odzywa. ta kara jest zbyt straszna. ;/ po prostu musze sie z nim spotkac, musze sprawdzic jak to teraz bedzie, przebywac w jego obecnosci, co bede czula jak bede obok niego. czy bede go pragnac, czy nagle przypomna mi sie te wszystkie klotnie, ten caly zal, placz, zlosc.. czy bede potrafila zapomniec o tym wszystkim i dalej go kochac... czy on bedzie potrafil? czy bedzie chcial?...

A mi sie wydaje ze skoro nie docenialas go jak byl obok, to teraz zobaczysz co czujesz jak go nie ma...

tylko, ze teraz jestem w domu rodzinnym, tutaj zawsze bylam bez niego, tu mam rodzine, tu nie czuje sie samotna, tu czuje sie bezpiecznie. a co bedzie gdy wrocimy po swietach na studia, wyprowadzimy sie do nowych mieszkan? dopiero TAM bede mogla sprawdzic, co czuje bez niego, bo tam zawsze bylam z nim. studia razem, wychodzenie wszedzie razem, robienie prawie wszystkiego razem... i nagle zostane tam sama. w obcym miejscu, z obcymi ludzmi, calkowicie sama. samotna. bez niego. co bede czula? strach, bezsensownosc, pustke, brak. nicosc wokol mnie.