nie zasne chyba

Nie moge sie uspokoic, zreszta sami ocencie. Poznalam jakis czas temu faceta, dobry nie zmanierowny charakter, w miare przystojny, bogaty. Stalo sie nie tak jak planowałam, czyli nasza znajomosc nie rozwinela sie w kierunku zwiazku, ale w sumie dlatego, ze ja bylam na poczatku niezdecydowana, no i on sobie dal spokoj. Przez caly jednak czas do dzisiaj zylam delikatna nadzieja, ze moze cos sie kiedys zmieni i znow pojawi sie przed nami ta szansa zblizenia sie do siebie. No i dzisiaj wspanialomyslnie dalam nr jego gg dobrej kolezance, ktora poprosila mnie o nr jakiegos milego faceta, ktory moglby byc jej przewodnikiem po miescie, ktorego niezna, a w ktorym wlasnie zamieszkala. Odrazu on mi przyszedl na mysl, bo mieszka w tym samym miescie i pomyslalam tez, ze jesli nam sie nie uklada, to dam jej kontakt do niego. No i stalo sie. Oni sie umowili, a ja jesli napisze, ze cierpie to nie sklamie. :( Tak sobie nieraz myslalam, ze jak znajdzie dziewczyne, no bo caly czas szuka kobiety, to ze przynajmniej nie bede jej znala, a tu prosze sama ukrecilam na siebie bata.

wiem co to znaczy :( ale moze nie wszystko stracone? moze wcale sobie nie przypadną do gustu

mam obawy, ze sie sobie spodobaja. On mimo, ze jest naprawde fajnym facetem jest troche zdesperowany, brakuje mu milosci. Nie wiem co mnie podkusilo, gdybym mogla cofnac czas, to nie dalabym jej tego nr, a z drugiej strony. Tak mi ciezko teraz

a moze tak mialo byc....?zobaczysz co wyniknie.

idę spać z cholernie mocnym postanowieniem poprawy. tzn. zacząć poprawiać swoje poczucie honoru, tzn. humoru.

no to pa. [:p ]

to już napewno.