niepewnosc uczuc

nie wiem co mam robic, jestem z chlopakiem prawie 3lata ja mam 21 lat a on 26, moj problem polega na tym ze nie jestem pewna swoich uczuc, nie wiem czy Go kocham, czy to z nim na pewno chce byc przez cale zycie, dodam ze to mój pierwszy chlopak, a ja jestem jego pierwsza dziewczyna,dosc czesto sie kłócimy szczególnie o głupoty,momentami jest cudownie a potem czar pryska i tak w kółko, wiem ze on bardzo mnie kocha i chce byc ze mna na zawsze,ehh...dlaczego to wszystko takie trudne:(martwi mnie w nim tez to ze straszniejest za swoja rodzina, brata traktuje jak bóstwo...prosze o rade, jesli ktos chce pogadac to przysylajcie maile:)

muisisz sprobowac z nim skonczyc, nie widze przyszlosci w waszym zwiazku

ale boje sie ze potem bede żałowac, zwlaszcza ze nie jestem pewna,zreszta sama nie wiem jak poradzilabym sobie sama:(tyle lat bylam z kims aatu nagle sam, no i On załamalby sie ta decyzja:(

i odpowiedzcie mi na jeszcze jedno pytanie: czy jak sie kocha to jest sie tego zawsze pewnym, nie ma sie zadnych watpliwosci, i zawsze czuje sie w obecnosci tej osoby wspaniale???

Uważam, że powinnaś poczekać. Miłość rodzi się z czasem. Ja jestem w zwiazku z facetem od 8 miesięcy i przez 7 miesiecy mialam powazne watpliwosci!! a teraz one mijają, daj temu szansę jezeli Ci na nim zalezy, a widzę, ze tak:)

zawsze ą gorsze dni co to za pieprzenie o kończeniu znajomości!!! ale jakiś "urlop" od siebie ok jak pobedziesz chwile bez niego, zatęsknisz to zrozumiesz co czujesz. Trzymaj się

a co myslicie o jego stosunkach z rodzina?

sama widzisz

no wlasnie nie wiem co o tym myslec:(na poczatku strasznie to mnie wkurzalo:/rozmawialismy o tym i troche sie zmienil juz slepo nie pedzi do brata za kazdym razem, ale i tak mi sie ich stosunki nie podobaja czasem,bo ciagle go ktos o cos prosi pomoz w tym pomoz w tamtym, teraz jest o tyle lepiej ze jak studiujemy to jestesmy od niego wiele km i widuja sie 2razy w miesiacu,

Ale przecież milosc nie polega na tym, zeby przyczepić sie jak rzep do drugiej osoby i widzieć jedynie ją! Nie oczekuj ze nie bedzie widywal sie z bratem, widocznie jest z nim bardzo związany. A to, że pomaga swojej rodzinie i traktuje ją priorytetowo, to chyba dobrze o nim świadczy?? No chyba, ze to rodzina patologiczna;) Daj sobie i jemu więcej luzu, zajmuj się i nim i swoimi sprawami, nie rozmyslaj zbyt duzo nad sensem Waszego związku i zobaczysz jak będzie:)

ja miałam takie niepewności po 3 miesiącach bycia z chłopakiem i zerwałam z nim xP

dzieki:)no ja chyba rzeczywiscie zbyt wiele myśle i myśle, aż mnie te mysli dobijaja,i ciagle mi sie wydaje ze jak teraz jest tak to potem bedzie jeszcze gorzej,OKI, koniec z rozmyślaniem:D

no i miało byc juz pieknie a tu kolejna kłótnia i ciche dni ;( nie wierze juz w nic:(