Walczyła.. lecz odeszła...

życie choć tak cenne, takie kruche jest.

wystarczy chwila by stracic je...

:-(

zostawila dziecko.. dziewczynke, zaledwie 1,5 kg. :(

:(:(

:( :( :(

tzn, że nie przeżyła porodu? Boże, biedne dzieciątko, co z nim będzie?

byla w 7 miesiacu ciazy, szczesliwa mezatka, nagle zaczela rodzic, lekarze podtrzymywali ciąże, wkoncu dostala 2 razy wylewu, zapadla w spiaczke... i zmarla :( walczyla...ak dzielnie walczyla dzieko.. z tatusiem.. ktory chyba zwariuje...... nie wiem jak pomoc :(

a kim jestes dla nich? kims z rodziny?

przyjaciolka.. jej i jego.. bylam swiadkiem na ich slubie, bede chrzestna malutkiej.. nie wiem co robic, zamknelam sie w domu, bo nawet nie potrafie mu pomoc..im..

to straszne.... myślałam, ze w XXI wieku kobiety nie umierają już przy porodach :-( chyba tylko psycholog może trochę pomóc, no i potem, za jakiś czas zwykły ludzki instynkt, żeby jednak jeszcze być szczęśliwym, ale to długa droga....

Ma opieke psychologa.. ale co to da.. boje sie tak strasznie..nie wiem czy spojrze mu w oczy, nei wiem czy zniose bol w jego oczach... lekarz stwierdzil, zeogranizm zareagowal na ciaze jak na intruza i walczyl z nia.. organizm przegral... ;(

w takich sytaucjach wszystko jest dozwolone, chociaż lepiej byłoby zebyś jakoś się trzymała przy nim.... jak będziesz rozpaczać w jego obecności to wiadomo, zę będzie jeszcze gorzej, ale z drugiej strony te pierwsze chwile po takiej tragedii usprawiedliwiają chyb akażde zachowanie, cokolwiek moze przynieść ulgę....