wierzący mężczyzna

Witajcie. Jestem z moim P. już prawie rok. Od początku wiedziałam że jest bardzo wierzący i praktykujący. Długo zwlekał z pójściem do łóżka, w końcu po paru miesiącach - magia chwili i stało się. Zauważyłam jednak że po tej nocy miał poczucie winy. Potem oczywiście sypialiśmy ze sobą, ale wciąż widzę że on ze sobą walczy, ma wyrzuty sumienia. Coś w stylu - bardzo chce i bardzo się boi. Spowiada się z tego. Nie muszę chyba pisać że uważam to za hipokryzję (chociaż jemu tego nie powiem), że spowiada się, żałuje za grzechy, a potem i tak to robi. Ale problem polega na tym że brakuje mi radosnego, nieskrępowanego seksu, bez poczucia winy. Męczy mnie to że jego to męczy. Wolałabym aby po prostu się z tego cieszył, a następnego dnia był zadowolony. Nie mam żadnej gwarancji że po ślubie to się zmieni - może wciąż będzie się z tego spowiadał? Co o tym myślicie? Pozdrawiam.

wierzącą kobietą. I miałam podobne odczucia jak Twój P. I powiem Ci, że mnie razi to co piszesz... Jeżeli on czuje podobnie jak ja, to naprawdę nie jest mu łatwo, a Ty myślisz tylko o sobie i o tym że brakuje Ci nieskrępowanego seksu... :O

no wlasnie. autorko zastanow sie nad sobą, jestes straszna egoistą. skoro wiesz jak go to meczy to moze weźcie slub? zreszta topik jest w ogole glupi ale mniejsza o to :o

po ślubie powinno mu minąć...bo to już nie grzech. a jak on się zapatruje na antykoncepcję, bo ja to bym się obawiała, że bedzie miał podejscie "ile bóg da"...albo bedzie sie spowiadał i żałował użycia kondoma :/ a ogólnie w życiu bym się z takim nie związała

Sex nie jest grzechem. Jaka wiara oprócz Hare Krszna zakazuje sexu ?

Planujemy ślub. Ale dopiero za ok. rok.

kłopot, zawsze bedziecie mieli klechów w łóżki Wierząca kobieto, trzeba było nie sypiać, albo w lewo, albo w prawo, a nie potem robić z siebei ofiarę egoizmu moja koleżanka jest wierząca i ma romans z żonatym wierzącym. Oboje bardzo to przezywają, ciągle chodza do spowiedzi. kiedys byłam z nimi an rekolekcjach, bo się zastanawiałm, żeby nie zacząć chodzić do koscioła, ale stwierdziłąm, że taka hipokryzja mnie przerasta. Nie wyobrażam sobie takiego zakłamania. gdybym z jakis powodów się zdecydowała na ascezę, to nie będą ckatoliczką myślę, że byłabym mniej zakłamana. Kurczę, to wszystko chyba przez tą spowiedź

sypiac?