znow wszystko poszlo nie tak...

znowu postanowilam zrobic krok w jego kierunku,caly czas bojac sie ze to nie ma sensu...i chyba nie ma naprawde... przyjaciele mowia,nie poddawaj sie,walcz,nie pozwol sobie go stracic...staram sie,ale nic z tego... i znowu sie kompromituje odzywajac sie pierwsza,pewnie on z kazdym takim odezwaniem moim skresla mnie jeszcze bardziej,tragedia.... jestem beznadziejna pod tym wzgledem,ale inaczej nie postrafie,jesli mi na kims zalezy walcze do konca,jak sie okazuje z marnym skutkiem...

nie wiem po co cały czas wyciągasz ręke i sie ponizasz. Nie chce to nie. daj sobie spokój

no ja tez nie wiem widocznie to cholerstwo jest silniejsze ode mnie i ciagle z nim przegrywam

skoro wiesz, że się poniżasz to po co piszesz? postaw się na jego miejscu. co bardziej by Cię denerwowało? to że byłabyś namolna i błagała o jego miłość czy może to że olała go sobie mimo tego, że to tak bardzo by bolało? zranione serce- milczenia ostrzem...

masz pierdoloną kurwa racje i ja to wiem tylko to takie ciezkie!

tak, wiem... rozumiem Cię i to nawet niezdajesz sobie sprawy jak bardzo... ja się poniżałam ponad rok... a teraz...mam go głęboko w du*** i jestem z siebie dumna a on jestem pewna, że niedługo na kolanach będzie błagał żebym wróciła bo takich kobiet jak ja się nie zapomina... zyczę Ci siły by móc mu pokazać że jesteś więcej warta niż on sobie myśli...

oj...nie zdajesz* sorry:P

którzy radzą Ci upokarzać się dla faceta, który ma Cie w dupie?!

:o