Czy pierwszy partner moze byc ostatnim...??

taaaa... tyle że u zdrowego człowieka naraz działa wiele instynktów niektóre nawet się wykluczają, czy działają przeciwnie (np instynkt do rozmnażania przy poszerzaniu puli genów do których ma się dostęp i instynkt budowania rodziny czy poszukiwania towarzystwa na którym można polegać) czyli, nie da się zjeść ciastka i mieć ciastko, tak jak nie da się eksperymentować, kochać z różnymi partnerami i jednocześnie mieć tego jednego, oddanego przy sobie ciesząc się czystym sumieniem

To się zgadza. Tyle, że miałem na myśli instynkt w rozumieniu przeczucia. Sorki, niejasno się wyraziłem.

i tu chyba dochodzimy do zbliżonych wniosków, że owo nagie ja jest okrutne, bezwzględne, egoistyczne, żeby nie powiedzieć \"cyniczne\" ;) nie wiem czy naprawdę chcę kierować się jego dobrem, czy w ogóle jest jedno dobro lub jakiekolwiek dobro dla takiego \"ja\"

Moje nagie ja jest okrutne, cyniczne, egoistyczne (właściwie w tym wypadku to określenia jednej cechy), ale i jakoś paradoksalnie uczciwe. Uczciwe pod tym względem, że nie trwam w układzie,który mi nie pasuje (miastr trwać i wmawiać coś sobie i innym). W ten sposób straty własne i rzeczonych innych są sprowadzone do minimum...

aaaaaa... intuicja... to lubię, nie doceniałam póki nie wiedziałam czym ona jest, a to utajone rozumowanie, częstokroć skuteczniejsze niż te ułomne, świadome obecnie intuicja mówi mi że jest dobrze i żebym cieszyła się tym co mam i bardziej wyluzowała hmmmm... chyba kupię tę długą czerwoną wstążkę i pójdę na solarium no i lżej mi się zrobiło na duchu, w końcu dlaczego nie miałoby być lepiej

Ano właśnie. Dlaczego nie? Choć mnie zwykle nie pociesza świadomość, że inni mieli/mają podobne problemy :P

Apostoł, a tu się chyba właśnie zastanawiamy czy od układu który nam pasuje nie ma lepszego, który pasowałby bardziej, nie wspominając o pytaniu czy układ nam naprawdę pasuje czy też tylko się wydaje że pasuje.

Moze ,jasne ,ze tak.Moj maz byl pierwszym i pewnie bylby ostatnim,gdyby nie zmarl:-o po 20 latach malzenstwa. On przede mna mial kilka partnerek,wiec nie mam pojecia jak to dziala w przypadku mezczyzn;)

\"Choć mnie zwykle nie pociesza świadomość, że inni mieli/mają podobne problemy.\" Mnie ta myśl nie pociesza, choć ma znaczenie. Zaraz przywołuję obraz jak owi inni leżą na łożu śmierci i spostrzegają że chyba coś stracili.

Tia, tyle, że same takie wątpliwości są już dowodem na to, że jednak nie pasuje. Nie lubię bardzo takiego toku myslenia: jestem tu, bo nie wiem czy znajdę inne miejsce (jestem z tobą, ale jak się nawinie ktoś lepszy...). Troszkę to nieuczciwe. Ale ja zawsze mialem naturę włóczęgi. I nieoczekuję, że inni będą tak myśleć. To bardzo ludzkie: wykorzystywać, pasozytować i deptać. Połączenie chciwości, tchórzostwa i wygodnictwa. Wolę odejśc i szukać czegoś lepszego, jeśli obecny układ jest niesatysfakcjonujący w pełni. Cóż, jakieś ideały mimo wszystko mi pozostały.

Może lepiej nie w pełni satysfakcjonujący - zmęczenie daje znać o sobie :o

lalelilo lu => niech se leżą. Pytanie: czemu rozpaczają i co stracili?

obym tak nie leżała rozpaczając pewnie pytania co straciłam i czy dało się nie stracić są pomocne dla uniknięcia spadam, fajrant, pora na chwile prawdziwego życia: spacer z psami i śnieg na twarzy do zobaczenia!

narqa

jakbym mogla nie wrocic:D

pierwszy może być ostatnim, ale nie musi