po co zyc jak nie ma zadnego sensu tego zycia?

;(;(

czemu??

i nie myśl za wiele bo cie główka rozboli :)

w zyciu totalnie nic sie nie uklada, na uczelni, w milosci, ze znajomymi (o ile sie takich ma) po prostu nic:(

Zawsze jest po co żyć,pamiętaj że po burzy zazwyczaj przychodzi słońce może w tej chwili jest Ci żle ale jutro już może być lepiej

tylko ze tak zle jest mi juz od jakiegos czasu:(

ktoś kiedyś pięknie napisał, że w życiu zawsze się układa... tylko nie zawsze jest to po naszej myśli... ;-)

piekne slowa, tak samo jak to ze w zyciu piekne sa tylko chwile ( i z tym sie zgadzam) ale czy warto sie meczyc dla tego jednego dnia? czy warto prawie caly czas chodzic zdolowanym czekajac na ta piekna chwile? ktora i tak jest ulotna

"Zawsze jest po co żyć,pamiętaj że po burzy zazwyczaj przychodzi słońce może w tej chwili jest Ci żle ale jutro już może być lepiej" ...albo gorzej:P

w życiu piękne są tylko chwile moja droga...;-) a z racji tego, że życie bardzo któtko trwa więc czasami warto żyć... ;-)

niby tak, ale jesli mysli o smierci przychodza czesto........i czesto nie ma sie ochoty dalej zyc, nie ma sie w nim zadnego celu, chyba ze cele nierealne...to chyba kiedys sie to stanie:( i tak raczej wszystkim jestem obojetna

kiedy ma się doła-----------> bierze się koparkę piasku i dołek zasypuje.... nie jest sztuką iść przez życie zamartwiając się i przeżywając każdą porażkę... sztuką jest przejść przez życie śmiało... mieć byczą minkę...łapać szczęście za ogon i dusić jak cytrynkę...;-)

tylko nie wszyscy sa tacy odporni na wszystko:( sa ludzie wrazliwi ktorzy przejmuja sie kazda pierdola....... ja niestety do takich naleze:( i szczerze mowiac mam juz za soba jedna probe..........moze dlatego tak waham sie nad druga

Jeśli masz wzloty i upadki, a nawet i same upadki, znaczy to, że żyjesz.:) Zazdroszczę.:D

eh... ale co dokładnie się dzieje? nie radzisz sobie z problemami? czy zwyczajnie czujesz się samotna i potrzebujesz z kimś porozmawiać? jeśli to p[ierwsze to napisz dokładniej jakie problemy bo to, że nikomu na Tobie nie zależy to w to nie uwierzę bo pierwsza próba była nieudana więc albo ktoś Ci pomógł przeżyć albo sama chciałaś dla kogoś żyć, a jeśli to drugie to zapraszam na maila na spokojną rozmowę.

hihihi Voalko

chcialabym miec jakis sens w zyciu.......ale nigdy nic mi nie wychodzi:( nie jestem osoba wierzaca.........

dokladnie , nie radze sobie juz ze swoimi problemami:( i jeszcze moj tzw "zwiazek" ...... po prostu mysle ze najlepiej dla wszystkich by bylo jakbym zniknela z tego swiata. czasami mam nawet wizje swojego pogrzebu i widze na nim tylko rodzicow i siostre........... a dlaczego tylko ich? bo chyba nie wypada nie przysc na pogrzeb wlasnej corki, siostry

bez kitu, co Ty piszesz. lepiej dla kogo? chyba dla Ciebie. lżej by Ci się zrobiło? a skąd wiesz, że tam gdzie pójdziesz będzie lepiej? każdy ma w życiu dni lepsze i dni gorsze. czasem jest więcej gorszych a czasem lepszych. życie właśnie takie jest...czasem coś je przysłoni i trzeba poczekać aż przejdzie.

pierwsza proba byla nie udana gdyz bylam wtedy dzieciakiem i nie bardzo oriebntowalam sie w pewnych sprawach

naprawde mam wrazenie ze dla moich bliskich (tzn dla tych co mi sie wydaja bliscy) byloby wszystko obojetne, a dla niektorych moze znikniecie byloby ulga. ok, moze 2 dni jakiejs pustki, ale szybko by minelo

na razie muszę uciekać... ale potem tu wrócę...więc poczekaj na mnie jeśli możesz ;-)

Co to znaczy:nie jestem osoba wierzącą.Nie musisz chodzić do kościoła (chociaż mnie to akurat trzymało nie raz przy życiu kiedy posiedziałam sobie w takim miejscu i pomedytowałam),wystarczy wierzyć,że istnieje to \"coś\" (niekoniecznie nazywac to Bogiem),co sprawi,że za jakiś czas będzie się działo lepiej w naszym życiu.Jeżeli pierwsza próba Ci sie nie udała,tzn.że MUSISZ ŻYĆ,BO NAJWIDOCZNIEJ MASZ COŚ JESZCZE WAŻNEGO DO ZROBIENIA!!!!A że coś nie wyszło...każdemu czasem coś nie wychodzi,a niektórym nie wychodzi więcej niż innym....ja też tak mam-odwagą jest żyć dalej i zmagać się z tym wszystkim-ja mam jeszcze taką odwagę,choć chwilami bywało cięzko...nawet bardzo....

jeszcze tutaj pobede. tak sie teraz zastanawiam czy dzisiaj mialabym odwage to zrobic, wlasciwe w glebi duszy mam mala nadzieje ze cos moze sie udac...ale ta nadzieja z dnia na dzien maleje:( ufff zaczyna mi sie w glowie krecic od martini

jak coś to ja już jestem ;-)

dzieki wczoraj za pomoc, za to ze ktos chociaz wirtualnie byl ze mna. dzisiaj troche opadly emocje i podchodze bardziej racjonalnie do swoich problemow.po prostu musze w koncu cos zmienic w sobie, nie doprowadzac do takich sytuacji jak np. wczoraj. tylko niewiem za bardzo jak tego dokonac:( jak sie zmienic??? jak nie przejmowac sie wszystkim.....jak stac sie optymistka....jak komus zaufac???

i tez mam takie nastroje tego nie da sie zmienic takie jestesmy musimy widocznie swoje odplakać ponarzekać przespac żeby potem sie POŚMIAĆ

no jestem jak dzisiaj? widzę że już lepiej ;-) do dobrze ;-)

pokaż mi jak wygladasz a powiem Ci kim jesteś... ciężko jest komuś zaufać, bo człowiek boi się by się nie zawieść... ale kto nie ryzykuje ten nie wygrywa... ta gra obojętnie...miłością...przyjaźnią...życiem...się nazywa

A wiesz co Pantagruel usłyszał w światyni Boskiej Flaszy? :P