Jak ocenilibyście takie wypracowanie gdybyście były nauczycielkami?

Wizyta w Parku Dzikich Zwierząt Kupuję bilet. Przechodzę przez ciężką mosiężną bramkę. Bileter przerywa bilet i życzy mi miłego zwiedzania. Wchodzę, przede mną tłok. To nie jest zwyczajny dzień. Oglądam dzikie pawiany, mamuty, osły, konie, psa z wścieklizną. Nagle czuję, że ktoś dotyka mnie po plecach. - Dzień dobry. Jestem Zbysiu Cieć- przewodnik w parku. Czy chce pan mnie o coś zapytać? - Skąd pan wiedział? - Jestem półetatową wróżką. - Ja natomiast dziennikarzem gazety powstańczej. Czy mogę zadać kilka pytań? - Oczywiście, chętnie na nie odpowiem. - Jak dużo jest tutaj zwierząt? - Dokładnie niewiadomo, ponieważ w pewnych granicach mogą one dowolnie zmieniać miejsce, a nawet wychodzić poza park. - Cały czas idzie za nami dzik. Czy jest niebezpieczny? - Owszem, jest. Proszę uciekać. Dzik rzuca się w pościg za Zbysiem. Przewodnik ucieka ile sił w nogach, a ja idę po podwójnego cheesburgera z serem i niesamowicie ostrym sosem tabasko. Kanapka rozpływa mi się w ustach. Ten smak jest nie do porównania nawet z pizzą z pieczarkami. To jest pyszne. Nagle usłyszałem krzyk malutkiego dziecka. To olbrzymi orangutan porwał je i żąda okupu w postaci banana. Moja ciepła bułeczka ląduje na ziemi. Każa sekunda staje się wiecznością. Moje mięśnie powoli się napinają, rzucam się w kierunku klatki niebezpiecznego zwierzęcia. Wyrywam mu dziecko, rzucam je w kierunku gapiów. Orangutan wbija swoje olbrzymie pazury w moją twarz, gwałtownie wypluwam jeszcze niezmieloną do końca bułeczkę wprost na pawiana. On postanawia się zemścić i rzuca się na mnie. Jestem na brzegu klatki otoczony przez parę krwiożerczych istot pragnących mojej krwi. One rzucają sie na mnie, ja nie tracąc opanowania obezwładniam je i wyjaśniam ich prawa. Dzikie zwierzęta lądują z powrotem w klatkach. To jednak nie jest koniec wrażeń. Słoń ucieka z wybiegu. Nie zastanawiając się długo, wskakuję do ciuchci zoo- autobusu i włączam piąty bieg. Pędzę za słoniem 500 metrów na godzinę. Wskakuję na dach ciuchci, a następnie na grzbiet rozjuszonego słonia. Oswajam go i parkuję nim. Tłum wiwatuje, matki z dziećmi klaszczą, emeryci się śmieją, a renciści skaczą. To ja Tarzan- król dzikich zwierząt.

masz człowieku wyobraźnie:) fajne jest (szczególnie koniec), ale ten dialog - moim zdaniem jest za sztywny

Tarzanie - celujący :P

może niepotrzebnie się wpierdzielam ale rodzaj męski słowa wróżka brzmi wróż :P

Jestem WRÓŻ czy jestem WRÓŻEM ?? :D

Jestem półetatowym wróżem :):P

Drobna uwaga- pomieszanie czasu terazniejszego z przeszlym...

Super, czytalam z zainteresowaniem. Troche za malo przerw miedzy jednym zdarzeniem a drugim, ale tak to ok :)

beznadzieja~~~~!!!!!!!!!!!!

dobre, dobre :D :D :D

co to znaczy : "ktoś dotyka mnie po plecach. " chyba "ktos dotyka moich pleców" ?!

Ach no i ten cheesburger z serem...

mimo bledow ..celujacy za wyobraznie :P

zwykle nauczyciele nie doceniaja wyobrazni, a szkoda :( wg mnie: troche chaotycznie napisalas (czy raczej napisales), kilka usterek stylistycznych, nieuzasadnione powtorzenia. Niektore fragmenty brzmia, jakbys to pisal "na jaja" ("emeryci to, rencisci sramto"), ale moze sie czepiam :)

Aha,przychylam sie do zdania poprzednikow: popraw to z dotykiem po plecach :O i nie mieszaj czasow

ktoś dotyka moich pleców dzikie pawiany?zmieniłabym to

parkuje nim -nie podoba mi się,moze napisz to inaczej