czy związek musi polegać na wzajemnym oszukiwaniu siebie?

ja się chyba załamię... bo jasne, z doświadczenia wiem, że wszystkie te durne sztuczki w stylu 'dlaczego faceci kochają zołzy', olewanie, wzbudzanie zazdrości, nieokazywanie uczuć DZIAŁAJĄ, i facet się bardziej interesuje i stara... ale kurde, ja naiwnie wierzylam ze nie na tym zwiazek ma polegac, i ze dwojka doroslych ludzi moze załatwic wszystko szczerą rozmową... a to niestety jak grochem o ścianę. za to tylko zacznę wracac pozniej do domu, kokietować jego znajomych, i włącza mu się tryb zdobywcy i adoratora. żenada, jakie to przewidywalne :/ a wy, jak sądzicie? da się utrzymac poządanie i zapobiec monotonii bez tych ciągłych sztuczek, strategii, wiecznej gry w kotka i myszkę? bo chciałabym mieć kogoś, przed kim nie muszę udawać, ukrywać emocji, lekko olewać by wzbudzić zainteresowanie. eh... to możliwe w ogóle?