JAKA JA JESTEM GLUPIA!!!ZMARNOWALAM ZYCIE POMOCY!!!!!!

Ostatnio przytylam 7kg sama nie wiem jak!!!a wlasciwie wiem kompulsywne jedzenie:_( nie chce sie chwalic ale jestem bardzo ladna z twarzy,zawsze mnostwo facetow krecilo sie kolo mnie i zawsze bylam bardzo zgrabna.Teraz niestety przytylam nie jestem jakos masaklrycznie gruba ale zrobily mi sie faldki tu i tam i te boczki...przez to stracilam pewnosc siebie i doslownie nie mam ochoty wyjsc z domu!mam pizdzielca na punkcie swojej urody i figury i wpadam doslownie w depresje!prosze napiszcie cos zeby mnie to zmotywowalo.....Mozecie nawet pisac ze jestem swinia i tucznikiem i takie tam.Jak to uslysze to wezme sie za siebie przysiegam.....PROSZE:-) pomozcie

poprzygladaj się dokładnie tym fałdom, dostrzeż pierwsze oznaki celulitu.... ja po takim czymś od razu jestem zmotywowana :D jes mi się odechciewa a zachciewa ćwiczyć....

Jesteś tucznikiem :p:D;)

trzeba jesc duzo smacznej i pozywnej kupy oraz pic porcje ciepłych szczoszkow codziennie

zmarnowałaś życie czy swoją dupę?? życie to się na bezrobociu marnuje albo w cugu narkotykowym :-) pozdrawiam

stan przed lustrem nago,wielbiciel - dzieki;-);-) dam kurwa rade a co?!

przegrałam życie ;)

ogorek heh no racja;-D dupe zmarnowalam ale jeszcze bedzie tych rozmiarow"do reki" pozdrawiam

no bo faktycznie kilka kilogramow wiecej to koniec swiata nic tylko sie wieszac

posrana jestes ,ktos ci w dziecinstwie na łeb narżnąl czy w twoim menu podstawą jest gówno,gowniana panienko ?:o

Wielbiciel --> czy mi się wydawało, czy jakiś tydzień temu powiedziałeś, że definitywnie kończysz z kafeterią?

dobry seks i sie spali :-) a jak do ręki to spoko za koścista dupa być nie może :-) taka na klapsa musi być hymmm.:-)

pain au chocolat no ja wiem ze dla jednych to moze nie problem ale ja mialam z deka ciezkie dziecinstwo ojciec pil,dla mamy liczyl sie tylko moj brat...a ja?chcialam byc po prostu w czyms dobra,najlepsza.Z malego brzydkiego kaczatka stalam sie naprawde bardzo ladna dziewczyna,zgrabna,dobrze ubrana.Wszyscy mnie chwalili,faceci zaczeli zabiegac o mnie a ja cieszylam sie i staralam sie byc wrecz idealna....Ostatnio z powodow rodzinnych wlasnie wpadlam w kompulsywne jedzenie i wiem ze to glupie ale zaczelam nienawidziec siebie....i nawet sie ciac;-( Wiem ze te pare kilo to nie duzo i tak naprawde nie rzuca sie w oczy bo nie jestem jakims wielorybem ale mam tak zjebana psychike ze czuje sie z tym potwornie!czuje sie podle!nie chce na siebie patrzec i wychodzic z domu....Eh....takie to zycie,no nic wyzalilam sie i moze dam rade z tego wyjsc i nareszcie wyprrowadzic sie z domu (bez tej nadwagi)

niunia kiedys ---> do usług ;) meaaa ---> nie wydawało Ci się :D dzisiaj tak wyjątkowo wpadłem zobaczyć co tu słychać ;)

musisz nabrac do siebie dystansu i znalesc rzecz dzieki ktorej sie dowartosciowujesz....ale nie moze to byc wyglad

dziewczyno czy ty niemasz powazniejszych problemow?ja rozumiem gdybys wazyla 100 kilo,przestan sie urzalac nad soba,ludzie maja wieksze problemy jak np utrata kogos bliskiego albo choruja na nieuleczlana chorobe..a Ty sie nartwisz 7 kilogarmami nadawgi?rusz dupe i zacznij boiegac a nie placzesz nad soba..to tylko twoje niedbalstwo..

acha i brak ci zajec,ze masz pierdzielca na punkcie swoej urody?zajmij sie czyms a nie siedziesz przed lustrem..i kilka faldek tluszcu jeszce nikomu nie zaszkodzily..jest masa meczyzn ktorzy lubia miec za co zlapac..och szkoda moich slow..nie chce Cie oceniac ale idz po rozum do glowy..to zadna tragedia..

salomon nie ,to nie jest niedbalstwo tylko choroba (kompulsywne jedzenie) o ktorym wspomnialam wyzej,a nie bierze sie z nikad tylko z problemow.Dupe ruszam dla twojej wiadomosci bo biegam codziennie i cwicze .Ale niestety nie jestem w stanie opanowac tycha napadow ostatnio.Jesli dla ciebie to nie problem to sie ciesz,nie prosze cie o ocenianie mojej osoby i przyczyn tego ze tak wlasnie reaguje na stres i problemy.I nie generalizuj ze kazdy dodatkowy kilogram jest skutkiem lenistwa!Ja po prostu mam problemy a to ze jestem przewrazliwiona na tym punkcie to nie moja wina ,taka juz jestem

Slonce roznie mozna Cie zrozumiec..piszesz najpierw,ze niewiesz jak to sie stalo..jezeli to choroba to wporzadku zwracam honor i cofam swoje slowa,ale czy nie mzoesz isc z tym do psychologa?jak tak dalej pozjedzie to sie zameczysz..albo pozbadz sie problemow skoro tak na Ciebie wplywaja..ps,,i sama prosilas o slowa krytki wiec niemeiej teraz pretensji do garbatego,ze dzieci ma proste

i skoro nic Cie w domu nie trzyma to co tam jeszcze robisz?jezli pracujesz to dasz sobie rade...uciekaj stamtad poki czas ..skoro toba nikt sie nieprzejmowla cale zycie to i ty miej wszystkich w d...zacznij zyc..uciekaj stamtad i zacznij zyc...bo nic z tego dobrego niebedzie..dziewczyno ty sie juz okaleczasz..co potem podetniesz sobie zyly\?

Salomon dzieki masz racje...ja po prostu placze caly czas dzisiaj i nie moge sie skupic na tym co czytam i pisze.Po prostu nie napisalam od poczatku dokladnie dlaczego tak sie stalo,tylko dopiero potem wiec moglas tak pomyslec;-( jest mi po prostu strasznie zle i przykro ,czuje sie w domu jak intruz a przyjechalam tu tylko na miesiac.Jestem na kazdym kroku zniewazana i doluja mnie wszyscy,czuje sie po prostu niekochana i to tak strasznie boli bo ja wybaczylam im wszystko,wybaczylam ojcu ze nie mialam dziecinstwa,matce ze wolala zawsze mojego brata,ale tak strasznie mi zle ze moja najblizsza rodzina tak mnie traktuje,ze nic ich nie obchodze......Fakt sprzydal by sie psycholog.....Musze cos wkoncu zrobic bo nie chce konczyc ze soba tylko chce zyc i cieszyc sie zyciem...A wiem ze jak jestem w takim stanie jak ostatnio gdzie w ruch poszla zyletka tak boje sie sama o siebie.Dzieki mimo wszystko za zrozumienie

powinnas udac sie do psychologa u Ciebie problem lezy glebiej.............

Słonce nie tnij sobie rak..jestes ladna..tak pisalas..wiec nie oszpecaj sie sama..nigdy niebedziesz mogla pokazac odrytch rak..i naparwde wyjedz stamtad jak najpredzej i pierwsze co zrob to udaj sie do dobrego psychologa..masz jeszcze sznase na normalneszceslwie zycie..i naparwde skoro jestes tam tylko ponizana i wyzywana to sie nimi nieprzejmuj..czas wyzbyc sie litosci..i zajac sie tylko wlasnym zyciem,,wiem ze jest ciezko tak pisac ale wiem z wlasnego doswiadczenia ze tak zyje sie lepeij..i bez psychologa niedasz rady..niestety..tutaj ja napsial moja przedmowczyni problem lezy glebiej..daj sobie szanse i mysl o sobie..na poczatku bedzie cieko..zawsze jest ale potem sama sobie podziekujesz...