a ja mam jutro spotkanie!!!!!

Poznaliśmy się kilka miesięcy temu w sieci. Facet jest fantastyczny, ustawiliśmy sobie juz po tygodniu znajomości darmowe numery do siebie, więc rozmawiamy po prostu bardzo, bardzo dużo, po jakies 5 godzin dziennie, zawalaliśmy czasami noce i wstawalismy zmęczeni do pracy. :) Po pewnym czasie zaczęły się rozmowy o ewentualnej przyszłości itd.... Jestem zauroczona nim, a on mną. Wymieniliśmy mnóstwo zdjęć. I w końcu jutro, po tylu miesiącach czekania .... spotykamy się. Mam absolutnie mieszane uczucia... Radość że w końcu go zobaczę. Strach że mu się nie spodobam. Obawy że stracę go, bo jesli spotkanie się nie uda to przecież nie będziemy już rozmawiać (a nawet jesli bedziemy to i tak umrze śmiercią naturalną). Poczucie ulgi że w końcu się wszystko rozstrzygnie. Słowem: tak jak ktoś kiedys powiedział: spotkanie z internetu to albo początek albo koniec. Za chwilę będę przymierzać ciuchy. :) Wieczorem pomaluję paznokcie, a jutro będzie stres i gonitwa... Strasznie się boję i jednocześnie bardzo cieszę. Oczywiście jutro zdam wam relację. Kto z was to przeżywał? A może ktoś przeżywa?

A jakie masz BMI?

Ja nic nie mówię, ale moja sytuacja była idento...też wisieliśmy godzinami na telefonie, mieliśmy swoje zdjęcia no a w realu nie wyszło:O...Ale Tobie na pewno się uda, powodzenia:)

viviennee >> a jaki był powód? Ty jemu się nie spodobałaś, czy on Tobie? Czy moze jeszcze jakis inny?

Wiesz, czasem tak jest, że nie iskrzy...po prostu :) A może zawiniła nieśmiałość...Nie wiem, ale nie warto się załamywać jeśli się nie uda:)

Z własnego doświadczenia wiem, że coś takiego nie wypali, ale oczywiście życzę Ci jak najlepiej :) Mojego narzeczonego też poznałam przez internet, ale my spotkaliśmy się po tygodniu, w momencie spotkania praktycznie nic o nim nie wiedziałam, poznawałam go już \'realnie\'. Kiedyś zdarzało mi się pisać miesiącami z facetem, moja wyobraźnia pracowała na max. obrotach, wyobrażałam sobie niewiadomo co, a po jednym spotkaniu czar pryskał i potem cholernie źle się czułam. Dlatego nikomu nie polecam przeciągać takich znajomości zbyt długo. Ciekawa jestem jak będzie w Twoim przypadku, może moja teoria runie ;)

heh znam z autopsji :) ja tez mojego faceta poznalam w sieci.. przez 3 lata mielismy kontakt jedynie przez neta i telefon.. zdjecia dopiero wyspalismy sobie po 2.5 roku.. zaczelo sie jeszcze wieksze zafascynowanie- zarywane noce, niewyspanie, olewanie czasem waznych spraw byle tylko popisac, pogadac o godzine dluzej:) i udalo sie:) jestesmy co prawda oficjalnie razem 4 miesiace ale wiem ze wszystko dopiero przed nami:) teraz walczymy z odlegloscia a raczej dazymy aby ja pokonac:) jesli czujesz sie tak samo jak ja pare m-cy temu przed 1wszym spotjaniem to zazdroszcze!! tez zakladalam tu temat:) 3mam kciuki aby sie udalo:)

tez tak mialam fajny gosc na zywo tez szkoda tylko ze potem jego zona do mnie wydzwaniala bo zapomnial mi oznajmic ze ja ma:) wiec radze ci nie miec za duzej nadziei,wrazie co lepiej byc mile zaskoczona niz niemile zawiedziona

spotkanie za chwile... boli mnie brzuch z nerwów :(

! będzie fajnie,zobaczysz:) a potem napisz tu

A ja myślę, że będzie dobrze. Powodzenia ;) Troszkę Ci nawet zazdroszczę ;(

brzuch? to motyle:P tez sie denerwują jest ich tyle;)

Wzielam kilka godz temu tabletke uspokajającą :P bo na serio nie mogłam już wytrzymac, ale przestaje działać :O Jestem już gotowa, zrobiona na bóstwo :P , on bedzie za jakies pół godz

Ja pojechałem do mojej ukochanej po 2 tygodniach znajomości i miałem takie same obawy :) ...dwa cudowne dni, ach.... :D

powodzenia! i napisz jak wrócisz

super;) uwielbiam Miłości, ale życiem pisane;) Uwielbialam słuchac o zyciu mojej babci jak poznała męża..jak kochała jego oczy;) Ona nic tylko o oczach..ze miał takie mądre oczy..;) I ja w tych oczach;) zabawne jak bardzo jestem podobna dusza i sercem do babcia/ Dlatego ja tak kocham i mam taka wiez;) z nia mocna

http://www.wrzuta.pl/audio/tmDE84tds6/ Piękna piosenka M.Bajora

a nie mówiłem ze juz sie bzykają. Czyli wszystko dobrze sie ułożyło

nie bzykalismy sie, ale całowalismy sie i to bardzo długo, łącznie chyba kilka godzin. :) Teraz zobaczymy czy się jeszcze odezwie :P chociaz wyglądał na zachwyconego

Na pewno sie uda:) Jak tyle czasu nadrabialiście zaległosści to teraz nie skończy się inaczej jak miłym seksem za jakiś czas. I co - niedowiarki - da się? Oczywiście,że tak!

ciekawa jestem czy sie jeszcze odezwie. Ja tez poznałam chlopaka w sieci. Rozmawialismy 2 lata zanim zdecydowalismy sie spotkać. Kazde z nas sie bało co bedzie pozniej. Spotkalismy się i iskrzyło !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Dzieliło nas 400 km. Po 4 miesiacach przeprowadzil sie do mnie do miasta. W pażdzierniku slub. Nie musze pisac, ze jestem mega szczęsliwa? Moze zbyt długo rozmawialismy tylko w sieci ale bylismy ze soba szczerzy, nikt nikogo nie udawał. W realnym swiecie nasze poznawanie się bylo tylko dopełeniem tego czego dowiedzielismy sie o sobie w sieci. To jak pozniej taka znajomosc sie potoczy w realu zalezy od szczerosci w stosunku do siebie. Powodzenia

poznalam faceta w sieci to ile znaliscie sie w realu? od momentu pierwszego spotkania?

w nocy napisał tylko "już dojechałem do domu, kochanie. Dobranoc". To chyba dobry znak, co?

No;)

A ile kilometrów was dzieli?Bo tu moze byc problem jak sporo. I on był u ciebie w domu na tej pierwszej randce? Do 3 w nocy siedział? Fiu fiu :D

A ja powiem... : od chwili pierwszego spotkania do zareczyn mineło 14 miesiecy:)

Nie uda sie,no ale zawsze można liczyć na cud.

super;) Kiedy następne spotkanie:P?

Tak na pierwszej randce całowanie przez tyle godzin? :> :D Wyluzowana dziewczyna z ciebie :D Które to spotkanie z osobą z netu? Ja nie umawiam się, może xle robie :(

hahhaa jak ja sobie przypomne nasze pierwsze spotkanie w realu to smiac mi sie chce. Spotkalismy sie w innym miescie ktorego oboje nie znalismy, szukalismy się długo ale mialo to swoj urok. Na powitanie dostałam ogromny bukiet kwiatów:) Bylismy bardzo stremowani. Obserwowalismy siebie, nasze rekacje, wymienialismy usmiechy, spojrzenia i przyznac sie musze ze towarzyszyl m i ogromny stres ( choc podobno wgladałam na wyluzowaną). rozmawialismy, rozmawialismy i rozstać sie nie potrafiliśmy. Na pozegnanie małe cmokniecie w policzek i wrocilismy do swoich domów. Po kilku dniach kolejne spotkanie, postanowilismy wtedy byc juz razem. Bylo bajecznie. Mam naprawde piekne wspomnienia:) I tez nie wierzyłam w taka znajomosc netową. A jednak........