mamusie -jak nakłaniecie mezów do pomocy przy dzieciach?

tzn musicie prosic? mowic im co moga/maja zrobic? a jesli mowicie to w jaki sposob? a moze nie musicie mowic bo samoistnie sprawdzaja sie w roli ojca?

wystarczy jasno powiedzieć czego oczekujesz w danej chwili, mężczyźni nie są domyślni, nie wiedzą co mogą zrobić. Trzeba im pomóc i powiedzieć jasno: wykąp, nakarm itd.

tak mowie ale potem usłysze ze całe wolny weekend spedzil z niespełna dwuletnim dzieckiem-co nie jest prawda bo sporo tego czasu spedził przed komputerem-przebrał pampersa moze z 5x za wszystkie dni i raz uspił a i 1 x był na wspolnym rodzinnym spacerze czy to tak duzo?

ja nie musze naklaniać . On rozumie że zarówno jaq i on jesteśmy rodzicami

mój maż wie kiedy ma sie zając mały i swietnie to robi ja nie zmuszam wie ze jest tatą i ze on również musi istniec w życiu dziecka

mi jakoś ciężko zrozumieć stereotyp tatusia biernego obserwatora. To zarówno jego jak i twoje dziecko.dla mnie by było głupio żeby tatuś zwalał wszystko na matke i sie nie interesował dzieckiem

koleżanka ma racje. Musisz jasno i wyraźnie mu powiedziec o co Ci chodzi w danej chwili. A jak to nie skutkuje to zostaw go z dzieckiem i wyjdz do kina czy kolezanki.

to wy musicie prosic swoich mezow zeby sie wlasnymi dziecmi zajmowali ??? paranoja...

WSPOLCZUJE

Ja nie naklaniam jeszcze nim zaczelismy sie starac ustalilismy pewne zasady i do dzis maz sie ich trzyma

Kati75 i tak trzymac.

Byłam kilka lat z facetem ktory uważał że dziecko to sprawa kobiety, że wstawanie w nocy, przewijanie - to wszystko nalezy do kobiety, mężczyzna jest od zarabiania (notabene, był wtedy bezrobotny), sam miał dziecko z poprzedniego małżeństwa i jakoś nie interesował się nim specjalnie, a ja się z nim zaręczyłam i o mało nie doszło do ślubu.... :O Ale bym miała przekichane życie z nim. Ależ byłam głupia i zaślepiona. Teraz jestem z facetem po którym widzę że byłby cudownym ojcem. :)

6456456 ale czy bylyby tez cudownym mezem?

Tak sądzę. Jest zupełnie inny od poprzedniego. Troskliwy, czuły, pracowity. Tamten był śmierdzącym leniem który uwazał że do kobiety nalezy wszystko (jego podstawowym wymaganiem były 3-daniowe obiady, bo "mama tak mu robiła i się nie skarżyła"). Współczuję mojej następczyni, a na pewno jakąś znajdzie, bo miał gadane i był przystojny. Wiem że to nie w temacie, ale tylko tak chciałam się wtrącić... gdy tylko sobie wyobraziłam co mogłam dziś przechodzić z małym dzieckiem i leniwym szowinistą przy boku. :)

ja mówię np. "kochanie, przewiniesz Ją" ?.. a On od razu "oczywiście!" jestem dumna z Niego... że nawet od przewijania się nie wymiguje, a nawet robi to chętnie. tak samo kąpiele

Nie nakłaniam, nie muszę. Po porodzie miałam długo depresję, mąż zajmował się dwójką "dzieci" - córką i mną :(. Teraz, gdy wszystko się poukładało i wróciło do normy, jak tylko wraca z pracy do domu, ja mam czas dla siebie. Kąpiele należą do niego, podobnie jak zajmowanie się dzieckiem w wolne weekendy, on sam uważa, że to jego czas dla dziecka, bo w tygodniu ma go niewiele, wraca późno z pracy. Nocne wstawanie jest wspólne.

ja tez nie musze mezowi mowic, zajmuje sie mala bez problemu:) tez naleza do niego wieczorne kapiele Zosi, tez wstaje do niej w nocy, da butle kiedy trzeba, przewinie, ubierze:)