Mój wspaniały mężczyzna, zarzucił mi, że...

... nie doceniam jego starań. I sie obraził. Ja owszem, doceniam jego wkład, zwłaszcza ostatnio, bardzo się starał żeby poprawić mi samopoczucie. Ale co ja mam zrobić, zacząć poematy pisać za każdym razem kiedy sie wykaże? Nie wiem, może robie źle, że przechodzę nad tym do porządku dziennego, zapamiętuję jego starania i szczerze doceniam, jeszcze bardziej się w nim zakochuję. Co robię źle?

Nie chwalisz za byle co/ Umyje podłogę? - rozpływasz się. Zrobi kanapkę? - piejesz pod niebiosy! Kupił mleko? - opowiadasz o tym tydzień wszystkim znajomym! Nie wiesz? Oni są JAK DZIECI albo szczeniaczki!

mów mu, ze robi najwspanialszą zupe z proszku w kosmosie ze jego posladki sa niewyobrazalnie jedrne ze dziekujesz mu za to,ze jest taki wyrozumialy i czuły całuj go na dobranoc i dziekuj za piekny dzien (oczywiscie bez przesady z tą slodycza) kazdy chce czuc sie doceniony, nawet facet ale nie wystarczy myslec o tym,ze sie go docenia TRZEBA MU TO MOWIC

i tak za każdym razem? wydawało mi sie oczywiste, że będąc w związku staramy się o siebie i dla siebie nie wymagając za to specjalnych pochwał

ja mam to samo:) też mi się wczoraj obraził bo posprzątał w domu i zrobił obiad. Byłam mile zaskoczona ale nnie wychwalałam i skończyło się na wielkiej kłótmi- bo on się starał