musiałam pare dni temu uśpić ukochanego psa

a dlaczego biedny? :O

pierwszy nasz piesek napił się wody z nawozem i odszedł cicho , a ja słyszałem jak szczeka pod oknem i po rozmowie z moim przyjacielem weterynarzem , stwierdził że to nie żadna paranoja tylko trzeba jak najprędzej wziąść sobie pieska, przybłąkała się sunia i została na długie lata, w późnym wieku zakochała się i dała nogę z domu na dwa dni i wróciła zapylona, mam po niej teraz pieska jeden się uchował przy pomocy przyjaciela weterynarza.

ja tez mialam sunie,5 lat z nami byla,jak czlonek rodziny,wszedzie ja zabieralismy,lubilla jazde samochodem,kazdy jej poswiecal czas jak dziecku,byla rozpieszczana i bardzo madra,posluszna,pokorna.Jak plakalam zawsze siedziala obok smutna,wyczuwala moj nastroj,cudowny niewinny psiak.Byla malej rasy,kiedys jakis kundel szarpnal ja za kark i byla w polowie pelnosprawna,jezdzilismy z na na rehabilitacje i doszla do siebie,mialam tylko lekki skrecony tulow w lewo,jakis nerw jej poszedl,ale nie rzucalo sie to w oczy.wszystko bylo fajnie,ale ktorego dnia przychodzac do domu zobaczylam,ze mnie nie wita,tyllko siedzi smutna,stwierdzilismy,ze jak do jutra jej nie przejdzie pojde z nia do weterynarza,Nastepnego dnia miala drgawki i zolta skore w uszach,pojechalismy do weterynarza,okazalo sie ze zostala zarazona wirusem przez kleszcza!Choroba rozwinela sie przez 3 dni,zoltaczka,pozniej zanik czewrwonych krwinek i po malu wysiadaly wszystkie narzady wewnetrzne dzien w dzien jezdzilam z nia do prywatnej kliniki na kroplowki,gdy przestawal jej pracowac zoladek raz bylo lepiej,raz gorzej,nie dawali jej wielkich szans byla w kiepskim stanie,zostawilam ja na noc w klinice a rano podobno jak sie obudzila wstala i wyszla przez uchylone drzwi i zaczela zmierzac w kierunku ,z ktorego ja przywozilam,podobno to slodko wygladalo i lekarze mysleli,ze sie uda ja wyleczyc najgorsze dla mnie bylo jak brala zastrzyki i patrzyla mi w oczy kiedy ja kuli i nic sie nie bala,przy kroplowce tez musialam byc,bo sie trzesla za mna,tak mi pisna w pelni ufala i to mnie bolalo,ze nie moglam jej pomoc.meczarnie trwaly dwa tygodnie,pomagalam jej sie wyprozniac,probowalam karmic strzykawka,zeby pobudzic zoladek,ale wymiotowywala zajmowalam sie jak dzieckiem,wzielam wtedy urlop z pracy odlaczenie kroplowki oznaczalo smierc i lekarze nie widzac szans odlaczyli ja,prosili,zebym ja uspala zanim zacznie sama umierac, ale ja niechcialam,nie moglam jej uspac skoro zyla i dwa dni pozniej w nocy zaczela odchodzic w meczarniach czolgajac sie po podlodze przyszla do mojego pokoju,sapiac patrzyla sie na mnie,zebym wziela ja na rece,wylam,plakalam i biegiem wzielam ja zawiozlam do nocnej kliniki,zeby natychmaist uspac,zanim dojechalam trwalo to z pol godziny,a ona umierala mi na rekach,jak ja glaskalam czulam jak w glowie jej sie cos gotuje jak gotujaca sie woda w czajniku,nie da sie tego opisac,lekarz mowil,ze to byla agonia i cisnenie w mozgu.Dojechalismy i lekarz po szybkich ogledzinach uspil ja natychmiast, wylam jak glupia,bylam w szoku i dlugo z rodzicami przezywalismy,wszyscy plakalismy po katach.Od tamtej pory nie mam psiaka,na poczatku chcialam od razu,ale szukalam podobnej do mojej suczki i nie znalazlam,pozniej stwierdzilam,ze drugi raz takiej tragedii bym nie przezyla.Nasza przyjaciolke pochowalismy w miejscu gdzie lubila chodzic na spacery.To bylo 4 lata temu,ale lzy mi sie kreca jak to pisze.Na zawsze pozostanie w mojej pamieci

ja w sierpniu musiałam uśpić mojego kochanego pieska, który był ze mną 12 lat i którego sama wybrałam i przyniosłam do domu. Do tej pory jak pomyślę, to mi świeczki stają w oczach. Te jego bardzo bardzo bardzo smutne oczy :-(((( nigdy ich nie zapomnę :-(((( Też nowotwór :-(

uz po tym wszystkim nie raz słyszałam, choć tylko wydawało mi się jego szczekanie, nawet odgłos potrząsanego łańcuszka. A 2 miesiące temu moja ciężarna kotka wyszła z domu i już nie wróciła :-( myslę, że coś musiało stac się przy porodzie :-( strata zwierzęcia też baaardzo boli, bo zwierzę to tez członek rodziny i niejednokrotnie najwierniejszy przyjaciel

Znalazłam go w schronisku, uratowali go od smierci . Ironia losu odebrała nam go . Tak bardzo go kocham ... Padaczka byc moze w skutek wczesniejszych pobic ,,, Czesiu spotkamy sie, tak bardzo za Tobą tesknie ...