Boję się tego wszystkiego co się wokol mnie dzieje ...

Witam. Mam "malutki problem". Otóz zastanawiam się czy to normalne w takiej sytuacji, czy moze Wy mieliście podobie - pytanie skierowane jest przede wszystkim do Pań. Zareczyłam się z moim ukochanym. Kocham Go nad zycie. Za rok sie pobieramy i jestem mega szczęsliwa ale kiedy spędzamy wspolnie czas spogladam na Niego i tak jakby czas sie zatrzymał - zastanawiam się czy aby za 3 lata bedac juz małżenstwem mi sie nie znudzi, czy aby za 5 lat nie bede robiła afer za porozrzucane skarpetki w lazience. Bo teraz jest cudownie, mieszkamy ze sobą i takie rzeczy "jeszcze" mi nie przeszkadzają. Chyba gdzies tam boje się, ze jak zapadnie klamka to juz nie bedzie odwrotu. Czy takie mysli sa normalne? Ze boję się tego wszystkiego? Slubu, małzenstwa, tej całej odpowiedzialnosci?

Normalne. Ludzka rzecz. I nie do uniknięcia. Ale podobno pracują już nad ekologicznymi, jednorazowymi skarpetkami z biomasy. Na koniec dnia będzie je można po prostu pokroić, wrzucić na patelnię, usmażyć i zjeść. To może chociaż jeden problem Ci odpadnie za parę lat

hehehe :) dobre!!!! Podałam tylko taki przykład, nie koniecznie kiedys musza mi przeskzadzac skarpetki:P

Wątpliwości są normalne. Nic też więcej nie wymyślisz bo po prostu nie wiesz jak będzie. Możecie się tylko starać... Ja uważam że z fajnym człowiekiem warto jest spędzić trochę czasu a jeśli coś się skończy, to trudno. Małżeństwo niewolą nie jest ani rozwód śmiercią.

Wątpliwosci normalne..ale skoro jestes z nim szczesliwa to nie ma sie czego bac...sa przeciez rozwody- aczkolwiek ta perspektywa i tak nie zacheca ale zawsze to jest to cos. Skoro juz sie zareczyliscie tzn ze znacie sie na tyle dlugo by móc byc gotowym zrobic ten ostateczny krok! Powodzenia:D

Dziekuję za miłe słowa:)