minęło tyle lat

ach to jest piekne....

u mnie tez duzo niedopowiedzen

a moze my to wszystko snimy dziewczyny

czasami zycie to jeden wielki sen .....

niewykluczone, i na pewno go idealizuje, ale czy to ważne...

ale jaki słodki ten sen a moze powinnismy klin klinem

wazne jest to zeby takie sprawy zamykac, bo pewni ludzie staja sie naszymi trupami w szafie, wazne by sie nie bac i mowic o pewnych sprawach wprost, niektorzy ni maja na to odwagi, wiekszosc zreszta, co to teraz da??? chceszto wyjasnij to znim

ciągle się zastanawiam dlaczego to on, to on jest milością mego życia...

no nie wiem czy taki piekny ten sen, skoro herbata juz wystygła:P

mam zapukac do drzwi i co czesc musimy sobie wyjasnic pare spraw bo nigdy nie zaznam szczescia co mam mu powiedziec chyba by zdurniał

jaka miloscia??????? jest Ci w pewien sposob bliski, o milosci mowi sie pozniej

a ja sie upieram, że to jest miłość...

ok, nie spieram sie bo nie znam szczegolow..

czyli zauroczenie ktore tyle lat trwa

ja probowalam wyjasniac, probowalam, ale ile mozna, on.....

nie zauroczenie, to sie czuje, ze to o wiele cos wiecej....

skoro probowalas tzn, ze nie chcial wyjasnic on, albo tchorz albo nic nie bylo, albo j=nie jest juz wazne...ciort go wie, w kazdym badz razie nie znsze facetow ktorzy nie potrafia wprost powiedziec komus, ze nic nie bedzie z tego, konkretnie bez zostawiania dalszych niedomowien

czyli to nie milosc e do dupy to zycie

a on niby co?

Jest taka jedna prawda życiowa: Kiedy jakieś drzwi do szczęścia się zamykają, otwierają się inne. Ale my zostajemy przed zamkniętymi i wpatrujemy się w nie tak mocno, Że nie zauważamy otwartego obok okna! Wnioski nasuwają się same, nic na siłę, nikogo do niczego nie zmusimy, i jeżeli łączy nas prawdziwe uczucie to wszystko przetrzyma bo .... Miłość cierpliwa jest, łaskawa jest. Miłość nie zazdrości, nie szuka poklasku, nie unosi się pychą; nie dopuszcza się bezwstydu, nie szuka swego, nie unosi się gniewem, nie pamięta złego; nie cieszy się z niesprawiedliwości, lecz współweseli się z prawdą. Wszystko znosi, wszystkiemu wierzy, we wszystkim pokłada nadzieję, wszystko przetrzyma. Miłość nigdy nie ustaje...

zycie nie jest do dupy, ludzie je sobie komplikuj a

A wszystkiemu winna www.nasza-klasa.pl

widzialam, ze chce, czulam to, ale nie potrafil, nie potrafil, powiedziec, co czuje, co chce. tak jak piszesz bylam tez przygotowana na to, ze powie mi zegnaj...a on nic...

pieknie tylko jak jest wiele niedomowien niektorzy sa skollni czekac na cos czegomoze nie ma, takiej nadzieji nie powinno sie dawac nikomu, kto czuje

uznal chyba ze lepiej przemilczec, ze niby to lepsze...

minęło właśnie tyle lat. wiele różnych wydarzeń. Mam dziecko. jestem sama. Wciąż Go pamiętam. Jest dla mnie ważny, liczy się. Chcę z Nim być. Moj trup w szafie - chcę żeby przesyał być trupem w szafie, żeby był realny i był ze mną.Chcę Go poznać, wiedzieć o Nim wszystko co zgodzi się mi powiedzieć, chcę sie z Nim kochac, chcę być Jego żoną, spędzać z Nim wieczory i weekendy, tworzyc z Nim Dom, chcę mieć z Nim dziecko, jest dla mnie ważny, moje serce Go sobie wybrało, czuję że On wciąż się liczy dla mnie i wciąż ma znaczenie. To jeszcze nie jest Miłośc, ale to jest moje wielkie przeczucie że między nami i tylko między nami może być Miłość, ta jedyna najważniejsza. Moje serce jest głodne Jego.

afsaf wiec cisnij aby sie okreslił

jezeli macie kontakt cisnij, ne wiem jak jest, ale jezeli kontaktu on nie chce tracic to cos smierdzi, albo to wampir emocjonalny, cisnij na deklaracje albo w ta albo w ta ale ze szczera rozmowa.......jak nie zapominaj

ale jak mam go cisnac, na sile, nie sadze ze to cos da...

no coz, u mnie bardzo podobna historia... tylko ze z K. 5 lat sie nie widzielismy.. tez nie bylismy razem, ale spotykalismy sie jako 16latkowie troche bardziej niz przyjaciele, jednak przez 2 lata nic nie zaszlo miedzy mna a K., nawet pocalunku... z jego winy... chociaz czasem dawalam wrecz oczywiste sygnaly, on co jakis czas mowil, ze mnie kocha, flirtowal ze mna ... A potem potrafil nie odzywac sie przez np 2 tygodnie. Dziwna to byla znajomosc, jednak czulam ze mimo wszystko jestesmy bratnimi duszami, wspolne artystyczne pasje, podejscie do zycia , poczucie humoru. to byla moja pierwsza wielka i zarazem nieszczesliwa milosc. W koncu po tych 2 latach, gdy bylam troche podpita, wyrzucilam wszystko z siebie, powiedzialam, ze go kocham, powiedzialam, ze przez te 2 lata marze o nim, snie, ze jedyne czego w zyciu chce to pragne byc z nim... a on? odpowiedzial mi na to, ze chce sie ze mna tylko przyjaznic... ze przeprasza, jesli wzielam jego zachowanie za jakies sygnaly o jego uczuciu, ze tak naprawde bardzo mnie lubi ale nic poza tym, jestem jego najlepsza przyjaciolka.. Od tego czasu kontakt niemalze sie urwal, to co przecierpialam, nie zycze nikomu. Bylam twarda, ani razu sie do niego nie odezwalam, choc oczywiscie tak naprawde nigdy o nim nie zapomnialam , wylam w poduszke przez dlugie miesiace, nie moglam sie po tym wszystkim pozbierac I wlasnie w te wakacje po 5 latach, przypadkowo spotkalam go w klubie.(Ja od okolo 2 lat mialam juz wtedy wspanialego chlopaka, z ktorym mieszkamy razem) Coz... w wielkim skrocie moge powiedziec, ze okazalo sie, ze K. mieszka obecnie zagranica, spotkalismy sie potem raz jeszcze, gadalismy ponad 5 godzin jak za dawnych czasow.. i... no coz, K sie rozplakal... Powiedzial, ze wtedy te 5 lat temu zrobil najwiekszy blad swojego zycia, ze byl glupim gowniarzem, bal sie tego uczucia ktore go zaczelo ogarniac... wiec bal sie wtedy grac "fair", od tego czasu nie mial zadnej dziewczyny, kazdej nocy mysli o mnie... coz, od okolo roku piszemy regularnie maile... z jego wieje jakims takim smutkiem... Jest mi ciezko, bo kocham obecnego faceta nad zycie i nigdy go nie rzuce dla K. ... ale z drugiej strony jestem wsciekla... wsciekla na to wszystko, na niego, ale coz, zycie zyciem...