Wczoraj miałam kryzys w planowaniu macierzyństwa

Zawsze gdy sobie uświadomię że stworzę istotę już zawsze odnoszącą swoje życie do mnie, w jakiś sposób zależną, że do końca życia będę za tego kogoś odpowiedzialna. Potem jeszcze wyobraziłam sobie wyjazd z zabezpieczeniem zapasu pieluch, olejków, zasypek i te uwiązanie... to po raz kolejny stwierdziłam że czuję że nie chcę mieć nigdy dziecka. Proszę, napiszcie mi że to przechodzi pod wpływem hormonów w trakcie ciąży lub po narodzinach i że jakoś da się żyć mając dziecko. Ja jestem takim odludkiem, nie lubię odpowiedzialności, a tu mam stworzyć sobie człowieka zależnego ode mnie... :S Tylko oszczędźcie mi uwag że przecież nikt nikogo nie zmusza, ludzie nie mają dzieci i żyją... to wiem.

no to co chcesz zebysmy Ci napisaLy?? Bo troche nie rozumiem, wszystko wsakzuje na to że nie chcesz mieć dzieci, nie czujesz tego...i ok. Źle Ci z tym faktem?

no i oczywiście ze da się zyc mając dziecko a nawe 3 dzieci:) Wszystko jest kwestią dobrej organizacji. Ale na pewno odkąd dziecko sie pojawia nie jest juz tak jak było. I nigdy nie będzie. Bo dziecko to OGROMNA odpowiedzialnośc na całe życie.

Da się, da ;) Dla przykładu podam siebie. Z 7-miesięczną córką byliśmy z Zakopanem, łaziliśmy po górkach, mieście, muzeach. Luz. Tylko trzeba sobie zycie ułatwiać czasem, szukać rozwiązań. U nas pomogła chusta. Z nią wlazłam wszędzie :) W wszystkie kosmetki z reguły można kupic w rozmiarze mini i już zajmują mniej miejsca :)

Ja sobie mogę chcieć żebyście coś napisały... ;D A co kto napisze to jego sprawa. Misiaczkowa, czy to bardzo uciążliwe, zajmowanie się dzieckiem na takim wyjeździe, tak od strony organizacyjnej? A może nabiera się przyzwyczajenia i wprawy, i to zadbanie o jedzenie, higienę, odpoczynek dla dziecka jakoś po prostu się... dzieje? WIem że to tendencyjne pytania ale co tam...

(Hehe, właśnie moje rozważania wczorajsze zaczęły się w kąpieli, od olejku w wersji mini dla dzieci.)

sorry, wyżej podpisana to "kolejna ciumcia" :S

Ja jestem dopiero w 6 miesiacu ale moja przyjaciółka ma 5 miesięczną córkę. Ona mieszka w Krakowie a jej rodzice w Jasienicy (40 km) i ona często do nich jeździ. Nigdy nie narzekala na samą podróż. Byli na 2 dniowych wczasach jak Zuza miała 3 miesiace i wszystko tak sprytnie zorganizowali że w ogole nie czuli "dodatkowego ciężaru". Nosili ją w nosidełku.

To kwestia zorganizowania.Ja mieszkam w Anglii a do Polski lecialam pierwszy raz coreczka jak miala 4 miesiace(sama).Jak miala pol roku to lecicielismy(juz z mezem)15 godzin do Brazylii.W Brazylii jechalismy 1000 km nad morze samochodem.I przezylismy - trzeba bylo tylko robic czesto przerwy i spac w hotelu.Ja mialam nosidelko 3 pozycyjne a jak tylko zaczela siedziec to kupilam lekka spacerowke

No ale dla coreczki mielismy osobny bagaz:)

kolejna ciumcia, rozumiem Cię doskonale!! też bym chciała dziecko, ale z róznych pwoodów, jeden z nich to brak męża :), wmawiam sobie że nie chcę. Między innymi przez to że boję się takiej odpowiedzialności, wszytsko się zmieni. Już nigdy nie bedzie tak samo.

to ja sie szczypie czy dam rade z drugim, a wy o jedno, :O, z jednym to tylko kwiestia dobrej organizacji:), w erze pampków i automatów do prania i słoiczków baby:D ale wygodniaste jesteście

jak to do końca życia bedziesz odpowidzialna za dziecko?! no chyba że chcesz je ubezwłasnowolnić i calkowicie przejąć nad nim kontrolę.