Co to znaczy?Coś?

Hmmm... Rozstaliśmy sie z facetem (tak, oboje doszliśmy do tego wniosku) rok temu. Potem ja miałam nowego faceta, a On chciał do mnie wrócić ale nie pozwoliłam na to. Z tym drugim się rozstałam. szystko zmierzało do powrotu z pierwszym ex'em ale jednak On doszedł do wniosku, że nie potrafi zaakceptować tego, że miałam innego po Nim.. Starał się ale ni chuja nie da rady :] Będzie tym zwiazkiem krzywdził siebie i mnie... Wyjechał za granicę. Początkowo miały to być 2 miesiące, teraz się dowiaduję, ze wróci we wrzesniu na swoją obronę a potem chyba spowrotem do Iralndii. Mówił, że sam siebie nie rozumie: nie chce/ nie moze (jak zwał tak zwał) ze mną być, ale jest o mnie zazdrosny i chce wiedzieć co u mnie (zwykły pies ogrodnika czy moze coś wiecej?)... Ja uznałam, że to bez sensu: lepsze byłoby tu zerwanie kontaktu... Po jakimś czasie dostałam maila, że przeprasza mnie za to, że czuje się jak złamas , że dał Nam nadzieje... że dziękuje za wszystko, że przez te 5 lat byłam sensem Jego życia... I prosił bym nie odpisywała na maila. Nie odpisałam wiec :] Minęły 2 tyg, bez znaku życia. Dowiedziałam się od siostry, ze pytał czy złożyłam pracę magisterską, jak egzaminy itd. Do mnie tez się odezwał, zapytał kiedy obrona i ze jeśli mi to nie przeszkadza - będzie trzymał kciuki. Odpisałam, że nie przeszkadza i że dziękuję. Czy to zwykła grzecznosć? A jeśli tak to czemu jeszcze miesiąc temu z tej zwykłej grzeczności nie złożył mi życzeń i imieninowych i nie zapytał jak stan mojego zdrowia, a wiedział, że jest źle... Czy może jednak mu sie zatęsknilo, myśli? Nie chce się zbytnio nakręcać...wolę racjonalnie podejść by znów nie cierpieć... Hmmm...? Mam nadzieję,ze komuś chciało się to przeczytać:]

Chyba nie w tym miejscu dodałam wątek ;)

dessi daj sobie z nim spokój, miałam bardzo podobnie. Odgrzewany smakuje tylko bigos :)

Ehhh... ale ja czuję,że to bylo właśnie "to" :( Chociaż w sumie z jakiegoś powodu się rozstaliśmy....

ja bym spróbowała skoro to jest "coś".nawet jaknie wyjdzie to wolę to niż pół życia myśleć,ze coś przegapiłam i kolejnych facetów porównywać do niego:o

a rozstanie?????pewnie zwykły kryzys..........gdybyście byli małżeństwem ,mieli dziecko to pewnie przebrnęlibyście przez to.........a tak każde poszło w swoją stronę......

A ja byłam z facetem prawie 5 lat, był moim przyjacielem i tez czułam, że to właśnie to 'cos'. Jednak to nie było własnie to. Dzis mam innego męza :) Cóż...nie znam sytuacji, idź więc za głosem serca.

W sumie prawie się zeszliśmy...ale On nie potrafi zaakceptować, ze kogoś miałam... Że nie dałam nam po 5 latach szansy... Może musi minąć "trochę" czasu? Ehhh.... Nie mogę nic zrobić... na razie milczę- tego chciał. Poczekam aż przyleci do Polski. Wiem,ze nie mogłabym teraz związać się z kimś... Za dużo myśli o Nim, za dużo wspomnień... Za duże Jego w moim życiu...