Jak poznac ze to juz jest związek?

Spotykamy sie od jakiegos czasu, za nami juz pierwsze pocalunki ale nie wiem czy jestesmy juz w zwiazku czy nie ? WIem, ze to dziwne , ale prawdziwe. Mamy po 23 lata a zachowujemy sie chyba jak dzieci, bo jestesmy dosc skrytymi osobami i nie rozmawiamy o swoich uczuciach wprost. Czy zwiazek zaczyna sie calkowicie samoistnie i nie ma punktu granicznego rozpoczecia , czy moze byc cos konkretnego , co stwierdzi , ze juz tworzymy zwiazek ?

upppppp

to u mnie jest podobnie, tyle,z eja ma 24 lata a on 27. Spotykamy sie, doszlo do pocalunkow, ale nie wiem czy jestesmy para czy nie. Chyba kazde z nas boi sie poruszyc ta kwestie. Wszytsko wyjdzie "w praniu" ;)

up

Jak w ,,praniu" ? Drażni mnie troche ta niepewnosc, boli mnie to że nie potrafimy o tym otwarcie rozmawiac, wszystko dzieje sie tak jakby z nami ale jednoczesnie bez nas... Dziwne to jest.

Mnie tez drazni niepewnosc,ale o pewnych rzeczach na poczatku trudno jest rozmawiac, bo wiadomo,ze jak zaczna sie dekklaracje to pozniej trudniej sie wycofac;) Wydaje mi sie,ze rozmowa o uczuciach we wstepnej fazie spotykania sie jest przesada

jesli o tym nie gadaliscie w sensie. ze tak chce byc z toba itd to chyba ni ejestescie w zwiazku

Nie gadalismy o tym, i chyba nie zapowiada sie zebysmy o tym rozmawiali. Mimo, ze nasza znajomośc sie rozwija i to coraz szybciej.

no nie wiem, jak zaczynalam swoj zwiazek tez bylam w takim okrescie spotykania sie, calowania, ale dopoki nie bylo " chce z toba byc" i to z obu stron, to nie bylo to zwiazkiem (chyab ze przyjacielskim?)

A cos było już?

no to ja tez mam bardzo podobnie ;) z jednej strony bardzo mi sie to podoba, taka niepewnosc ;) niedopowiedzenia. to jest pierwsza faza w milosci kochana, nie da sie jej przeskoczyc! jest tajemniczo, sa silne emocje, pragnienie, obawa przed tym czy dana osoba odwzajemni to co Ty/ja, taka milosc irracjonalna, brak bezpieczenstwa, tesknota. dopiero pozniej... kiedy to zaczynacie ze soba coraz czesciej rozmawiac, rozumiec, troszczyc, zaprzyjazniamy sie z nim/nia, jestesmy zdolni przyjmowac jego/jej perspektywe to mozna powoli mowic o zwiazku ;) choc i tak nie do konca :O jak sa juz te dwa elementy to dopiero na samym koncu przychodzi zobowiazanie, swiadoma decyzja, decyzja ze chcemy z kims byc... tak w kazdym razie powinno to przebiegac ;) ale milosc rozna jest, dziwna jest.

przez dluzszy czas spotykalam sie z "przyjacielem" bo tak latwiej nam bylo to wszystko pojac ale z dniia na dzien czulam ze coraz bardziej sie zblizamy do siebie az w koncu nie bylo spotkan bez pocałunków ale przez cały czas nie było żadnej deklaracji uczuć byliśmy tylko przyjaciółmi a on miał dziewczynę wieddziałam o tym od samego poczatku ale wszystko toczylo sie tak szybko do momentu kiedy doszlo do wiekszego zblizenia powszystkim bylismy swiadomi w stu procentach tego co czujemy do siebie ale ja nie chcialam byc ta druga i po szesciu miesiacach bardzo glebokiej "przyjazni" zakonczylam ta znajomosc dzwoniac do jego dziewczyny i mowiac jej o wszystkim po 4 miesiacach od ostatniego spotkania zadzwonil i powiedzial ze mnie kocha ale nie potrafi skonczyc zwiazku z nia wiec nie wiem czy to nie byl zwiazek tylko taki infinito

Jeśli chcesz go rozszyfrowac, chcesz wiedziec, co on mysli i czuje, napisz do mojej wróżki Sofii, jest świetna .Jej adres to tarocistkasofii@wp.pl

Skrytość nie jest cechą dziecinną jedynie cechą charakteru.Nieufność, bo ona też pojawia się przy braku otwarości .Jakiś jest powód tego, że tak się u Was dzieje?Czy On nie wzbudza zaufania?Czy boisz się krytyczności z jego strony?...Mężczyźni na ogół są bardziej zamknięci.