wlasnie doszlo do mnie ze nie chce miec dzieci

zgadzam się,że to są na szczęście odosobnione przypadki

Chyba nie ma takiej kobiety-matki, co by nie pomyślała, że przez dziecko nie może zrobić tego, albo tamtego. Stąd te matki, które kochają własne dzieci, ale też mają czasem żal do nich...że istnieją. Ale to taki ludzki odruch i nie ma w tym nic nienormalnego czy patologicznego. Patologiczne jest okazywanie tych uczuć dzieciakowi.

chyba każdy czasem czegoś żałuje w swoim życiu:dzieci,kariery,małżeństwa Jeśli jest to przez chwilę to ok gorzej jak się obwinia innych

to NIE MA takiej, ktora by tego zalowala i nie byla juz zawsze autentycznie szczesliwa, ze je ma - znacie jakas? znam:o moją matkę.Dzieci urodziła "bo wszyscy mają" bo trzeba mieć dzieci" "bo kto się nią zajmie na starość". Ale od zawsze darzyła nas jakąś chorą,faszystowską nienawiścią.Robiła wszystko żebyśmy odczuli że nikt nas nie chciał na tym świecie i nikt nigdy nas nie będzie chciał.

Czy ja wiem, czy jak cudze denerwują, to swoje się będzie kochać i uwielbiać? To chyba oznacza, że kawałek białka w postaci DNA decyduje o naszej miłości do dziecka. Czy w takim razie można pokochać dziecko adoptowane? No nie za bardzo, w końcu jak tu lubić dziecko, które nie ma tego genu, co my :o

jasne,ze sie czasam zaluje kariery - ale w koncu na upartego kariere mozna robic przy dzieciach . Jesli sie wiecej czasu poswieca dziecku niz karierze - no to juz wybor. Dzieci motywują , czlowiek nie chce byc glupszy od nich, chca byc na biezaco ze wszystkim przynajmniej. Ale to jest cos podobnego do idiotycznego zakochania sie w facecie - wiesz,ze tracisz dla niego czas,ze nie mozesz myslec o niczym innym ( choc z drugiej masz ambicje,zeby mu sie podobac, byc ladna i madra ), ze masz w nosie jego wady, choc czasem nawet go opieprzysz - no,ze w sumie zachowujesz sie durnie, ale to cie kręci i za nic nie mozesz sie z tego wyzwolic, bo to lubisz. Z tym,ze facet rzecz nabyta , moze sie zmienic,a dziecka kochac nie przestaniasz i juz jestes na takim haju do konca zycia.Fajne to.

oo widze ze rozwinela sie ciekawa dyskusja :) do ''do wyszlam z kapieli'' - bardzo ladnie opisalas to uczucie do dziecka w twoim ostatnim poscie. jesli tak jest naprawde to musi byc cos pieknego. zapewne masz swoje dzieci? ciekawe, czy tak wszystkim kobietom wlacza sie takie zauroczenie swoim dzieckiem. tak czy inaczej ciesze sie ze dzis byl moj ostatni dzien i nie zobacze juz zadnego dzieciaka przez najblizsze tygodnie, koniec wrzaskow i halasu, hurra

do wyszłam z kąpieli-też bardzo mi się podoba twoje podejście Jeśli jesteś matką-to oby takich jak najwięcej

co nie zmienia faktu,że nie chcę mieć dzieci mogę pracować na Wasze podatki-każdy jakąś funkcję w społeczeństwie spełni

wiesz, nianiu, mysle,ze kazdej matce takie zauroczenie mozg odbiera - wybrazasz sobie,zeby ktos sie przejmowal i zachwycal czyjas obcą kupką, stópką ? Tak jak sie zachwycasz chocby tylkiem swojego ukochanego faceta, choc ogolnie cudze tylki cie brzydzą. Mnie zupelnie nie ruszaja cudze dzieci ( no chyba ze sie im krzywda dzieje) ,to sa dla mnie obcy ludzie, lepsi, gorsi, na ogol bardziej meczacy i nudni , jesli male toto. Natomiast moje wlasne, to najlepsi przyjaciele, z podobnym poczuciem humoru, z mnostwem wspolnych tematow, powiedzonek, wspomnien , z podobnym podejsciem do zycia. Nawet głos , miny - a przeciez lubimy siebie samych - czyz nie? Wepchalam im w glowy cala swoja madrosc i to co mialam najlepszego - bo lubilami, zawsze mnie to bawilo - a teraz odcinam kupony.