sielanka - nikt ze mna nie rozmawia, świat dawno o mnie zapomniał

bo nie mam pracy. Czerpię więc satysfakcję z tego stanu, że mam święty spokój, póki co mam co jeść i mogę oddać się poszukiwanom zajęcia. Czasem tylko wpadam w dołek, bo dostaję na głowe od tego braku kontaktu z ludzmi, ale coz poczac? :o Znalazlam jak widzicie zalete tego, ze wszyscy maja mnie w ...pie.