JAKA JESTEM PO PIECDZIESIATCE???

Skonczylam piecdziesiat lat.... balam sie dnia swoich urodzin. Poczulam jakbym zjezdzala na boczny tor. Wokolo widzialam tylko mlodsze kobiety, widzialam tylko mlodosc. Czulam sie STARA!! Malo atrakcyjna. Od tego dnia minelo 6 miesiecy. Dzis jest inaczej. Zaczelam szukac pozytywow z mojego wieku. Przygladac sie sobie, zastanawiac sie jaka byla 10-20 la temu , zobaczylam roznice na korzyc dla mnie dzisiejszej. Zdalam soebie sprawe, ze dzis wiem czego chce! Czego oczekuje od zycia!! Moja dojrzalosc jest madra. Wiem, ze to proses bo radzenie sobie z takim sposobem myslenia trwa. I mam swoj maly sukces :). Nie chce sie dowartosciwac tym, ze nie jestem sama, mam partnera, ktory jest tak zmienny jak angielska pogoda. Na dzis nie moge na nim polegac. Radze sobie sama. A wy, wszystkie kobiety po piecdziesiatce jak sobie razicie ze swoim wiekiem. Wymiana doswiadczen jest tu bardzo potrzebna. Pozdrawiam.

Zycie... zycie skalda sie z wielu rzeczy. Mysle jednak, ze najwieksza czescia zycia jest czlowiek. Czlowiek i to jaki jest. Bo tak naprawde to my tworzymy piekno tego swiata czasem z radoscia czasem ze lzami. Innosc kazdego z nas buduje,,historie'' losow. Oc dziecka czegos sie uczymy, rodzice sa pierwszym przykladem dla nas. I jak to bywa w zyciu te przyklady sa rozne. Tak jak moi rodzice dla mnie i ja dla swoich dzieci. Uczenie sie ,,zycia'' bywa trudne ale jak potrzebne. Dzis patrze inaczej na swoje zycie, inaczej patrzylam jak mialam 40- 30- 20 lat. A wy??