sytuacje czysto hipotetyczne

wiesz moglabym sie dowiedziec przeprowadzajac sekcje zwlok.ale ja i tak bym nie usunela w zadnym wypadku wiec nie ma o czym rozmawiac

jelsi bym nie umiala dziecka z gwaltu pokochac to bym je oddala ale nie usunelabym nigdy

wkurzona na maxxa ---> O co Ci chodzi? :O Napisalam, ze pytam czysto hipotetycznie... euglena ---> Tak, chyba dosc doliczna argumentacja. Najtrudniej mi sie zdecydowac chyba jesli chodzi o ten gwalt. Bo jednak wtedy inaczej sie mysli... To trudno mi sobie wyobrazic :(

Nie wierzę Ci.

PrzyszlaMama23de ---> No tak moglabys oddac do adopcji. Ale przez 9 m-cy to kielkujace w Tobie zycie nie dalo by Ci zapomniec o tym okropnym zdarzeniu. Pytanie czy Twoja psychika by wytrzymala. (przepraszam, ze pisze przez "ty" ale tak mi latwiej - w kazdym bardz razie podkreslam - ze zupelnie hipotetycznie!!)

ja bym nie umiala oddac dziecka... a czy umialabym pokochac dziecko z gwaltu? nie wiem ale wydaje mis ie ze tak! bo wiem ze umiem duzo wybaczyc naprawde baaardzo duzo. i o wielu rzeczach zapomnieć.

Chodzi mi o to: jak mozna spedzac czas na takich rozwazaniach????...Psujesz mnie i moim kolezankom humor. Zadowolona jestes? Nie masz innych zmartwien? Nie sa to twoje prawdziwe zmartwienia bo podajesz rozne opcje. Lecz sie pesymisto jeden.

Wkurzona, ale co tutaj takiego co psuje Ci humor. Autorka napisała, ze to tylko hipotetyczne pytanie. Oj wiele kwestii czasem trzeba rozważyć. Nikomu oczywiście nie życzę by rozważał kwestie podane tu przez autorkę, ale takie sytuacje się zdarzają i nie rozumiem panicznego strach przed mówieniem o tym, tak jakby milczenie miałoby nas przed tym uchronić. Bzdura.

1. Zdecydowanie usunąć, skazanie dziecka na wieloletnie cierpienia jest gorsze niż aborcja. 2. Także aborcja, wychowywanie się bez matki ? nie za fajnie. Po za tym dziecko mogłoby mieć później z tym problemy. 3. Usunąć.

Jezeli komus popsulam humor to przepraszam. Nie oceniam zadnego z Waszych wyborow (tych hipotetycznych). Mam rowniez nadzieje, ze nikt z Was (nas! ;) ) nigdy nie bedzie zmuszony tego weryfikowac w rzeczywistosci! Faktycznie jestem pesymistka. Lubie sie na wszystko nastawic zle i rozwazysz wszelkie mozliwe sytuacje, a potem sie "milo rozczarowac" (tak, wiem, ze tak sie nie mowi) Czasami mam takie wizje. I roznie jest. Mi na przyklad pomaga hipotetyczne rozwazanie o moich strachach. Bo jak tylko o nich mysle, to mnie stres i bol zabijaja (oczywiscie nie doslownie - ale pchichicznie).