co myslicie o takim sposobie na samotnosc??

ja narazie znikam ale za niedlugo wroce:) zycie to temat rzeka, moge o nim rozmawiac godzinami:P pozdrawiam wszystkich ktorzy sa ze mna i tych ktorzy uwazaja mnie za wariatke:) milego dnia

Czasami nieudane małżeńśtwo również szybko uczy rozumu ;-) Jest wiele kobiet które po rozwodzie już nigdy nie decydują sie na trwały związek i swoje życie poświęcają dzieciom. Mądra kobieta wie, że rzadko zdarza się poznac faceta, który nie tylko pokocha ją ale również dzieci innego faceta.... Myślę że mądrzej jest robic coś z własnego przekonania niż robic coś tylko dlatego że wymaga tego otoczenie. Ktoś może nazwac mnie egoistką, wygodną, niedojrzałą bo w wieku 34 lat nie chcę dziecka.....nie wiem czy bardziej niedojrzałe byłoby zdecydowanie się na nie tylko by uciąc wszelkie pytania i dyskusje nt mojej płodności... Pracowałam jako opiekunka do dzieci przez prawie 2 lata, zaraz po maturze i po studiach, jakoś od 10 lat moje nastawienie do posiadania dzieci się nie zmieniło. Trudno sądzic by nagle miało się zmienic diametralnie. Często spotykam znajome które od kilku lat są matkami... i niestety zazdrosc o dziecko to ostatnie uczucie które mi grozi. Czuję raczej ulgę że ja dzieci nie mam.

chociaz juz pewnie tych osob nie ma na kafe i tak odpisze bo nie lubie zostawiac tekstu bez odzewu:P >>rok po rozstaniu a dlaczego przepowiadasz mi od razu taki dramatyczny scenariusz? zadbac o siebie potrafie... pewnie nawet nie przeczytalas/les dokladnie tematu, wiec po co zabierasz glos?? żałosny??? jak najbardziej! egoistka?? tu naprawde trafilas w sedno! ale na tyle dojrzala zeby swoim egoizmem nie katowac innych:) ale hola czy ja oceniam? jak narazie Ty to robisz! zycie mnie jeszcze nauczy rozsadku?? juz to zrobilo:)

zgadzam się z Tobą w pełni i to jest bardzo madra kobieta:)

No nie wiem czy mądra, bo ciągle żyję w rozdarciu pomiędzy tym co powinnamm zrobic bo oczekują ode mnie tego "inni" czy robic to czego ja chcę. Nie jest mi z tym dobrze, bo nawet jeśli wiem czego chcę to wiem też że mojego wyboru nikt nie zaakceptuje.....tak źle i tak niedobrze ludzie są do oceniania a i tak jak ma się problemy w życiu to pozostaje się z nimi sam na sam, ludzie lubią się mieszac w życie innych ale gdy są potrzebni by pomóc to nagle życie innych przestaje byc "ich sprawą" tak się dzieje gdy umiera mąż, gdy dziecko jest chore, gdy źle się dzieje w małżeństwie....nikt wtedy nie wyciągnie pomocnej dłoni....ale jakże miło krytykowac z odległości że ktoś jest inny i żyje inaczej