Czy też macie takie lęki jak kogos bardzo kochacie? jak z tym sobie radzic?

tez zawsze mowie "uwazaj na siebie":) chyba jestesmy nadopiekuncze:P Co najlepsze- o siebie sie wcale nie boje:D

a moze powinnysmy sie tez o siebie martwic? tzn nie martwic obsesyjnie,ale przeystac skupiac cala uwage na innych, nawet jesli to nasz ukochany, najblizszy nam mezczyzna. Moze przez to,ze cale zycie podporzadkowujemy martwieniu sie o innych i zapewnianiu im bezpieczenstwa,stawiamy siebie na drugim planie?

20 minut nie dał znaku ?? kobieto, dziewczyno, ja nie wiem, ale to nie jest normalne, troszczyc sie o kogos tak, ale histeryzowac? chyba bym juz byla dawno w kaftaniku, gdybym tak myslala jak Ty:|:O no prosze Cie....bo moj np duzo jezdzi, prowadzi rozne spotkania ma szkolenia, i czasem jak mu sie telefon rozladuje, albo nie odbiera a mial dac znac, to pierwsze co mysle, pewnie nie moze, a nie, ze sie cos stalo:Owiecej optymizmu, jestes po prtostu nie dosc, ze pesymistka, to jeszcze masz zaburzenia lekowe, histeryczne:O

"rewrfrw - a wiesz,ze pomogles? faktycznie jakby bylo tak zle jak pisza gazety to na kazdym kroku widzielibysmy to, a faktycznie ja jeszcze nigdy sie z czyms takim osobiscie nie spotkalam dzieki" To bardzo się cieszę, przeogromnie! To teraz powtarzaj sobie Z CZYM DOBRYM się spotykasz! Jak chcesz, to ci podam przykłady. A póki nie poczujesz się wewnętrznie bezpieczna, patrz raczej na to co się dzieje naprawdę dookoła a nie narażaj się na zalew informacji z całego świata bo z nich masz tendencję wyłapywać te które potwierdzają twoje obawy (zresztą jest ich po prostu więcej). Dodam jeszcze od siebie że wprawdzie takiego problemu jak ty nie mam ale i tak czuję się jeszcze lepiej od czasu gdy żyję realnym, codziennym życiem a nie mam czasu na telewizję i nie kupuję gazet. Dzięki temu jakoś tak przyjaźniej się zrobiło.