przyjaciela...

szukam... bo mi źle :(

znów sie angazuje w przyjazn i nic z tego nie bedzie :(

ona nie ma dla mnie czasu, jest zakochana, ma tylko faceta w glowie, mieszka w innym miescie, widzimy sie tylko 2 dni w tygodniu, w dodatku ma juz psiapsiołe z ktora sie nie rozstaje...

ech...

Witaj w klubie... Ja mam tak samo. Zostałam sama, bo ona nagle zaczęła żyć swoim życiem i zapomniała kto przy niej by przez te kilka lat...

najgorsze jest to, ze ostatnia przyjaciolke mialam w 8mej klasie podstawowki, potem juz coraz gorzej... laska ktora sie deklaruje tak naprawde nic nie robi by sie do mnie zblizyc tylko wciaz sie trzyma ze swoja przyjacioleczka...

czy wy aby nie oczekujecie zbyt dużo od przyjaciółki? Przyjaciółka ma prawo mieć swoje życie uczuciowe i osobiste, nie ma obowiązku ażeby byla 24 h na dobę do Waszej dyspozycji i tylko dla Was. nie na tym polega przyjazn.

ja osoatnio tracę moją przyjaciółkę... ale ją rozumiem- chłopak jest w pewien sposób ważniejszy i jakoś to trzeba pogodzić, nie mogę oczekiwać od niej zebym to ja była na pierwszym miejscu bo to bez sensu. Znamy się od dzieciaka i zawsze rozumiałyśmy się najlepiej na świecie, nie mogę jej stracić :)

white--> nie rozumiesz mnie, jak mam sie przyjaznic z kims kto nawet nie ma minimum czasu ani checi na bycia przyjacielem, a deklaruje ze chce mnie poznac blizej? to sie jedno drugiego nie trzyma!

przyjacielem nie można być z dnia na dzien, to musi przyjść samo, "urodzić się" :P i nie mozesz też nikogo zmusić do przyjaźni, choćbyś nie wiem jak bardzo się starała...

nikogo nie chce zmuszac to ona gada ze chce mnie blizej poznac a nie robi w tym kierunku nic!

white and very bluuuue today Nie chce jej mieć 24h na dobę, bo też mam swoje życie. Ale dziwne że od 2 miesięcy nie mamy czasu się spotkać, bo ona ma TYLE do roboty, że nawet godziny nie znajdzie. fakt ma faceta - ale nigdy nie chciałam się mieszać między ich związek. On w pracy, nie może się z nią zobaczyć, no to ja proponuje spotkanie. Ona się z nim spotyka - życzę udanej zabawy. z początku to olewałam, jej brak czasu a teraz widzę, że jestem ostatnią osobą która jest jej potrzebna. I to stało się niemal z dnia na dzień... Ale cóż... ufać można tylko sobie.

hmm --> masz racje ufac mozna tylko sobie, ale co z sytuacja kiedy sie sobie samemu nie ufa a nie ma przy tym oparcia w nikim bliskim?:(