utrata przyjaciela

na poczatek skropnie ...zginął w wypadku mój przyjaciel z młodzieńczych lat...Jedyny przyjaciel ale taki na odległość, Może to będzie dla kogoś dziwne ale widzieliśmy sie zaledwie 2 razy, a pisaliśmy listy do siebie ponad 2 lata...listy szczere pełne ciepła...przyjacielskiej miłości, czas leci ludzie się zmieniają znajomośc się urywa jednak w sercu osoba ta pozostaje na zawsze. Dziwne taki portal nasza klasa sprawił mi wiele radości kiedy go po tylu latach odnalazłam, napisła do niego, zachwycałam się jego wyglądem (bo przecież niewiele go kiedys widziałam). Krótka wspólna wymiana informacji i powrócily wspomnienia o dawnym serdecznym przyjacielu. Chciałam jeszcze tyle mu napisać, ze tęskniłam, że... ale on zginął tak poprostu go juz nie ma. pozozostały mi po nim stare listy...

przykre... ale to wlasnie jest zycie

samoż ycie, ale mam żal do siebie...

jak sobie z tym poradzić, cały czas myślę o nim, o całej tragedii, czytam listy, oglądam zdjęcia, czasami myślę ze popadłam w jakiś obłęd...