ale czesciej juz nie.... zastanawiam sie nad tym

jak to jest, ze jedni maja takie szczescie w milosci.. mam 20 lat, studiuje, jestem lubiana na roku, mam pare przyjaciolek od serca, jednego dobrego przyjaciela... a mimo to jestem sama, ciagle sama... moje kolezanki ze studiow w wiekszosci maja juz stalych chlopakow, sa ich pewne, np. moja najlepsza kolezanka ze studiow ma naprawde kochajacego chlopaka i to jest naprawde fajny zwiazek - moge sie z nimi spotkac w 3 a oni nigdy jakos mnie nie krepuja soba. siedza normalnie kolo siebie, nie obsciskuja sie ze soba, ale wiem ze obojgu na sobie bardzo zalezy.. on dzwoni do niej nieraz na przerwach naszych, ona do niego, widza sie co weekend niemalze.. (ona studiuje troche dalej od domu, on pracuje z 300 km od niej) czemu i mnie takie szczescie nie moze spotkac?? prawie rok temu juz sie kroila szansa na jakis zwiazek, juz prawie bylismy para.. i zostalam olana. czuje sie fatalnie z tym, do tej pory nie moge sie z tego jakos ogarnac, otrzasnac... to byl dupek ale dalej za nim tesknie... zle mi jakos samej

:(

nie bój żaby ,myśl pozytywnie, bądż otwarta na ludzi :D i kogoś poznasz :-)...

tak tylko czasem juz trace w to wiare w ogole, bo jestem zwykla normalna dziewczyna:/ nie wiem co ze mna nie tak..

jesteś młoda, życie przed Tobą

ale jak sie nieraz naczytam o tych 40 letnich dziewicach na kafe :P to mnie szlag trafia i juz siebie widze wyjaca na necie za 20 lat ze nikt mnie nie zechcial;/:P nie jestem desperatka ale ostatnio naprawde juz mi pada na leb;/

nie przesadzaj :D

łatwo sie mowi , jesli sie jest samemu osoba, ktora nie ma problemow w sprawach damsko-meskich, mniemam ze Ty kocie takich nie masz;>? w ogole to pan kot czy pani kot:P?