Nie radze sobię ze sobą...

no też w sumie prawda.... tak jak pisze sowaaa.... Jeśli nie - no to masz pod górkę niestety..

myslicie zeby jechac i odebrac syna??? a jego szkola?? a koledzy ??? to nie takie proste . nie chce by cierpial ,chce by mial ze mną kontakt rozmawial na skype i przez telefon - i jechac spotkac sie z nim do gimnazjum , pozniej moze wybrac.

Szkoła i koledzy?? W całej Polsce są szkoły i koledzy a matke ma jedną

nie ja go moge wziac ale co dalej?? nagle inne otoczenie-- -to nie zabawka gdzie mozna z kąta w kąt przestawiac, pozniej jak napisalam gdy bedzie wybieral gimnazjum niech zdecyduje i tyle,ale czemu oni tak utrudniają mi kontakt z synem , i co ma robic???

Zatem idź do niego - przeprowadź się Ty. Właśnie matkę ma się tylko jedną!

tak latwo powiedziec raz z nim rozmawialam i chwalil sie ze ma duzo kolegów , ze chodzi do klubu i gra w pilke nożną, tak sie nie da dziecka nagle oderwac , On sie przyzwyczaił baardzo , ja zrobilabym, mu tylko krzywde zabierając Go , chodzi mi tylko o kontakt z nim . zabraniają mi go , i sądem straszą . niewiem boją sie czy co???

Nie zdenerwuj się, ale może ty nie dojrzałaś do tego by mieć dziecko, dziecko powinno mieć matke która go wychowa, przytuli, pocieszy a nie od czasu do czasu porozmawia przez internet. Przez internrt można mieć kolegów a nie matke

Dziecko może mieć w przyszłości z tego powodu problemy (ze nie miało wystarczającej opieki ze strony matki). Właśnie kolegów to można mieć przez internet....ale nie matke... Ja idę spać. Dobranoc

To chyba wszystko jasne... Wracając do tematu: Chciałabym potrafić nie przejmować się wszystkim tak jak niektórzy w moim otoczeniu. Niestety każdą opinię biorę sobie do serca i jest mi przykro, gdy moja matka nie chce (mimo wielu moich prób) rozmawiać ze mną. Nie wiem skąd ludzie biorą cały ten optymizm… Mnie krytyka nie motywuje tylko pogrąża. Martwi mnie również to, że mój chłopak zawsze, gdy próbuje rozpocząć poważną rozmowę ucina temat: „Musimy o tym teraz rozmawiać??” lub „Nie wiem jak mam Ci pomóc, to zależy przede wszystkim od Ciebie”. Właściwie nie mam przyjaciół. Matka zawsze mówiła mi, że ludzie tylko ranią i wykorzystują wiec trochę się ich bałam…

Musisz wykazać przede wszystkim swoim postepowaniem, że ci zalezy na kontakcie z synem. Jedynym dowodem przed sądem na odebranie ci praw rodzicielskich jest brak z twojej strony jakiejkolwiek zainteresowania synem. Ile czasu go nie widziałaś??

załamana- pewne decyzje musisz podejmować sama. To jednocześnie cię wzmocni. Jesli masz drobne problemy- tu chetnych do dyskusji nie brakuje :). Co prawda wielu przy tym wykpi, ale zawsze znajdzie się ktoś kto będzie ci chciał doradzić

Przede wszystkim to zależy mi na moim zwiazku... Mój chłopak uświadomił mi, ze staje się jak moja matka... Niestety na tym się skończyło, nie wiem czy nie potrafi czy poprostu nie chce mi pomóc...

misia9999, boze! kobieto! co Ty robisz swojemu dziecku?! powinnas zrobic wszystko zeby z nim byc!!! dlaczego boisz sie sadu?! bo z tego co piszesz taki wniosek wyciagam...

Nie potrafi. Widzisz sama, że chce. A może nawet nie widzisz tego, że chce. Pierwszy twój post był inny. WIerzyłaś, że on chce Ci pomóc i nawet wyglądało, że chcesz się zmienić. Teraz jestęś anty na pozycji obronnej co najmniej. Wróć do początku ... Od tego zacznij. JEst ktoś, sa ludzie, któzy chcą Ci pomóc. Ale ty nie możesz tej pomocy odrzucić ;)

xxxxzałamanaxxxx, moze faktycznie ten internat wyjdzie Ci na dobre i nie tylko Tobie... moze gdy matka poczuje tesknote, wasze stosunki sie zmienia, no i ty tez staniesz sie inna... trzymam kciuki! buzka

Już 3 rok jestem w internacie i czuje, że coraz bardziej się od matki oddalam...

xxxxzałamanaxxxx , kurcze... myslalam ze dopiero bedziesz mieszkac w internacie... :( a rozmawialas z mama o twoim ojcu?

To zawsze kończy się kłótnią... Ona nie chce o tym rozmawiać i mówi tylko, że jestem taka jak on...

moze w tym tkwi caly problem? moze wyrzadzil jej ktos kiedys straszna krzywde? nie potrafila sobie z tym poradzic? a moze powinnyscie wybrac sie razem do jakiegos specjalisty? czlowiek ktory zna sie na rzeczy, moglby pomoc...

wiem ze to nie bedzie proste...

Kilka lat temu poszłyśmy do psychologa. Mama była wtedy miła jak nigdy. Po wizycie powiedziała jednak, że wiecej nie pójdziemy do psychologa bo opowiadam obcej babie takie rzeczy, że ma ją za złą matke.

ale jezeli moje przypuszczenia sa trafne, ze byl ktos taki kto ja skrzywdzil i ty z tego powstalas, to naprawde bardzo ci wspolczuje, wiem ze to nic nie pomoze... ale to jest chyba najgorsze co moze byc :(

o cholercia... kurcze, naprawde chcialabym ci jakos pomoc, ale nie mam pojecia jak... :( :( :(

przytulilas ja kiedys? wiem, to moze wydac sie glupie... ale moze w tym momencie zmieklo by jej serce> przytul ja mocno ( chocby nie chciala) i powiedz ze ja kochasz...

takie banalne... ale moze akurat to pomoze?

Moi rodzice przez jakiś czas byli w związku małżeńskim, ale podobno bardzo im sie nie ukaładało.

acha... kurcze, to ja juz sama niewiem co moze byc tego przyczyna... choc nie jest powiadziane ze skoro byli malzenstwem to nie zrobil jej krzywdy... a babcia? moze ona by cos doradzila?

szkoda ze nie znasz, nie mialas okazji poznac swojego ojca... :(

Mama i babcia, że się tak wyraże "grają w jednej drużynie". To wszystko mnie poprostu przerasta. Narazie chyba troche się prześpię...