poród naturalny z partnerem/ samotny czy cc??

no własnie na szczeście nie. Inaczej bym sie chyba pochlastała.Dośc sie naogladałam i nasłuchałam jak "bohaterki narodowe" urzadziła"natura" .

No pochlastana, to już Jesteś, po cesarce. Nie ma potrzeby drugi raz się okaleczać.

pomijając przypadki połamanych konczyn niemowlaków.poród "siłami natury

a czy myslicie,ze takie \"przymuszenie\" faceta do obejzenia jakiegos nagrania z porodu naturalnego, mowie tu o takim spokojnym i udanym, jest dobra metoda na zweryfikowanie czy faktycznie jest gotowy i w pelni swiadomy co to wlasciwie oznacza \"rodzic\"? ja troche obawiam sie,ze faktycznie decydujac sie na cc \"cos mi umknie\",ale z drugiej strony mam wrazenie, ze to tylko dlatego,ze jestem pod presja mody na \"naturalne rodzenie\" i tego nacisku, ze jak nei rodzisz silami natury, to jestes len, niegodna i nie dbasz o dziecko.

faktyczie wielkie okaleczenie, az 5 cm poprzecznej płaskiej kreski, duzo ponizej pepka, której juz prawie nie widac.Straaaaszne.

elle nic ci nie umknie, bedziesz świadoma, i dziecko na pewno zobaczysz od razu. nie daj se zwariowac, bo potem możesz żalować.

rozumiem, ze ty mialas wlasnie cc. powiedz mi, czy dlugo dochodzilas do siebie? no i czy to dochodzenie do siebie nie spowodowalo,ze twoje mozliwosci opieki nad dzieckiem byly w jakis sposob ograniczone? pytam, bo mowi sie,ze organizm duzo trudniej dochodzi do siebie po cc, ze rana utrudnia przytulanie, noszenie dziecka itp.

To może i ja dorzucę swój mały kamyczek do Twojego ogródka :) Z powodów uwarunkowań genetycznych moja lekarka od razu powiedziała, że dzidzia urodzona w terminie będzie duża, a dodatkowo trzeba liczyć się z tym, że jako pierwsze dziecko może się urodzić po terminie, więc byłaby jeszcze większa. Nasłuchałam się od moich koleżanek, że poród sn to koszmar i trauma do końca życia, więc bez bólu \"zdecydowałam się\" na cc, a koleżanki, które mówiły, że sn jest do przeżycia i że nie taki diabeł straszny jak go malują uważałam za nawiedzone i wariatki :P Dodam, że jestem panikarą, mdleję przy pobraniu krwi i temu podobne kwiatki ;) W 7 m-cu ciąży zaczęłam chodzić do szkoły rodzenia. Nie żałuję. Chodziłam sama, bo Tata mojego dziecka był od nas daleko myślami i nie tylko myślami. Słuchałam o porodzie sn (gdyż rzeczywiście taki wlasnie model jest teraz propagowany) i wzdrygałam się na samą myśl, co te biedne dziewczyny z kursu będą musiały przejść. Pamiętam jedne zajęcia, na których prowadząca opowiadała o swoich porodach. I odpłynęłam, bo doszłam wówczas do wniosku, że ja też chcę rodzić sn! chcę spróbować, bo cc zawsze można zrobić. Wróciłam do domu i przewertowałam net w poszukiwaniu informacji o sn i cc. Spisałam sobie wszystkie za i przeciw, i o dziwo wyszło wlasciwie po rowno! Komplikacje mogą być przy obu porodach, i to zarowno komplikacje dla dziecka jak i dla matki. Czas dochodzenia do siebie też może być wbrew pozorom podobny, bo zależy głównie od Twojej fizjologii i możliwosci Twojego organizmu. Tydzień później miałam wizyte u mojej gin i zdecydowałysmy, że bede probowac rodzic naturalnie. Poród musiał być indukowany. Miałam trzy próby, i dopiero trzecia była skuteczna. Poród trwał 15,5 godziny. Nie powiem, w trakcie żałowałam nie raz, że nie zdecydowałam się na cc :P ale \"po\" byłam najszczęśliwsza na świecie i JESTEM NADAL. Uważam, że ja podjęłam dobrą decyzję :D Rodziłam z moją przyjaciółką, bo nie chciałam być sama. Uważam, że to też była dobra decyzja. Pomagała mi jak mogła i jestem jej wdzięczna na maksa za to, co dla mnie zrobiła, że wówczas ze mną była! (sama nigdy nie rodziła). I na koniec - radzę Ci, abyś nie podejmowała decyzji na tym etapie, czyli przed zajściem w ciążę ciąża wiele zmienia, między innymi to, że powoli stajesz się matką, a Twoj partner/mąż ojcem. U mnie zmieniła bardzo wiele, a narodzenie dziecka wywróciło moje życie do góry nogami! I chociaż chodzę totalnie niewyspana i walczę z drugim już zapaleniem piersi, to wiem, że moja córcia to największy dar od życia, jaki kiedykolwiek dostałam Kiedyś świat kręcił się wokół mnie, teraz kręci się wokół mojej Malutkiej i to jest OK, bo taka jest kolej rzeczy :D

Jeszcze kilka ważnych informacji!!! w trakcie porodu nie widziałam KRWI, nie zrobiłam QUPY na sali (tylko w toalecie - dostałam czopek!), nie zemdlałam, nie straciłam świadomości. Wzięłam ZZO, które nieco złagodziło ból, ale parte i tak miałam bez znieczulenia. Pod koniec straciłam skurcze ze zmęczenia, ale WYPARŁAM DZIECKO BEZ SKURCZY!!!! Wiec wiem, że niemozliwe jest możliwe :D Nie nacieli mnie, bo rodziłam z ochroną krocza, ale mimo to miałam jedno pęknięcie. ZSZYWANIA NIE CZUJESZ!!! Urodziłam o 1,30. Do 4,30 leżałysmy na sali porodowej i patrzyłyśmy się na siebie :D Potem zawieźli nas na położniczy i od razu wstałam, zajmowałam się swoim dzieciątkiem. Wiem, że po cc nie byłoby to możliwe. Dwa tygodnie po porodzie nie pamiętałam, że rodziłam! Nic mnie w kroczu nie boli, nie ciągnie, nie ropieje. Dodam, że mam prawie 33 lata, więc to nie jest zasługa młodego wieku. Moja Mama rodziła mnie 24 godziny. Miała mnóstwo nacięć i do dzisiaj cierpi z tego powodu. Więc jak widać to również NIE GENY lecz całkowicie indywidualna sprawa!!! trzymaj się ciepło i życzę Ci powodzenia w podjęciu decyzji najlepszej dla Ciebie!!!

elle27- prawda jest taka, ze kazdy organizm jest inny, ale sama pisałam że masz dużą tolerancję na ból. Ja po 24h wstałam z łóżka, malucha przynosili mi juz jak leżałam na pooperacyjnej, zanim znieczulenie puściło. Bol jest głownie przy kichaniu, albo jak chcesz sie smiać, dziecko sama przebierałam, karmilam i nie pamietam przy tym jakiegoś bólu.Po ok. 3 dniach wypisywali do domu, mnie po 9-ciu bo małuch mial antybiotyk podawany. w kazdym razie po 4 dniach smigalam po szpitalu, a do domu bez problemu wrociłam w jeansach sprzed ciąży, i nic mnie nie bolalo przy normalnych ruchach. Dla mnie i dla dziecka to bylo zupełnie do przezycia.Dla malucha nawet lepiej bo sie nie męczył .

nagorszy ból pojawił sie jak znieczulenie puszczało, ale zaraz dostałam głupiego jasia po którym zasnęlam a jak sie obudziłam było juz ok. Samo znieczulenie w kręgosłup wogóle nie bolalo, anastazjolog wyglądał jak rzeźnik, ale był bardzo miły i profesjonalny.

cala "operacja" trwala ok. 40 min.myślałam że bedzie gorzej.

Dobrze napisala jedna z was ze takie decyzje trzeba podejmowac bedac ju zw ciazy a nie zastanawiac sie jak sie w niej nie jest ja rodzilam naturalnie nie bylam brudna spocona , byl przy mnie maz bo sam tego chcial a ja niewyobrazam sobie zebym miala byc sama w takim momencie , zblizylo nas to jeszcze bardziej , seks w zadnum stopniu na tym nie ucierpial , naciecia wogole nawet nie poczulam niemam pojecia nawet kiedy bylo, maz byl pierwsza osoba majaca coreczke na rekach po porodzie jest miedzy nimi od urodzenia niesamowita wiez , treaz jestem w drugiej ciazy i mam andzieje ze bedzie to porod naturalny napewno razem z mezem aha dla mnie facet ktory zostawia kobiete bo byl z nia przy porodzie i widzial cos wiecej niz powinien jest frajerem , my oboje chcielismy miec dziecko wiec oczywiste ze razem chcielismy je urodzic, ale doskonale rozumiem partnerow ktorzy niechca uczestniczyc w porodzie aaaa i jeszcze takie gadanie ze wybieram cesarke bo mnie boli mnie rozbrajaja , bolu moze nie ma w trakcie porodu ale pozniej sie zaczyna , wystarczajaco napatrzylam sie na kobiety po cesarce w szpitalu i dziekuje bardzo

ile porodów tyle opinii, tylko ciekawae dlaczego przy całym tym propagowaniu porodów siłami niby natury, kobiety ginekolodzy rodza właśnie przez cesarki:))??

Dokladnie, ile porodow tyle opini, nigdy nie lubialam ogladac filmow z porodow a poradach sluchac czy mowic o swoim wlasnym. Potem przez takie cos jest strach i uprzedzenie, napewno nie jest dobrym pomyslem pokazywac partnerowi filmow z porodu jakiejs obcej kobiety, to nie jego zona nie jego dziecko i nie moze odczuwac empatii, zreszta przy samym parciu mozna meza wyprosic, zreszta i tak nie musi tam zagladac bo nie ma po co, po prostu stoi przy glowie zony. Za trzy miesiace ja tez bede rodzic, mieszkam za granica i chcialabym miec meza przy sobie, mimo iz pierwszy porod nie byl zadna trauma to i tak mam pietra, na cc na wlasne zyczenie raczej bym sie nie odwazyla, no chyba ze beda wskazania zdrowotne.