Czy sa tu ludzie majacy udane zycie?

Prace ktora lubia, udane zycie rodzinne i towarzyskie I pytam sie co wy tu robicie? Chodzi mi o to ze czemu siedzicie tutaj zamias przebywac z rodzina czy przyjaciolmi, znajomymi?

retoryczne pytanie. jak sie siedzi na kafe to jednoznaczne jest ze przegralo sie zycie :)

Zbigniew.---ty tez przegrales? Nie wim czy to takie smieszne :-I

jak to co tu robimy ?? ciagniemy (:D) wiedze :) ja dzis sie dowiedzialam, ze na lupiez najlepszy jest plyn do mycia naczyn :)

Widze ze nie ma nikogo takiego I ze nie mozna liczyc na powazna odpowiedz:p

ja nie mam zbytnio udanego zycia. a siedze tu jak mi sie nudzi to tu mozna ciekawe rzeczy porobic, np. male zadymki :P

a ty kwiatek tylko o jednym :o :P

oczywiscie ze przegralem, bardzo mnie to cieszy co wyrazam przez te wlasnie minki :)

na ja mam właśnie udana prace. płacą mi całkiem całkiem, a często mam tak że robić nic nie muszę po za egzystowaniem fizycznym w biurze. i jak mi się nie chce wymyślać konstruktywnego zajęcia to siedzę na kafe, jak dziś. a życie mam udane ostatnio :)

"a ty kwiatek tylko o jednym " szczerze mowiac to prawie niczego sie nie dowiedzialem z kafe, wiec co tu robic? :P moge cos komus podpowiedziec tez, co robie jak temat wg mnie jest na tyle powazny i chce mi sie wysilic na mądrą odpowiedź :P

gwiazdki, a co konkretnie robisz, jak juz pracujesz? :P

pewnie są tacy ludzie..ale raczej nie siedzę tu..

ja mam fajna rodzinke fajne zycie nie pracuje a tu zagladam zeby sie posmiac i dla rozrywki ludzie sa fajni no niektorzy nie :)

liczę różne mniej lub bardziej ciekawe rzeczy. np jaki procent polaków je batoniki, jaka wódkę piją najczęściej panowie po 40, jakie fajki palą, ile kobiety maja par butów. takie tam.

W każdy poniedziałek o godzinie 18.00 wchodzę po cichu do bledronki z plecakiem na plecach. Przyczajam się za regałem z mlekiem i tam wyciagam z plecaka stare prześcieradło, które zaczepiam do dwóch kijków od szczotek, któe były w promocji z 5.99 tak przygotowana konstrukcję mocuje do wózka, do którego wsiadam, zakładając na głowę rondel, który podebrałam babci z kuchni. W moim pojezdzie staje przed wentylatorem i czekam az pęd powietrza zacznie pchac mnie do przodu. Kiedy juz tak jade i mijem półki z zupkami błyskawicznymi wstaje w wózku i zaczynam salutowac pracownikom rozładowującym palety z kapusta pekińską. Czuję się wtedy jak admirał przybijający do portu z działań wojennych

a ja własnie mam udane życie, a o 13 siedzę w pracy, która jest na tyle fajna, że moge własnie np., siedzieć na kafeterii i nikt z tego powodu nie robi afery