Jak coś jest do wszystkiego to jest do niczego... i ze mną jest podobnie...

Zaczęło się od dziecka: "dzisiaj narysujemy kim chcielibyście zostać w przyszłości" nigdy nie wiedziałam... w szkole byłam dobra zarówno ze ścisłych przedmiotów jak i z humanistycznych, kiedy przyszedł czas na wybór kierunku studiów również nie wiedziałam co mam zrobić, w którą strone iśc, poszłam więc na obrzydliwie nudny, oklepany i banalny kierunek - zarządzanie i marketing :O interesowałam się sportem, tańcem, rysunkiem, ostatecznie nie rozwinęłam żadnej z tych pasji bo NIE WIEDZIAŁAM która z nich wybrac ostatecznie więc nie wybrałam żadnej:O nie wiem nawet czy chcę mieć w przyszłości dzieci, rodzinę, nie myślę o takich rzeczach bo i po co. w ogóle nie mam żadnych planów, celów i już mnie to męczy, to, że żyję sobie tak z dnia na dzień bez żadnego punktu, do którego zmierzam i już mnie to męczy, ma ktos podobnie?? i co z tą paskudną przypadłością zrobić? :O