moja matka to dwie rózne osoby

Na co dzień zachowuje się normalnie tzn. mówi niepodniesionym głosem, zyczliwie ze mna rozmawia, wspiera, pomaga, docenia, mówi ze jestem wartościowa osobą itp. ale co jakiś czas wszczyna awantury bez powodu, wrzeszczy na wszystkich domowników, każe mi cos robić błyskawicznie tu i teraz, a jak tego nie zrobie bo np. siedze przy komputerze dla rozrywki to wyzywa od leni śmierdzących, w ogóle jak zacznie od jednego domownika to wydziera sie po kolei na wszystkich. Wtedy od razu wynajduje wszystkie moje wady, zawsze mi cos przykrego powie. Jestem juz dorosła, mężatka, a po takim czymś zawsze płacze, czuje się beznadziejna. Mama dla obcych nigdy taka nie jest, tylko dla domowników,wie ze do obcych sobie na cos takiego nie moze pozwolić. To nie jest czeste jak mówie wychodzi c jakis czas. Potem jej przechodzi i jest dalej ,,normalnie,, . Już nie mam siły jej tłumaczyć. Mam meza, własne mieszkanie, niedługo dziecko, wiem ze moge sie odciac ale to ostatecznosc, jestem z mama bardzo zwiazana...

nie wydziera,tylko na najblizszych sie wyzywa,krzyczy,wyladowuje swoja zlosc,tak jak mezowie/zony sie wyladowuja na sobie to tak rodzice na dzieciach,moze twoja mama nie pracuje,siedzi w domu i jak cos jak zdenerwje,to krzyczy,ja tez tak mialam ze jak nie pracowalam to sie czepialam wszystkiego,a jak pracuje to przychodze zmeczona i sie juz nie czepiam bo nie ma po co,

moja mama tak ma od wielu lat , jest juz po 60-tce, zaczeło sie chyba z okresem przekwitania , tzn. tak mi się wydaje. Moja mama sie chyba nie zmieni, ale ja mam zanizone poczucie własnej wartosci, bo wydaje mi sie ze kazdy moze mnie poniewierac, bo jak matka mnie wyzywa od niewiadomo czego to mnie sie potem wydaje ze tak jest. Najgorsze jest to, ze na co dzien mi mówi, ze mam duzo zalet, ale jak ja ,,to,, dopadnie to mowi mi rzeczy dokłądnie odwrotne.

Kestem taka jak Twoja matka,Jestem choleryczka i to jest okropne.Zapewniam Cie ze Twojej mamie po takiej furii wcale nie jest lzej niz Tobie.

Jestem mialo byc

menopauza

Czyli po prostu musze jakos z tym zyc. Moja mama na co dzien bardzo duzo mi pomaga, jest naprawde bardzo dobra, mam z nią tez bardzo dobry kontakt poza tymi własnie epizodami. Ja sobie tez nie pozwalam, by tak o mnie gadała i zawsze jest awantura...

w moim przypadku to nie menopauza.Mam 30 lat.Ja po takim ataku to strasznie cierpie i bardzo mi szkoda mojej corki ale mimo ze staram sie nad soba panowacito i tak zdarza sie ze wrzeszcze i sie czepiam.

ma huśtawkę nastrojów , to są zmiany hormonalne, ma prawo się wściekać, a zaraz potem śmiać się. musicie to jakoś przetrzymać w domu i często przypominać, żeby przestała się drzeć jak stare prześcieradło

u nas za oknem a czy tego typu zachowania sie leczy , powiedzmy psychoterapia?? co powoduje, ze ludze tak sie zachowują ja jestem bardzo spokojna osoba, z męzem nigdy się nie pokłóciłam a z mama jak mnie napadnie to nie wytrzymuje

to porównanie jak stare prześcieradlo hjest extra

Pewnie sie leczy ale ja sie nie lecze:( Ale Twoja mama zawsze taka byla?Bo moze faktycznie to menopauza.

nie , nie słyszałam by sie leczyła moja mama nie nalezy do nadwrazliwych osób nie rozumie ze słowa moga ranic, jaj jej to mówie i co konkretnie powiedziała to mówi, zeby ja nie łapac za słówka