Kobiety narzekają na ubiór facetów a same wszystkie tak samo wyglądają!

mam pytanie za pięć punktów, czy kobiety tylko znają trzy podstawowe kolory, czyli szarość , czerń i fiolet i odcienie wrzosu albo śliwy ? faktycznie , autor ma rację , same klony na ulicach , kozaczki czarne albo brązowe , dżinsy to podstawa , szary płaszcz albo jakaś byle jaka kurtka z kapturem w kolorze mysim , podobno kobieta nigdy nie była i nie będzie daltonistką , więc powinna odróżniać kolory :) modną kobietę ubrałbym tak : jasnobrązowe kozaczki , do tego żółto-zielone rajstopy albo jasno-zielone , spódnica zielonkawa z elementami szarości , , bluzka wrzosowata , szal wrzosowato-zielony , kurtka ciemno-zielona , prawie zgnita zieleń i chyba wszystko będzie pasować kolorystycznie i nie będzie szarosci kobiet na ulicach :)

taaa, pewnie wyglądam tak jak kobieta z opisu, czyli zwykle proste, klasyczne jeansy, zimą kozaki (na niewielkim obcasie, żadnych szpilek w szpic świecących), jakaś dopasowana bluzka... ludzi nie straszę, tłuszcz mi się boczkami nie wylewa ani skunksa na głowie nie mam ani tipsów na 5 cm, więc narzekający niech się odczepią z łaski swojej. Jak mi się sporadycznie zachce, to założę jakąś fajną spódniczkę. Nie wiem co to za halo z \'własnym stylem\', jakby człowiek nie miał nic lepszego do roboty tylko \"szukać własnego stylu\" i dobierac sobie ciuchy podłóg niego. Mam lepsze zajęcia, a ubrania chce kupić szybko i bezproblemowo - a nie łazić za nimi dwa tygodnie, co chyba jest objawem większego siana we łbie niż brak własnego stylu. Dlatego ubieram się w sklepach sieciowych w dużych galeriach (bo wszystko pod nosem i w jednym miejscu), staram się żeby były w miarę dobrej jakości i podobały mi się z tego, co aktualnie oferuje sklep czyli co jest w modzie. A że taki sam płaszczyk (o ile nie pogrubia mnie strasznie ani nie wali tandetą) nosi połowa miasta, albo nikt w ogóle... to mam w głębokim poważaniu :) Od stroju faceta oczekuje mniej więcej tego samego - żeby nie był tandetny, śmieszny (zabawy w subkultury albo wioskowych macho) brudny ani niedopasowany do sylwetki i uwypuklający mankamenty - a reszta - wsio ryba. Niech nad własnym, oryginalnym stylem godzinami się głowią ci, którzy nie mają innych zajęć.

tak na marginesie grałaś w Baldura ?:D

jasne :)

to już cię lubię :D kurde już nie robią takich gier jak Baldur...tylko jeszcze Wiedźmin trzymał poziom ....:)

Klimat i dialogi miał świetne, ale walka zupełnie nudna, gra banalnie prosta na poziomie średnim (który wybrałam bo straszny ze mnie noob), mało fajnego sprzętu do zakupu i w sumie cały system petard i eliksirów (poza kotem i jaskółką) nie znajdował praktycznego zastosowania (tzn dało się bez nich obejść). Ale ogólnie gra na plus, Talar był świetny :D

imoen , szkoda, że do ciebie podobnych są dziesiątki albo setki kobiet podobnych i nie różnicie się praktycznie niczym, czyli brakiem własnego stylu i to co założysz na siebie to uwązasz, że ładnej kobiecie jest we wszystkim ładnie a tym czasem przez inne osoby jesteś oceniana , że owszem , masz swój styl , jakbyś wyszła ze śmietnika , gdzie akurat kontener PCK został rozdziewiczony i korzystając z okazji się ubrałaś :)

właśnie mi najbardziej tego klimatu brakuje i tych dialogów a polska wersja Wiedźmina to majstersztyk:) no i w pewnym momencie bardziej zależało mi na zaliczeniu wszystkich panienek w grze niż na głównym wątku :P ( ot ciekawe urozmaicenie w grze), w przyszłym roku ma być druga część :)

Lump magnolie to co innego :) :-*Gry najlepsze w jakie grałam to max payne,hitman,resident evil! Kurde no stara jestem ale uwielbiam gry komputerowe!

Cóż, jeśli kobieta może się od innej różnić tylko kolorem i fasonem kubraczka, to jakoś przeboleję, że jestem taka jak wszystkie :( Podobnie jak fakt, że nie różnie się od nich też kolorem skóry, ilością oczu i kończyn oraz innymi cechami, które mogłyby mnie wyróżniać, a nie wyróżniają :( Tym co trzeba się podobam, a co do reszty... sikiem prostym lać nie umiem, bom dziewczynka, ale mam w głębokim poważaniu. Tzn bez popadania w skrajności i wyglądania jak kocmołuch, ale naprawde nie rozumiem tej obsesji 'własnego stylu'. Pewnie, nie mam własnego stylu i najchętniej zatrudniłabym stylistkę, która codziennie rano dobierałaby mi ciuchy w które mam się ubrać, żebym miała ten kłopot z głowy. Czasem trochę żałuje, ze nie mam smykałki żeby jakoś fajnie wszystko podobierać, ale bez przesady, jakiśtam 'własny styl' nigdy nie był dla mnie priorytetem, i nie rozumiem przede wszystkim czemu ma być 'własny' i niczyj inny... rozumiem np. powód, dla których ktoś chce mieć własne poglądy, ale już chęć żeby były jedyne w swoim rodzaju i niepowtarzalne wydaje mi się lekko absurdalna. Z ubiorem podobnie, czego mi ubędzie, gdy "mój' styl nie będzie "mój" tylko zaczerpnięty z popkulturowej papki (z pewną dozą krytycyzmu). Jak się nie umie gotować też się nie szuka "swojego kucharskiego stylu" tylko sięga po książkę kucharską albo zamawia pizzę, i nikt jakoś tego szczególnie się nie wstydzi :)

TEJ Poznaniak, a Ty co? Jak rozwiązujesz ten problem? Sam sobie projektujesz i szyjesz czy sprowadzasz z niedostępnych dla szarej masy plebsowej części świata?