ukradła mi dziecko

Z dzieckiem zostałam sama, ojciec się nie przyznał, olał, matka mnie z domu wyrzuciła, więc poszłam po pomoc do siostry, przyjęła mnie ciepło i serdecznie, dużo pomogła, udostępniła pokoje. Skończyłam szkołę, poszłam do pracy i na studia, płacę jej chociaż trochę, bo mi bardzo głupio. Mój syn ma 3 lata i to ją kocha, do niej mówi mamo, do niej się przytula. Mnie traktuje jak siostrę, ciocię. Jest mi bardzo z tym źle. Nie mogę powiedzieć, bo siostra zwraca mu uwagę i mówi, że nie jest jego mamusią, ale on i tak na to nie baczy. Nie stać mnie na wyprowadzenie się, co ja mam zrobić? :(

nie możesz mówić że Ci dziecko ukradła, bo z tego co tu czytam to nie ukradła. Pogadaj z dzieckiem. Zapytaj się dlaczego tak robi. A jak do Ciebie mówi? Po imieniu?

Do mnie po imieniu mówi. Tłumaczyłam mu, zresztą siostra też, ale taka rozmowa nic kompletnie nie daje.

ukradla ci dziecko , przeciez sama piszesz ze siostra zwraca uwage dziecku jak wola do nie mamo. moze za malo sie zajmowałas dzieckiem? sama nie wiesz co piszesz.

No tak, ale to do niej mówi mamo, a to ja jestem jego mamą.

a może psycholog pomoże. ale musicie tam iść we trójkę.

a ile dziennie spedzasz czasu z dzieckiem ,chodzisz z nim na spacery , bawisz sie z nim , robicie w ogole cos razem ?

dzieckiem napewno jest ci przykro jednak to nie wina siostry napewno ona poswiecala mu wiecej czasu i dlatego tak jest

Jeśli siostra zwraca dziecku uwagę to nie jest niczemu winna! Widać że dziecko jest bardzo z ciotką zżyte.Moze za mało poświęcasz jemu cxzasu,nie okazujesz uczuć?

i nagle ci sie po 3 latach to przypomniało że mówi do siostry MAMO ! a gdzie byłas jak wypowiadał pierwsze słowa ??? wtedy trzeba było reagowac

to się ciesz, że wami siostra się zaopiekowała, bo z tego co mi wiadomo to sie nie robi dziecka w wieku gówniarzowatym tylko się uczy.

No cóż przykro, ale tak jest, że dzieci mówią mamo do tej pani co się nimi częściej zajmuje. Pomyśl, jak było by przykro gdyby mówił tak do wynajętej opiekunki (tak mogła byś ją zwolnić, zrobić mu tym krzywdę emocjonalną itp.). Mówi do Ciebie po imieniu bo inni tez tak do Ciebie mówią - dzieci \"studenckie\" w akademikach też tak często mają. Możecie z siostrą o tym pogadać i zacząć przy nim nazywać się mamą i ciocią żeby załapał o co w tym chodzi. Moim zdaniem powinnaś też pójść poradzić się psychologa jakiegoś jak to odkręcić. Na pewno, spędzać więcej czasu z synkiem, dobrze by było, żeby ten czas był spędzany bez jego ukochanej cioci. Jak byłam mała (z 5 lat) i wróciłam od babci do domu po miesiącu (mama chora była a później wyjazdowo robiła prawo jazy) to mówiłam do mamy babciu! Nie wpadaj w doła tylko dzieckiem się ile wlezie i będzie OK.

Tam wyżej uciekło mi słowo: zajmuj się dzieckiem ile wlezie :)

od Twojego dziecko jesli tak to może dlatego tak jest mały naśladuje strasze dziecko? małe dzieci czesto nie znają znaczenia słów

nie, no 3-letnie dziecko doskonale rozumie słowo mama, zna przecież praktycznie od urodzenia!!!!!!!!!!!!!

"no cóż przykro, ale tak jest, że dzieci mówią mamo do tej pani co się nimi częściej zajmuje" - no tez tak nie do końca. W pierwszych miesiącach życia, a także w okresie kiedy dziecko zaczyna składać sylaby, moim synkiem zajmowała się na pół ze mną, moja mama. Może nie zajmowała się nim więcej niż ja, ale jednak bardzo dużo bo razem póki co mieszkamy. Uczestniczyła w przewijaniu, kąpaniu, karmieniu i zabawie. Pierwszym słowem jakie wypowiedział mój synek było słowo skierowane właśnie do mojej mamy, ale było to "baba". Nie mógł skojarzyć mojej mamy jako swojej bo zawsze mu mówiono, że to baba. Dziecko przecież uczy się poprzez obserwację i słuchanie tego co do niego mówimy. Więc może jednak pod Twoją nieobecność siostra uczyła go słowa "mama" (nawet nie chcąc ukierunkowywać go na siebie) - no ale uczyć słowa "mama" bez mamy na pokładzie to się nie uda. A tak w ogóle to czemu dopiero teraz się obudziłaś?

a mój półtoraroczny syn mówi do mnie tata (chociaż umie powiedzieć mama) a to ja z nim spędzam prawie cały dzień. :-D I co ja mam powiedzieć?