PT Jestem zaburzona, nigdy nie będe uprawiać seksu i będę samotną starą babą.

Seks kojarzy mi się z przemocą i z utratą wolności i nie chcę, żeby mnie ktoś posiadał. Ogólnie porażka. Ale nie jestem ofiarą przemocy seksualnej. Po prostu jakoś nie widzę siebie w tej śmiesznej roli:O I nie mam zaufania do ludzi. Wydaje mi się, że każdy chce mnie tylko wykorzystać. Co gorsza- wynika to z moich długoletnich doświadczeń. Do tego dochodzi fakt, że nie chcę być w ciąży, nigdy. A nie mogę stosować hormonalnej antykoncepcji. I bałabym się wpadki Boję się nawet kobiet w ciąży, dla mnie to straszne I nie czuję się kobieca. W ogóle czuję, że coś ze mną jest nie tak i nie jestem taką normalną kobietą. Czuję, ze nie mogłabym się tak naprawdę komuś podobać i że przecież każdy mógłby znaleźć kogoś lepszego, normalniejszego, mniej problemowego. I że moje ciało zupełnie nie odpowiada temu, jaka jestem.

no bo pewnie nie jestes dziwka tylko wartosciowa dziewczyna, nie martw sie :)

dziewczyny nie maja zaufania do ludzi

no to pewnie tak jest jak mówisz, co tu przekonywać skoro lepiej wiesz :)

taka prawdziwa. Daje głowe że nie zdzierżysz i popuścisz komuś. Jak mówi stare góralskie przysłowie: "Jak najdzie ochota, to pies kota wychrobota"

Tak, jasne:O Ale mnie pocieszyliście:( Problem w tym, że przez to jestem trochę zdziwaczała, nie mam nikogo, nie mam z kim nawet iść gdziekolwiek. dziewczyny mnie nie lubią- pewnie nie jestem dość kobieca i ogólnie nie kręcą mnie babskie rozrywki, zakupy grupowe, dyskoteki i nocne kluby i podrywanie jakichś kolesi albo gadki o tym, kto z kim spał:O Szczerze mówiąc nie chce mi się tego słuchać.

22;01 to podszyw, nie wiem, czemu służący, bo nawet mnie nie obraża:) Kiedyś przyjaźniłam się z facetami. I świetnie się rozumieliśmy. Ale w końcu kiedyś okazało się, ze oni mnie traktują jak babę:O I kobiety mnie nie rozumieją i nie mogę się z nimi dogadać, a faceci jak mnie lubią, to wiadomo, dlaczego:( Kurde, i jak tutaj mieć wiarę w ludzi.

ale nie rozumiem po co tu w ogóle siedzisz- na kafe erotycznym- skoro seks cie w ogóle nie interesuje. Czy uważasz, że to źle, że go nie masz? Jeśli tak- to zmień to. Jeśli nie- też dobrze.

jesli seks cie nie interesuje to witaj w klubie, ja jestem mezczyzna i tez mnie nie interesuje, pewnie moglibysmy sie swietnie pogadac :)

hehehehe- panie ober- jasne jasne- seks ci wisi jak kilo kitu u sufitu. .. . . . . . ...i dlatego sobie tak mimochodem siedzisz na forum erotycznym :D . nastepny erotoman gawędziarz

Siedzę tutaj, bo nie jestem w pracy i mi się nudzi niestety:( Założyłam ten temat na uczuciowym, ale nikt nie gadał ze mną, więc pomyślałam, że przeniosę tutaj, bo temat dotyczy seksu, a tam tylko o byłych chłopakach i zdradach i mieszkaniach rozmawiają:) To nie tak, że mnie nie interesuje:( Ale się boję. Właśnie tego, że nigdy nie będę uprawiać seksu, zostanę starą, zgorzkniałą cnotką. W zasadzie nie wiem, czego. Kiedyś miałam chłopaka i na samo wspomnienie o tym, że moglibyśmy COŚ robić, niekoniecznie od razu normalny seks, panikowałam i reagowałam ucieczką.

wisi mi a siedze tu bo wczesniej zadawalem pytania

Kurcze, to trochę tak, że mi sie bycie kobietą kojarzy tylko z bólem i nieprzyjemnościami. Wole o tym po prostu nie myśleć. O fizyczności. To nie jest temat, który facet może zrozumieć chyba:) Moja "kobiecość" kojarzy mi się z chorobami, kłopotami, bólem i niczym przyjemnym. A ciąża z apoteozą tego wszystkiego.

Ale fizycznosc wcale nie jest konieczna w milosci :)

@zonk z twarzy powinnaś pójść do lekarza chyba. U ludzi normalna jest chęć rozmnażania sie i potrzeba bliskości z drugim człowiekiem. BTW- też mam podobny problem- ale tylko troche, bo ja chce z kimś być, próbuje, a mi nie wychodzi. Ot- taki los. Nie przejmuj. Bedzie lepiej. Wiosna idzie :)

@ober- fizyczność to nie tylko penetracja pochwy. Fajnie jest sie po prostu przytulić do kogoś.

chęć rozmnażania niekoniecznie, choć są wyjątki, nawet czasem ktoś by może i zapłacił by go zapłodnić, nawet na tym forum hehe

No wiesz, nie sądzę, żeby lekarz mi pomógł:o Poza tym chodzę do lekarza. On wie, że nie uprawiam seksu, mimo zaawansowanego wieku;) Ale to może po prostu tak musi być. Ogólnie nie jestem zbyt zdrową osobą. Według lekarza nie będę mogła mieć dzieci w naturalny sposób, bez ingerencji farmakologicznej. Ale ja wcale ich nie chcę mieć, i tak się boję, bo przecież on się może mylić:O Z powodu swojej dojrzałości płciowej spotykaja mnie tylko niemiłe rzeczy- poczucie, ze coś jest ze mną nie tak, jak być powinno i ból. I nic więcej. Źle się z tym czuję.

skoro ulegasz presji otoczenia, to nie dziwota, że rzuca Ci się na psyche

dokładnie tak- olej leszczy. Ty potrzebujesz kogoś- to widać nawet po twoich postach. Tylko nikt sie dobrowolnie do ciebie nie zgłosi niestety. Musisz sama sie postarać, bo dla tej drugiej osoby będzie to taka sama sytuacja i nieznany teren. Możliwe, że też sie będzie bała zaangażowania- więc widzisz, że nie jesteś sama w swoich wątpliwościach.

Na razie z moich doświadczeń wynika, ze faceci mówią co innego, a robią co innego. Obawiam się, ze jestem już w takim wieku, że nikt nie będzie na mnie czekał, a ja tak od razu nie mogę:O Poza tym jestem na przegranej pozycji, bo faceci na początku sa zauroczeni, mają taki przejściowy stan euforii, są mili, chcą spędzać razem jak najwięcej czasu itp. a potem nagle im przechodzi. Co gorsza- jednym szybko, a innym np. po roku:O Więc trzeba by długo czekać, zeby to sprawdzić...:( A ja mam na odwrót- im dłużej z kimś jestem, tym bardziej mi zależy. I tutaj nasze wzajemne relacje zazwyczaj bardzo się rozmijają.

ile masz lat?

24

24 ???? Toś młoda koza jeszcze :) Co ja mam powiedzieć z trzydziestką na karku?

a rozmawialaas o tym z jakims psychologiem? Bo z tego co zrozumialam masz jakis uraz spowodowany problemami ze zdrowiem w sumie. Co do reszty mialam podobnie jelsi chodzi o kwestie dogadywania sie z facetami i kobietami etc, i niema w tym nic dziwnego i nienormalnego;)

No nie wiem. Ale już chyba masz to za sobą;) Czuję się na straconej pozycji, bo już teraz większość czasu swojego spędzam w pracy, mam tysiąc zajęć, mało czasu na rozrywki, nawet gdybym kogoś jakimś cudem poznała, i tak nie miałabym czasu na spotkanie się itp. A ja na serio muszę kogoś dobrze poznać, żeby w ogóle mi się spodobał:( Nie umiem ludzi oceniać inaczej niż przez ich zachowanie, charakter itd. Nigdy nikt nie podoba mi się, zanim go nie poznam.

Wiesz- uraz jak uraz. Mam PCOS:O Czyli w sumie zaburzenia hormonalne na porządku dziennym. Do tego koszmarne bóle menstruacyjne takie, że czasami po prostu umieram, nic w życiu mnie tak nie bolało nigdy, a jestem dość wytrzymała. Do tego mam inne kłopoty ze zdrowiem- nie jestem zbyt atrakcyjną partnerką dla nikogo. Mimo młodego wieku rozpadam się. Więc po co ktoś miałby się marnować z kimś takim, kto w dodatku nie jest zbyt kobiecy, zdrowy, ładny i nie chce mieć dzieci? I jest dziwny.

no to zadkie z tym poznawaniem:) Szczegolnie w obecnych czasach gdzie kazdy patrzy sie na cialo a nie na to kim naprawde jest dana osoba;) Jesli masz 24 lata i taka sytuacje sadze ze niemusisz sie tak tym martwic ze nikogo niespotkasz bedziesz sama etc. Ale fakt ze z praca jesli Ci koliduje mozesz miec problemow troche. Nic chyba na to nieporadzisz z tego co piszesz. Moglabys tylko zmienic podejscie do siebie, bardziej sie akceptowac;)

Wiesz- uraz jak uraz. Mam PCOS Czyli w sumie zaburzenia hormonalne na porządku dziennym. Do tego koszmarne bóle menstruacyjne takie, że czasami po prostu umieram, nic w życiu mnie tak nie bolało nigdy, a jestem dość wytrzymała. Do tego mam inne kłopoty ze zdrowiem- nie jestem zbyt atrakcyjną partnerką dla nikogo. Mimo młodego wieku rozpadam się. Więc po co ktoś miałby się marnować z kimś takim, kto w dodatku nie jest zbyt kobiecy, zdrowy, ładny i nie chce mieć dzieci? I jest dziwny. Pomijajac bole, mam i ja...:/ ale z tym da sie zyc. Co prawda ja bralam na to prawie 10 lat tabsy i sobie rozwalilam nimi doszczetnie krazenie... bez komentarza, lekarze to debile. W kazdym razie, z kwestiami zdrowia niema dramatu jelsi masz charakter i osobowosc fajna. Fakt ze (domyslam sie ze masz tak samo) problemy z hormonami wiaza sie rowniez ze skokami nastrojow etc, ale to z czasem zauwazylam ze mioja troche zwyczajnie da sie nauczyc z tym zyc;)

Problem z tym, że moje krążenie już jest rozwalone, a jeszcze tak naprawdę nie zaczęłam się leczyć... Bardzo się boję, że mi się kiedyś pogorszy, kiedyś miałam już tak napad. Musiałam dochodzić do siebie przez 3 lata biorąc leki, żeby w ogóle mieć okres:O Przez rok brałam takie z estrogenami i niestety- mam już żylaki. Stąd też kolejny problem- najskuteczniejsza metoda antykoncepcji w moim przypadku odpada:( I nie wiem, co zrobić, bo jak się będe stresować- mam gwarantowane pogorszenie mojego stanu zdrowia. I w ogóle boję się, ze kiedyś zamienię się w grubego, włochatego potworka,, wyrosną mi wąsy i nie da się nic z tym zrobić:( A to nie fair, wcale taka nie jestem. Nie wiem, czym sobie na to zasłużyłam.