DZIS MATKA ZROBILA MI AWANTURE BO NIE CHCIALAM

rozmawiac przez telefon z kuzynka ktora ma 11lat. nie chcialo mi sie poprostu prowadzic na sile rozmowy-zadawac pytania i otrzymywac odpowiedz. pomijajac to- matka zrobila mi straszna awanture,wykszyczala wiele przykrych rzeczy- ze jestem chciwa,egoistyczna,ze jak kuzynka byla w sanatorium nie zadzwonilam,ze drugiej 15latce nie pozyczylam sukienki na bal.nie pozyczam ciuchow.POPROSTU NIE LuBIE cholera, czy to oznacza egoizm i chciwosc?? poplakalam sie. ma fiola na punkcie corek swoich siostr i oskarza mnie ze jestem nie rodzinna JA MAM 21 LAT!

:(

Spoko, nie zawsze musisz mieć ochotę na rozmowę z kimś. Każdy ma prawo pobyć czasem w samotności.

Nie martw sie, ja tez taka jestem i mam podobne zasady. Nie raz przez to oczywiscie mialam awantury. Czasami nie mialam ochoty rozmawiac z babcia przez telefon jak do niej dzwonil to odpowiadal jej, ze ma wyrachowana wnuczke, ktora nie chce nawet z wlasna babcia rozmawiac. Na ogol bralam sluchawke i tlumaczylam, ze nie bede robic czegos na sile, ze jesli bede miala ochote to do niej zadzwonie. Jestesmy w wolnym kraju i kazdy ma prawo nie zgadzac sie z czyms. Ja jetem tego zdania i dlatego mam, ze tak powiem w dupie opinie innych. Robie to co uwazam za slosowne i jest mi z tym dobrze. Wazne, ze jestem szczera, a reszta mnie nie interesuje.

twoja matka. nie dziwie ci się, nie przejmuj się, przespij z tym, jutro będzie lepiej :* Szok zeby o takie cos sie awanturowac zwlaszcza ze masz 21 lat a nie 15 czy 11. I ja swoich ubran tez nie pozyczam bo nie lubie :D

dzieki.jestem jaka jestem.troche przykro,ze nie akceptuje tego. chciala bym miec juz wlasny dom,rodzine i nie wysluchiwac tego typu pretensji

dziewczyny! a szczegolnie - autorko..! w wiekszosci macie racje, ale - jako, ze mam troszke wiecej lat niz Wy i wiecej przezylam - chcialabym Wam zwrocic uwage na pare rzeczy... ja tez nie pozyczam nikomu ciuchow, bo zwyczajnie tego nie lubie - i to jest ok, mama robiaca awanture o glupoty nie jest w porzadku i powinna z Toba normalnie pogadac, a Ty powinnas wytlumaczyc swoja postawe... ale - na Boga! - utrzymujcie kontakt z rodzina! - z siostra, kuzynka, wujkiem, bratem... rozmawiajcie, pytajcie, co u nich, wymieniajcie poglady, badzcie ciekawi jak zyja, czy przypakiem nie choruja... oni sa dla Was, a Wy dla nich! jesli ktoregos dnia bedziecie zupelnie sami, to obudzicie sie z reka w nocniku i nie bedziecie wiedzieli dlaczego, chcielibyscie zostac samotni? ja mam brata, ktory wyjechal za granice pare miesiecy temu, jest mlodszy ode mnie pare lat, zazwyczaj go pytam co u niego slychac... jakis czas temu uslyszalam, ze "mam sie nie wpierdalac w jego zycie"... to, co wtedy poczulam do dzis nie moge okreslic slowami, w podobny sposob zachowuje w stosunku do reszty rodziny, rodzice nie poznaja w tym czlowieku swego syna... bardzo to smutne i nikomu tego nie zycze zostawilam brata w spokoju, nie odzywam sie wcale, wysylam tylko kartki na swieta i urodziny, ale mysle, ze nadejdzie dzien, w ktorym wroci, jako "marnotrawny" i szczerze mowiac, nie wiem jak sie wtedy zachowam...

jeszcze się żalisz????? Daj Boże każdemu takie problemy......