Przepraszam, ale zwyczajnie nie mam się komu wugadać...

To co dziś zrobił już mnie tylko rozbawiło zamiast dołować. Wróciwszy do domu, musiał się wyżyć i żeby nie uznać go znów za "oprawcę" łaskawie zdecydował się tylko wyciągnąć mnie za włosy, zwyzywać a pierogi które mu zostawiłam na kolacje wrzucił mi do butów i wysmarował ręką w środku.Jak już się wyżył, wyszedł a ja siedze sama...

0/10

Chciałabym żeby to była prowokacja...

Twój nick mówi sam za siebie:( i tacy mają żony a ja...:( dla Ciebie i miłego wieczoru życzę

Gdy wróci do domu ostaw jakas niespodzianke w jego butach np. wigilijny śledź, badź coś bardziej zapachowego ;)

jesli to ma być zart- prowokacja.. to miernej jakości:O

-5/10

i znajdziesz zrozumienie. duzo tam podobnych zon, niestety... http://f.kafeteria.pl/temat.php?id_p=942800

To ja sie pytam: Co z nim jeszcze k... robisz?!

znaczy, zeby byla jasnosc, oczywiscie, ze mnostwo kobiet zyje z psychopatami, mimo gloszonej tu na kafeterii madrosci kobiet to jednak zostaja z tymi facetami i staja sie wspoluzaleznione od bog wie czego, a nie odchodza...a bo wlasnie staly sie wspouzaleznione, chocby od kasy ;-)

Dziękuję za link. Wszystkie te tematy mam oczytane :-( Przychodze na te forum codziennie i codziennie coś komuś doradzam. Niestety sobie nie moge pomóc. A co do oceny mojej prowokacji... Ja naprawdę bym chciała by to była prowokacja... Ale nie mam komu tego powiedzieć więc pisze tu... A jak wróci do domu i zaśnie... rano zastanie niespodziankę w swoich butach... O ile znajde w sobie tyle odwagi :-(

łeee....kiepska ta prowokacja, kiepściutka

To bardzo zabawne, że jak człowiek pisze coś od serca to mu się zarzuca prowokację. Jakbym napisała, że zostałam zgwałcona i prosze o pomoc, też byście stwierdzili, że to prowokacja. Po co więc te forum skoro to wszystko to prowokacja...

obawiam sie ze nie zrobisz tego sama bym tego nie zrobila po tym co mi by zrobil :( ale i tak cie podziwiam za pomysly:) i nie poddawaj sie

Dlaczego z nim nadal jesteś?

Dziękuję. Nie tracę wiary, że uda mi się jeszcze wygrać życie i uciec od tego człowieka... Tymczasem będę się wypłakiwała tutaj bo nawet pamiętnika nie mogę pisać :-(

kotta jestem z nim ze strachu. Ale każdego dnia chęć ucieczki jest silniejsza i wiem, że zaczynam walczyć o wolność.

wierzę był moment w moim życiu, w którym zbierałam talerze z obiadu z szafki z butami w przedpokoju - bo były niepozmywane, albo znalazłam sok do herbaty za drzwiami w łazience - bo zostawiłam go w innym miejscu niż powinnam itp. itd. miałam wtedy 24 lata i szczerze nienawidziłam - chciałam zabić, a bałam się tak, że gdy szedł korytarzem z windy do mieszkania, to brzuch mnie zaczynał boleć każdy ma swoją granicę - ty też ją masz... gdzieś tam, a jak nie masz, to skończysz z wybitymi zębami na balkonie czekając aż Cię wpuści na noc do domu, albo i nie - tak się kończy niestawianie granic i brak instynktu samozachowawczego i brak szacunku dla samej siebie

meza czy samotnosci?

Żono psychopaty: potrzebujesz fachowej pomocy, moge to zrobic.

często jest tak ,ze kobiety żyjące w toksycznych związkach świetnie udzielają rad innym kolezankom w podobnej sytuacji , a same tkwią w tym swoim koszmarze domowym... zdaję sobie sprawe,że kilkuletnie "pranei mózgu" jakie takim kobietą fundują mężowie robi swoje spustoszenie w racjonalnym postrzeganiu swiata.... ale na litośc Boga.. nikt Ci kobieto nie pozmoze jeśli Ty sama nie dojrzejesz do tego,ze chcesz to zmienic.... jesli to prawda co napisalas.. to chyba już najwyższa pora odejść od drania..nie pozwol sie tak poniżac... Facet, który się tak zachowuje doskonale wie,że może sobie na to pozwolić , tak sobie swoja "ofiare wychował"! wie,ze ona i tak nic nie zrobi...

Co do prania mózgu, zgadzam się. Czuję się tak zaszczuta, że nie oglądam w telewizji żadnych filmów ani nie słucham piosenek bo mogłabym zostać posądzona o to, że z czymś mi się kojarzą. Co do granic. Owszem, wiem wiem i masz rację. Ale to nie jest tak, że nie szanuję samej siebie. Musze zwyczajnie uzbierać pewną kwotę pieniędzy by móc odejśc z dzieckiem, które mamy razem bo musze uciec daleko stąd by mnie nie znalazł i nie zmusił do powrotu. Nie daję rady, ciężko mi ale staram się jakoś jeszcze wytrzymać...

Teraz wilk, jak możesz pomóc?

ile lat ma Twoje dziecko?

3,5 zaczęło chodzić do przedszkola więc zaczęłam zbierać kasę na ucieczkę. Póki co mam... 60 zł na koncie :-/ Ale teraz wezmę się porządnie za odkładanie... Zajmie mi to jakieś 10 miesięcy...

:-(

:-( to jedyny komentarz jaki może sie nasuwać po przeczytaniu Twojej ostatniej wypowiedzi na pewno jest jakiś terapeuta w twoim mieście - pójdź do niego, pogadaj, popytaj, wyżal się, posłuchaj co on/ona ma do powiedzenia...

Taniej wynająć karków.I najlepiej żeby go unieszkodliwili jak na nich napadnie.

Nie stać mnie na terapeutę, poza tym z każdego kroku musze się rozliczać przed mężem... Jakby się dowiedział, że byłam gdzieś szukać pomocy, zaszczułby mnie i zgnębił psychicznie... Tak wiem, tylko takie komentarze bo tu się nie da powiedzieć nic innego jak "uciekaj". Więc własnie zaczynam walkę o swoją wolność... Życzcie mi powodzenia. Może się uda i odzyskam życie!

masz zamiar 10 miesiecy fundowac sobie,a co gorsza dziecku takie zycie? zwariowałas chyba... nie masz rodziny? kogoś kto może ci jakoś pomóc... ?