brak szczescia w zyciu

Musze sie wyzalic nie mam nawet z kim pogadac na jaki kolwiek temat zostalo mi tylko kafe:( Nie mam szczescia do niczego :( Zyje nibby jest ok, mam mieszkanie chlopaka prace ale nie jeste szczesliwa:( Z moja rodzina jestem sklocona, dzwonimy tylko do siebie odczasu do czasu widujemyn raz na 2 miesiace( i z tego sa problemy bo za rzadko) moze rzadziej nawet. Teraz dochodze do wniosku ze zawsze mialam w zyciu pecha zawsze mialam problemy ze soba nie mialam chlokaka powodzenia kasy probowalam zawet popenic samobojstwo i nagle pojawil sie P bylismy tacy szczesliwi kilka razy na godzine slyszalam jak bardzo mnie kocha. A teraz wszytsko sie wypalilo moze nie do konca bo nadal sie kochamy mowimy o tym ale.. no wlasnie jest to ale on jest czasem taki obojetny dla mnie ze tylko usiasc i ryczec(nawet sylwester mialam do dupy) ale tu nie chodzi tylko o niego chodzi o caloksztalt o mnie o rodzine niby wszyscy sa a nikogo nie ma. Czasem mysle ze mam depresje bo sa momenty ze sie smiejej a za chwile placze bo przypomne sobie cos . Nie wiem jak mam zyc? Brakuje mi sil na wszystko:( Boje sie ze przyjdzie czas a ja zostane sama jak palec i tego nie wytrzymam.Znam siebie i wiem ze nie dam rady

Jestem juz tak skolowana bo nie wiem co robic? Wiem ze po czesci jest tak przez to ze jestem z P ale ja tak bardzo go kocham ze nie widze zycia bez niego:( on jest dla mnie jak powietrze bez ktorego nie mozna zyc, a to dlatego ze on jest moim pierwszym takim moim cl=hlopakiem i jedynym. Czasem sie zastanawiam jak zyc dalej i nie widze sensu tego zycia,zycia z nim ale nie potrafie odejsc od niego tyle razem przeszlismy zlych i dobrych chwil, mielismy miec dziecko ale moja ciaza obumarla i niestety nie udalo sie choc bardzo tego pragnelismy:( nie wiem juz sama co robic pogubilam sie i nie potrafie sie odnalesc:( :( :(

plakalam w sywestra i nowy rok pewnie znowu caly rok bede wyc

nikt nawet nie chce czytac tego co napislam:( :( czyli NORMA wszyscy maja mnie dupie a ja naprawde mam problem i nie umiem sobie z nim poradzic:( :(

moje zycie to jest jedna wielka porazka!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

1. spróbuj znaleźć więcej czasu dla Swojej rodziny - jesli Ty poświęcisz im swoj czas i energię, masz szansę, że odwdzięczą się tym samym. Masz siostrę brata? 2. Wydaje mi się, że przytłaczać Cię może związek, w którym nie do końca jesteś szceśliwa... zerwij z facetem, odetchnij, spójrz na swoje zycie z perspetywy wolnej kobiety... wyznacz sobie cele... i realizuj powoli powoli... ja tak wyszłam z nieszcęścia...a dziś? dziś jestem mega szczęśliwa i nauczyłam się doceniać to co daje mi życie:)

zastanawiam sie tylko daczego wlasnie ja musze tak cierpiec? wszyscy dookola sa szczsliwi a ja? tak bardzo sie zawsze staralam we wszytskim i co? co z tego mam? popieprzone zycie!! trafia mnie ze to wlasnie mnie spotkalo

acha i pamiętaj! nic na świecie nie dzieje się przypadkiem... może wcale nie było Ci teraz pisane to dziecko, może los uznał, że jeszcze jest czas, może to nie ten partner. Czasami kiedy z bezsilności chce się płakać, lepiej przyjąć zycie takim, jakim jest. Dziś dla Ciebie obumarła ciąża jest tragedią, ale przecież za kilka lat urodzisz śliczne, mądre dzeciątko:)

masz dwie nogi? masz dwie ręce? masz gdzie mieszkać? masz na chleb? masz poparzoną twarz? jesteś szkaradna? utrzymujesz sama rodzeństwo? bóg poskąpił Ci rozumu?... no właśnie... uwierz, że są większe nieszczęścia niż depresja zimowa,

nie z moja rodzina juz nigdy dobrze zyc nie bede mam rodzenstwo i wszyscy maja do mnie o wszytsko pretensje:( ja jestem czarna owca w rodzinie ta zla niedobra i w ogole:( a zwiazek moze i mnie troche przytlacza ale ja go kocham wiec jak to zrobic zeby odejsc? nie widze sensu zycia ale bez P bedzie jeszcze gorzej wiem to od 5 lat mieszkamy razem i wszytsko robimy razem wiec jak mam od tego odejsc????? no jak???????????????????????????????

ale ta depresja trwa juz 2 lata:( to nie jest tylko tak teraz .........

Szczęście w Nieszczęściu moze i masz troche racji ale to dla mnie tez jest dramat i tragedia bo patrzac na moje zycie to zawsze bylam w dupe kopana a gdy juz znalazlam swoja milosc myslam ze to koniec problemow ze teraz moge byc juz tylko szczsliwa a tu prosze niespodzianka:( niemila!! kurwa jaka ja jestem nieszczsliwa!!!!!!!!!!!

coraz czesciej nachodza mnie czarne mysli

no ok ale skąd wiesz że to co was łączy jest miłością a nie przyzwyczajeniem???

a bylas kiedys zakochana??

wystarczy ze on wyjedzie na 2 dni ja umieram po prostu z tesknoty spac nie mozge dzwonie co chwile do niego nie umiem sie skupic na niczym a jestesmy razem 6 lat i caly czas czuje to samo!

czy jakby to bylo przyzwyczajenie to czulabym to wszystko??

byłam kiedyś 6 lat w związku... i z perspetywy czasu wiem, że było to jednym wielkim nieporozumieniem... partner wysysał ze mnie energię życiową, bylam wiecznie smutna, zła, niedowartościowana, nikt nie mówił mi, że ładnie wyglądam, ze jestem mądra.... rok temu poznałam kogoś..dziś jesteśmy zaręczeni a z perspetywy czasu wiem, że tamten długiiiiiii związek był POMYłKą....

acha ja też nie mogłam spać, tęskniłam itp... ale... kiedy byliśmy blisko.... wcale nie byłam szczęśliwa... wyobraziłam sobie idealny związek, który de facto nie istniał... odpowiedz sobie na pytanie... czy Twój partner Cię ceni? docenia? szanuje? podziwia? czy mu imponujesZ? czy widzi w Tobie kobietę? czy tylko praczkę/sprzątaczkę?Jaki jest wasz seks? czy macie podobne podejście do życia?

ale ja nie mowie ze P to jest moja pomylka bo tak nie czuje wcale kocham go jest dla mnie najwazneijszy i chce spedzic z nim reszte zycia ale chodzi o to ze przez ta sytuacje z moja rodzina wszystko mi sie wali zwiazek tez bo P ma tez tego dosc pomomo tego ze to moi rodzice!!

o tak jest tak a seks daje nam tyle satysfakcji ze sama jestem z siebie dumna jemu jest ze mna dobrze i mowi mi to :) w lozku jest nam wysmienicie i nic tu nie slodze nie przesadzam:) docenia mnie chwali ceni za to jaka jestem:)

Więc jeśli Twój P Cię docenia, chwali, jest Wam dobrze... skup się na Tobie, na Nim i na Waszej przyszłości... co do rodziny, wiem, że to trudne... wiem, że pewnie boli Cię, że jesteś tak postrzegana przez nich...ale olej to... Masz Swojego Skarba, dbaj o niego, kochaj go a rodzina może z czasem zmądrzeje. Jeśli chcecie założyć rodzinę, staraj się o maleństwo... nie załamuj się jednym niepowodzeniem... doceń to co masz, bo masz naprawdę Wszytsko co potrzeba do szczęścia... ZDROWIE MIłOść, PRACę, DOBRY SEKS...:)

muszę isć posprzątać, dodam temat do ulubionych i zajrzę tu wieczorem:) pozdrawiam:)

myslisz ze to sie uda? moja rodzina jest dziwna jak teraz patrze na to z boku, bardziej doceniaja i chwla moje siostry niz mnie do mnie nawet nie chca przyjezdzac maj mnie gdzies do mnie sa tylko ciagla pretensje ale ja mam swoje zycie juz swoja milosc i teraz chce zalozyc swoja rodzine czy im sie to podoba czy nie!!!

oki dzieki za slowa otuchy poprawilo mi sie troszeczke:) ja zaraz ide do domku bo jestem w pracy wiec zajrze tu dopiero jutro od 6-00 rano. Ale jesli bedziesz chciala to pis zja sie jutro odezwe:) pozdrawiam rowniez i dziekuje raz jeszcze

Szczęście w Nieszczęściu

dziekuje ze jestes:)

dzis znowu wstalam ze zlym nastawieniem do swiata:(calywieczor przeplakalam w lozku, sama, P ogladal tv chyba naprawde mam depresje bo juz chyba nic mnie nie cieszy jak kiedys:( Kiedys potrafilam sie smiac z samej siebie i do samej siebie z jakis banalnie smiesznych rzeczy a teraz?? Juz nigdy nie bedzie tak jak kiedys

a moze to ze mna sama jest problem? powinnam sie leczyc?