tzw. podrywanie ...

Hej:) Co myślicie o poznawaniu kogoś w codziennych sytuacjach, bo codziennie spotyka się i mija wiele osób, czasami żałuje się, że nic sie nie zrobiło, ........wiec czy np. w sklepie, w autobusie, czy w kawiarni, albo gdziekolwiek indziej...mozna kogoś poznać?... co o tym myślicie? Czy zdarzyło sie Wam coś takiego?:) Proszę o wyczerpujące filozoficzne eseje ;]

FILOZOF SIE ZNALAZL!

http://content.mydailyfeet.com/footsie-babes_35918/2.jpg

pewnie można, tylko jak kogoś poznać np. w zatłoczonym tramwaju jadąc rano do pracy, gdzie każdy patrzy na ciebie wilkiem:D hehe zapowiada sie ciekawy topik:D

Jasne, że tak! Poznałam mojego faceta na basenie, w bardzo ekstremalnej sytuacji :) Na wspomnianym basenie było bardzo ślisko i w drodze do szatni przewróciłam się i doprowadziłam swoją nogę do złamania otwartego. Byłam w zupełnym szoku, jestem raczej przyzwyczajona do upadków, obić i siniaków bo moje życie jest aktywne, ale to była masakra. Dodam że ON obserwował mnie w drodze do szatni i to było moim ratunkiem. Od razu pobiegł mi na ratunek, kiedy ratownik dzwonił po pogotowie on z pomocą mojej kumpeli przebrał mnie w suche ciuchy, usztywnił nogę, ja byłam już na skraju wytrzymałości i zaczynałam mdleć. Pamiętam tylko jak zanosił mnie do karetki, a potem odzyskałam przytomność w szpitalu i on cały czas był przy mnie. Skorzystał nawet z mojego telefonu i zadzwonił do mojej mamy. I tak oto się poznaliśmy. Byliśmy razem 2 lata, teraz jesteśmy przyjaciółmi i razem się wspinamy. On czuje się w pewien sposób za mnie odpowiedzialny, tak mi powiedział:) a ja mam osobistego, zabójczo przystojnego anioła stróża:)

a co do bardziej codziennych sytuacji, to często męczy mnie to uczucie, że się czegoś nie zrobiło a miało się do tego okazje. Przecież nie jest trudno zagadać do kogoś w tramwaju...