melancholijnie....

Gdzieś za oceanem moich snów usypiam obok Ciebie...marznąc w Twojej pościeli,od dotyku Twoich rąk...gdzieś za oceanem moich snów słysze Twój głos,lecz przez mgłę nie widzialną dla Ciebie...za oceanem moich snów zasypiam...sama znów....

ładne... pozdrawiam

Czy mnie słyszysz? chcę z Tobą porozmawiać,znowu złośliwa cisza odbija się o cztery ściany a ja jak zawsze rozmawiam sama ze sobą...

to co piszesz bardzo oddaje to co teraz czuje...

-powiesz mi czym jest miłość? -powiem... to tak jakby głuchemu spiewać piosenki... ślepemu pokazywać niebo... prowadzić dialog z niemową... ot cała miłość kryjąca się w naszych czynach...

:)

posprzątam swoje serce po Tobie, tam w rogu postawię stara komodę, pościeram kurze ze świeczników, stół postawię pod oknem a przy nim krzesełko na którym usiadę,zaparzę herbatę i poczekam aż zima nadejdzie...

mogę zapytać to Twoje teksty?

Śliczne jest to co piszesz. To Twoje teksty?

biegam dotykajac bosymi stopami rosy kapie się w deszczu majowego słońca otulam się płaszczem babiego lata i tonę w morzu Twoich słów...

moje....

prosimy o więcej :)

ja też proszę o więcej... zdolna Mama ;)

historia pewnej miłości... spotkałam ją w parku...siedziała sama,zapytałam czy mogę się dosiąśc a ona zaczęła opowiadać mi historię swojej miłości...nie rozumiałam jej...nie rozumiałam miłości,która dla mnie była taka nieosiągalna.Mówiła,że każdego ranka wstawała,aby usiąść razem do stołu,czekała kiedy wracał z pracy,nasłuchiwała już kroków na klatce,żeby przywitać go w drzwiach a kiedy zasypiali wiedziała,że zasypia z myślą o niej...i kiedy go zabrakło powtarzała codziennie ten sam rytuał, szykowała dwa nakrycia do stołu,piła z jednej filiżanki bo jak mówiła druga czekała na jego powrót z pracy...wstałam,nie podniosła głowy...nie widziałam jej oczu przepełnionych miłością do kogoś kogo zachowała tak długo w swej pamięci,miłości do kogoś kogo z tej pamięci nie wyrzuciła,do kogoś kto żył ciągle każdego dnia pomimo swojej nieobecności..."podobno tylko nieobecni są najbliżej"

odeszłaś po cichu,bez bólu i cierpień... wieczorem krótkie "dobranoc" na sen, rano "dzień dobry" mimochodem rzucone w drzwiach... potem już cię nie było... więc siedzę i płaczę, chcę krzyczeć a coś zaciska mi gardło... dziękuję, przepraszam... słowa,których nie usłyszałaś... kocham. Wdzięczność... miałam Ci tyle do powiedzenia a wszystko odkładałam na później, codziennie mówiłam sobie, że jeszcze nie teraz,że przyjdzie taki czas, że trzeba poczekać na wyjątkową okazję... nie zdążyłam... wspomnienia ubieram w czarny kubraczek... mam nadzieję,ze mnie słyszysz. PS.to napisałam 8 lat temu z dedykacją dla mojej babci,która była moją mamą.Nie czekajmy na wyjątkowe okazje...

śliczne jak pozostałe...

uciekam kochani...będę późnym wieczorkiem.

pozdrawiam chętnie jeszcze kiedyś coś takiego poczytam :)

jak będziesz to napisz coś jeszcze. Bardzo miło się to czyta. To takie uspokajające :)

dziekuję.będe później,napiszę cos...pozdrawiam.

Jest noc...czuję dotyk ciszy,światła już pogasły,gdzie jesteś?Znowu Cię nie ma a ja czekam przy rozświetlonych neonach ulicy...chciałam usłyszeć pukanie do drzwi,lecz to chyba za dużo...nie było Cię stać na kilka kroków do mnie...nawet telefon znów milczy,podnoszę słuchawkę aby upewnić się czy działa...zachwycam się smakiem kolejnego papierosa,dym snuje się po mieszkaniu...już nic innego nie zostało...kolejny raz miłość obeszła mnie szerokim łukiem...

Witam! Mogę zapytać piszesz to po własnych doświadczeniach? A nawet jeśli nie o własnych to pięknie potrafisz nazwać uczucia i wyraźnić emocje... ;)

Jesteś w każdej kropli deszczu,która na mnie spada, w promieniach słońca,które otula moją skórę, w powiewie wiatru,który kołysze mnie do snu,jesteś w każdej chwili mojego istnienia...

Ostatni raz dotknij mnie...powiedz głuchym szeptem,że mnie kochasz...spójrz w moje oczy. Ostatni raz pogłaszcz moje włosy...zapamietaj ich zapach na długo...zetrzyj łzę z policzka. Ostatni raz przytul...potem nie będę już prosić o więcej...

Smutno piszesz :(

Hej:-D Ślicznie mama:-D.Mamy poetkę u siebie;)

...za oceanem własnych marzeń zostawiamy tak wiele ważnych spraw w poszukiwaniu szczęścia I to co ważne do tej pory nie znaczy nic...

...oczyma duszy mojej spogladam na naszą miłośc wypełnioną zapachem bzu i smutkiem rostania - taką prostą zwyczajną i nagle taką czarno-białą odciśnietą z wszelkich uczuć bez skrupółów Nasza miłośc tak doskonała a rzucona w kąt jak zgnieciona kartka,nie chciana,niekochana -miłosć tracąca na ważności.

pisze sie skrupolow* ;) Poza tym - swietne. Wyslij link do tematu temu komus,do kogo adresowane sa wiersze.. Moze poczuje,co traci.

skrupulow* kurde...juz mi samej sei miesza ;p