Wspólne kuchnie w akademiku

Jak ja tego nienawidzę! Czuję się nieswojo jak muszę przygotowywać sobie jedzenie przy innych ludziach. Może jestem jakiś aspołeczny, ale po prostu nie potrafię sobie normalnie gotować przy innych, często obcych ludziach. Dla mnie to jest maksymalnie niekomfortowe i czuję się wtedy jakbym miał zapaśc się pod ziemię. Staram się chodzić do kuchni kiedy wydaje mi się, że nikogo, ale nieraz trafiam nieszczęśliwie na więcej ludzi i wtedy zachowuję się jak dzikus, jestem całkowicie spięty. Inna sprawa jak jestem z kolegą, wtedy potrafię nawet sam zagadywać. Leczyć się?

To kup se mieszkanie

Pewnie dlatego czujesz się podenerwowany, bo nie chcesz dzielic sie posiłkiem z kolegami :O Na skąpstwo nie ma rady :o

Kiedyś na pewno :P Po prostu jak idę do kuchni i zastaję iluś tam ludzi to mam ochotę zapaść się pod ziemię... Atakuje mnie masakryczne zażenowanie. Może inne akademiki są bardziej zżyte, ale tutaj jest dziwna specyfika, bo mieszkają tu nie tylko studenci i ludzi się zna tylko z widzenia.

Jakie skąpstwo? :P Ja po prostu głupio się czuję w takich domowych sytuacjach przed innymi. Niektórzy chodzą sobie swobodnie w dresach i ich to wali. Czują się jak u siebie. Ja tak nie potrafię, wychodząc na korytarz czuję się już poza swoim i się spinam.

ściemniasz facet. w akademiku wszyscy czuja się jak w domu. wspolna kuchnia wspolne garnki wspolne jedzenie. oczywiscie te 2 przyklady ostatnie to zart. a tak naprawde nie jest zle. w jakim akademiku mieszkasz? to temat dla mnie. ja jestem ze zach.pomorskiego.

jak nie potrafisz sie zintegrowac to musisz znalezc sobie stancje. u mnie w akademiku byl internet co 2 tyg.swieza posciel, papierek toaletowy, wspolna nauka, wspolne ciuchy, wspolni znajomi. tez musialam przywyknac do niektorych sytuacji ktore na w innych warunkach bylyby nie do zaakceptowania np. waletowanie kolgow.

o jeju....jak wspomnę to aż łezka się w oku kręci. Ale bym sobie teraz poszedł do kuchni w akademiku i coś bym sobie zrobił dobrego. I oby jak najwięcej ludzi tam spotkać!!! Klimat akademika jest niepowtarzalny ! Najlepiej jest jednak na 3-5 roku, wtedy jednostki aspołeczne się już wykruszają i wynajmują mieszkania i zostaje śmietanka towarzyska.

ja tez poki co nie wyprowadzilabym sie z akademika

wcale ci sie nie dziwie, przygotowywanie jedzenia dla siebie to nawet troche intymna sprawa, co innego gdybys to robil ze znajomymi, przyjaciolmi a nie jak ci sie wokol kreca obce twarze, takze wspolczuje..

ja tez nie lubię gotować we wspólnej kuchni. mam hopla na punkcie higieny przy gotowaniu, a większość ludzi to fleje skończone. szczególnie erasmusi; ci to zostawiają syf nieziemski... i wkurza mnie, jak mi do garów zaglądają... \"a co to? szpinak robisz?! bleeee:/\"... wypad z baru, kurva, moje żarcie, moja sprawa!

Kuchnie w akademiku to wprawdzie nie to samo, co przytulne kaciki na końcu korytarza, ale to miejsca bardzo stylowe i klimatyczne - jedyne w swoim rodzaju :P

Akademik to dobra szkoła współżycia z ludźmi. Syf wynosi się z domu. Pamiętam w akademiku mieszkały dwie laseczki - śliczne jak marzenie a pokój ich wyglądał jak stajnia Augiasza.

ja tam wolę kącik na końcu korytarza:P

ex_student 32 co chcesz, wypindrzenie sie zajmuje pewnie sporo czasu. na sprzątanie już nie stykło;)

do osoba trzecia....ach te kąciki!! Tyle nocy przegadanych.... Kafe się chowa....

Nie tylko kafe się chowa - kto tego nie przeżył, nie wie co stracił :)

taaaa, studencka "lampka" wina .... frutti di mare .... Jak można nie lubić kuchni w akademikach? Chociaż może teraz jest inaczej ?

No fakt, moje wspomnienia z kuchni w akademiku nie są z ostatniej chwili - może to się zmieniło - oj to by była wielka strata :( :( :(

u nas w kuchni nie tylko sie gotowalo ale byla intensywna nauka, interesy, milosc, porachunki itp.

ba...!

ja tez zwsze sie glupio czulam, obiady gotowalam o 21 :P gdzies na 4-5 roku mi przeszlo

Na studiach żartowaliścmy ,że Herling Grudziński pisząc te słowa miał na myśli nasz akademik.:) “Tu otwierał się inny, odrębny świat, do niczego niepodobny; tu panowały inne odrębne prawa, inne obyczaje, inne nawyki i odruchy;