jak wyglądały u was spotkania klasowe po latach ?

wszyscy bardzo sie pozmieniali

Gorzała i seks ... tam to wspominam.

Bardzo fajnie, nostalgicznie, zadziwiajaco. Niektorzy zmienili sie na lepsze inni na gorsze. Byly niespodzianki.

Sex w toalecie, beznadzieja, teraz problemy i choroby wew :-(

jak ktoś nie przychodzi to sie wstydzi siebie? hahaha co za durny tok myślenia :D ja nie przychodzę bo nawet nie wiem czy są takie spotkania, nie interesuje mnie to. Mam swoje życie i z nikim z byłej klasy nie utrzymuję kontaktu, nawet nie wiem o czym miałabym z nimi rozmawiać po 15 latach. Każdy zapewne ma już inne życie

Nie poszlabym bo nigdy tych ludzi nie lubilam, zresztą mnie tez nikt nie lubił bo byłam nieśmiała.

Po tylu latach niewidzenia i braku kontaktu, nie interesuje mnie zycie obcych ludzi. I nie mam ochoty o sowim zyciu opwiadac bo i po co? Nigdy nie bylismy fajna klasa. Nie poszlabym, strata czasu.

Na mnie w klasie mówili alien i ok,niech tak zostanie. Jakoś nie tęsknię za kontaktem z nimi, nie mam zielonego pojęcia czy coś organizują.

Czas szkolny kojarzy mi sie z lataniem wszystkich dziewczyn na dupkow (zreszta dorosle kobiety robia to samo) i olewaniem mnie bo jestem porzadny

Minęło już 13 lat, przez ten czas przypadkiem spotkałam raptem 3 osoby z dawnej klasy. Jedna udawała, że mnie nie zna;-) a z dwoma, poza kiwnięciem głowy, szybkim cześć nie było za bardzo o czym rozmawiać. Nie sądzę aby to się zmieniło i było inaczej z resztą klasy. Nie mam ochoty uczestniczyć w zawodach na przechwałki kto bogatszy,ładniejszy, kto gdzie pojechał ,co i ile czego ma.Nigdy nie byliśmy zgraną paczką, każdy sobie.

Kiedyś w wakacje między 1 a 2 gimnazjum zorganizowałem z koleżankami dwa spotkania klasowe z podstawówki. Minął rok od rozstania naszej klasy... Tak za sobą tęskniliśmy... Że aż na te dwa spotkania przyszło 8 osób z 22-osobowej klasy + była wychowawczyni   To się nazywa tęsknota... A gdy skończyła się podstawówka to tyle płaczu było, lament... Niestety przez ten czas konflikty między koleżankami się zaostrzyły, a niektórzy nas totalnie olali, dlatego taka słaba frekwencja.

 

Ale ciekawa akcja była dopiero na zakończenie gimnazjum. Byliśmy niezgraną klasą do tego stopnia, że nie dogadaliśmy się nawet w kwestii czerwcowego spotkania pożegnalnego. Mieliśmy wszyscy do jakiejś miejscówki zajechać, ale moje mordeczki się tak pokłóciły o miejsce, że aż na pożegnalne spotkanie z 26-osobowej klasy przyszło łącznie ze mną ok. 8 osób,chodziły plotki nawet, że reszta zbuntowała się i oddzielnie się spotkała w innej kawiarence. Słodkie dzieciaczki... I jak tu nie kochać swojej starej klasy... Od jakiegoś czasu podejrzewam, że będą chcieli zrobić spotkanie, ale znając życie, jak mnie w czterech literach mieli to i teraz pewnie tak samo mogłoby się stać i raczej by mnie nie ponformowali o spotkaniu. Gdybym jednak wiedział o spotkaniu, to raczej bym nie wpadł, chociaż kusiłoby mnie, aby przyjść i zepsuć spotkanie  

 można się poruhac

Próbowaliśmy jeszcze zrobić spotkanie klasowe po 3 latach z klasą z podstawówki. Były całkiem przyzwoite przygotowania, ale jakoś tak wyszło ze mało osób chciało przyjsc, stracilismy zainteresowanie tematem i nic nie wyszło. Ale spróbuję byc moze zorganizować spotkanie klasowe właśnie z ta klasa z podstawówki.

 Dwie wychowawczynie z technikum po alkoholhu nabrały odwagi rozmawiać o fantazjach... hamulce pestka,

do białego rana cztery razy na dwa ptaki  

Hmm u mnie spotkań takich typowo klasowych nie było a jestem już 15 lat po maturze. Przez ten czas spotkałam kilka osób z podstawówki czy szkoły średniej. Nie poszłabym na takie spotkanie nawet jakby było. Z rozmów z dawnymi koleżankami wywnioskowałam, że wg. nich każdy kto nie został po studiach w dużym mieście tylko wrócił na prowincje nie daj na wieś jest tzw. przegrywem życiowym i nie ma ambicji. Chwalenie się wyjazdami na wakacje gdzie ja nie byłam i czego nie widziałam normalka. Wielkie zdziwienie jak ja mogłam się nic nie zmienić i dogadywanie,że a niektórzy to po 40 dopiero tyją itp.  Nigdy w życiu spotkań klasowych.