Mając dziecko nie można już robić tego czego się chce

takie jest moje zdanie . Dziecko potrzebuje opieki non stop . Ma się mniej czasu dla siebie, dla swoich pasji, dla znajomych lub chocby glupiego wyskoczenia na kawe z kolezankami lub wyjazdu do kina lub jakiejs imprezy, nie ma spontanow ze np. jedziemy jutro do Pragi na weekend i przezywamy kilka najlepszych dni w swoim zyciu . To w sumie troche smutne wszyscy mi mowia ze jak urodze dziecko to wszystko sie zmieni , bede musiala siedziec z dzieckiem w domu , mam zapomniec o wyjsciu ze znajomymi , o spontanach , o imprezach, o pasjach chyba nie chce :(

chyba kazdy sie tego boi. ale przyjdzie czas :)

Maja racje, Ci Twoi znajomi.Skonczy sie wszystko, co dobre.... I nawet nie wypada jak bedziesz matka isc na impreze , ani na balety....Poza tym- maz Ci i tak nie pozwoli.Smutne , lecz prawdziwe. Lecz dzieci to wynagrodza bezinteresowna milascia.A jak beda juz dorosli i wyfruna z domku- to wowczas mozesz szalec!!!

lubie sie roochać z facetem na środku pokoju i łykać szczyny gdyby było dziecko to by mnie to krępowało a tak jest wolność mogą mnie nawet załadować we dwóch :-)

a jak ktos woli inne milosci niz dzieciece ? i majac dziecko chce pojechac gdzies cos zobaczyc a nie moze to ja to pierdziele wole nie miec dzieci niz potem plakac w domu ze nic nie moge :o

W życiu się z tym nie zgodzę, że dziecko ogranicza aż tak bardzo. Mówią tak zwykle osoby które dzieci nie mają albo same się ograniczają. Faktem jest że przez pierwsze miesiące siedzisz w domu na dupsku ale później życie wraca do normy. Ja doskonale bawie się z moi dzieckiem choć ma dopiero 5 miesięcy. Sama też już zaczęłam wychodzić do ludzi. Realizuje swoje pasję itp. Itd. Faktem jest że macierzyństwo powinno być planowane i trzeba do niego dorosnąć

ale ci herbatę poda na starośc jak już będziesz robić pod siebie (może)

Dziecko ogranicza i to bardzo. Jak ktos mowi inaczej to klamie

jesli mozna zapytac...? to jak ty realizujesz swojapasje? co to za pasja? i gdzie wtedy jest dziecko ? opowiesdz prosze

żeby ktoś miała usługiwać nam na starosć?:o

ja tez mysle ze jak ktos mówi ze dziecko nieogranicza , to mysle ze ten ktos kłamie .. sa pary które pragna dzieci i jakos organizują sobie czas i relax , ale znam takie co nieorganizuja ..

nic już nie jest takie jak było i trzeba zmienic wiele swoich nawyków i przyzwyczajen.:p

dokladnie:)

Zawsze się znajdą wszechwiedzącę które wiedzą lepiej niż ja czy dziecko mnie ogranicza czy nie. Jak się kobiety stają po urodzeniu dziecka kurami domowymi i spotykają się z innymi matkami porozmawiać o kupkach to tylko i wyłącznie ich wina. Jak wychodzę to dziecko zostaje z dziadkami. Zostawiam zapas mleka i już. Moje życie zmieniło się w minimalnym stopniu o tyle że martwię się nie tylko o swoją dupe ale również o córeczkę. Gdyby dziecko tak ograniczało to prawie żadna by nie miała dzieci.

miała by wlasnie bo co ludzie powiedza? wiekszosc tak mysli :o ze jak nie urodzi dziecka to ja facet zostawi dla innej itp :o chore

który ciągnie się za matką całe życie. Wszystko zależy od charakteru, organizacji życia. Ale tak naprawdę to już nigdy nie bedziesz tylko dla siebie.Obojętnie ile to dziecko ma lat. Spójrz na swoich rodziców.Być może się na nich wściekasz, być może nad nimi rozczulasz ale dla nich nadal jesteś i będziesz dzieckiem.I jest niestety z każdą matką, ( nie mówię patologii)

I ja tak myslałam po porodzie, byłam straszcznie wymęczona i pesymistycznie nastawiona do wszystkiego. Teraz uwazam, ze zycie bez dziecka jest puste i nie ma sensu

Ja też bałam się macierzyństwa i wszelkich obowiązków i ograniczeń z nim związanych. Zwlekałam z ciążą ponad 8 lat po ślubie. Kiedy urodziła się moja córka, dopiero przejrzałam na oczy, dopiero zrozumiałam, co to naprawdę znaczy mieć dziecko. Moja córka jest moim największym skarbem, kocham ją jak nikogo na świecie i dziś zastanawiam się, jak mogłam bez niej żyć tyle lat. A przecież niby było mi tak dobrze i wkurzałam się, kiedy znajomi i rodzina wciąż dopytywali się o dziecko. Rozumiem ludzi, którzy nie mają dzieci, bo myślą tak jak ja przed urodzeniem córeczki. Lecz jednocześnie jest mi żal tych, którzy z tego powodu zarzekają się, że nie będą mieli nigdy dzieci :( (mam taką koleżankę, ma 36 lat, męża, koty i psy) Nigdy nie dowiedzą się, jakim szczęściem jest dziecko :(

dla niej szczesciem sa zwierzeta i maz :)

Z całą pewnością są większym szczęściem. Ja też kocham swojego męża i kocham zwierzęta. Przez okres, kiedy nie miałam dziecka, sama miałam psa, ukochanego, wspaniałego kundelka. Był z nami jeszcze przez pół roku po narodzinach córki. Potem poważnie zachorował, musieliśmy go uśpić. Jeszcze dziś jestem chora i potwornie za nim tęsknię :( Dziecko to zupełnie inny rodzaj miłości i cieszę się, że dane mi jest doświadczać tego uczucia :)