w sekrecie powiem, że moja psychika niszczy mi życie

mam życiowe problemy, moż eni etakie jak każdy, troche większe, bo moi rodzicei mają naprawde poważe kłopoty finansowe, mama jest chora, w dodtaku kidyś dużo piła, teraz wieczne awantury w domu, mój brat jest agresywny i sie o niego boję, że kiedyś gdzieś w życiu się pomyli, a najmłodsze z rodzeństwa rozwija się wolniej niż rowieśnicy, ma trudnosci w nauce, w kontaktach mimo to studiuję 2 kierunki, dobrze mi idzie, bo to co robię to jedyna w życiu satysfakcja, i jedyna rzecz której powodzenie zalezy tylko ode mnie utrzymuje sie sama, ale ciągle tylko kombinuję jakby tu zdobyć pieniądze, jakby tu zycie sobie ułożyć by pomóc mojej rodzinie wyjsc z problemów przez to nie mam nikogo bliskiego, mam koleżanki, ale im sie nie zwierzam, zadna nawet nie podejrzewa że mam w domu takie piekło. Oczywiście chłopaka też nie mam, a każdego kto próbuje si edo mnie zblizyc zwodzę, aż w końcu odpuszcza, bo nie wyobrażam sobie że mogłabym go wprowadzić do tego mojego zrypanego życia.... nawet mi sie nie chce nikogo poznawać

A ile masz lat, skąd jesteś?

Masz na mysli życie uczuciowe? Moze tak byc, jak sie wciagniesz w ten schemat. Musisz sobie powiedziec - to, co wyprawia twoja rodzina, to nie twoja wina, a ty tym bardziej jestes godna podziwu, że potrafiłaś stanąć na nogi mimo nierównego gruntu. Nie bój sie dopuszczac do siebie ludzi. Im chodzi o ciebie, a nie o rodzinę. Nie musisz niepytana nukomu opowiadać. A jak ktoś bedzie wypytywał, to mozesz powiedziec, jak jest. Tak na sucho, naukowymi słowami. Tu problem taki, tam taki, bez wgłębiania sie i bez emocji. Co do facetów, to oni sietak znowu nie rwą do poznawania rodziców itp. Jak przyjdzie pora, uprzedzisz takiego po prostu i juz.

a po co ja mam mówić skąd jestem i kim jestem? to nieważne a poza tym, mi nie chodzi o to , ze nie poznaje nikgo ze względu na rodzine, mi sie nawet nie chce myslec o jakimkolwiek związku bo ciągle sobie wmawiam, ze mam ważniejsze problemy na głowie niż planowanie wspólnego wieczoru z jakimś kochasiem to mnie dobija

Rozumiem Cię bardzo dobrze. Jednak czasem warto pomyśleć o sobie i pozwolić na wyjście do kina czy na spacer. Oderwać się od tej szarej rzeczywistości,spojrzeć na kłopoty z innej perspektywy.....

bo opis pasuje do kogoś kogo znam ale nie chcesz nie mów

rozumiem to az za dobrze ogolnie masz taki z przeproszeniem pierdzielni zyciowy, ze sie czasem zyc odechciewa

a moze nie trafi sie "jakis kochas"? niw warto ludzi odtracac z gory, warto odsiewac :p