czy lubicie dystans emocjonalny w milosci?

ja zacznę lubić bo do jasnej cholery nie ma co się angazowac bo potem trudniej jest przy rozstaniach...

bywałam w \"związkach\", w których trzymałam taki dystans (większy lub mniejszy), ale jesli chodzi o miłość, o mężczyznę, którego kocham, to nie lubię. Staram sie, żeby takiego dystansu nie było i jest ok. :)

fdajnie i szcżęśc Ci boże ciekawe jak bys mówiął gdyby ten ukochany Cię zostawił /czego Ci nie życze oczywiście/

Vampire, chodzi Ci o to, że się mocno angażuję, podnosząc tym samym ryzyko tego, że mogę zostać mocno zraniona, znaczne mocniej niż wówczas, gdybym ten dystans trzymała? Oczywiście zawsze jest takie ryzyko, ale niestety na tym to polega :) - żeby coś zyskać, coś wartościowego, trzeba wiele z siebie dać i naturalne jest, że w razie czego strata będzie większa. Nie boje się tego, bo mimo że rzeczywiście uczuciowo na pewno bym bardzo cierpiała, bo kocham bardzo mocno, ale psychicznie nie jestem uzależnona, mam otwarte jakieś tam swoje furtki, które wiem, że w razie czego byłyby jakąś alternatywą :)

i tak trzymaj... moze inaczej bym pisał gdybym nie został zostawiony... cóż ale sam bylem sobie winien, życze Ci klaudko powodzenia:)

dzięki i wzajemnie :) ale wiesz, że jedna jaskółka nie czyni wiosny ;) Nie podchodz tak do tego, bo na dystanasach nie zbudujesz nic trwałego i pięknego. Ryzyko czasem się opłaca, trzeba tylko odpowiednio wybierać i zostawiać sobie, jak to się mówi, odrobinę "siebie dla siebie" ;)

Na dyskotekac chce poznac kogoś tylko po to aby nie myślec i sie nei zadręczać:P:P mam przyjaciół którzy mnie wspieraja - i wierzę że znajde jeszcze swoją ta prawdziwą miłość:)