JAk zmusić go do odpowiedzi, czy...

A coś w tym nie tak ? W róznym wieku dziewczyny rodzą dzieci, a ja napraawdę tego dziecka pragnęłam..

Oj cos mi sie zdaje, ze prowokujesz.

Nie. Nie potrafie tego uduwodnić, zero w tym prowokaji tak było, wpadliśmy. Ale po fakcie zapragnęliśmy tego dziecka jak niczego na ziemi w 11 tyg pani ginekolog w gabinecie wyppowiedziała słowa " serduszko nie bije " najgorsza chwila w moim życiu, szpital, depresja..

No to w czym problem? Wpadnijcie jeszcze raz. Tacy oboje jesteście dojrzali że dziecko to na pewno żaden kłopot.

kiebzań, nie pisz odpowiedzi do mojego tematu, prosze.

gdyby autorka napisala ze ma w domu pieklo, matka ją bije a stary gwalci to wszystkie jak jeden byk byscie doradzaly zeby zamieszkala z chlopakiem i sie usamodzielnila a jak dziewcze chce tak samo z siebie wejsc w te dorosle zycie to juz od razu wielkie halo....

autorko, widzę że dużo głupich odpowiedzi tutaj dostajesz. nie bierz tych bzdur do siebie. ktoś tu dobrze napisał że zmuszając go możesz osiągnąć negatywny skutek niestety. możecie sobie zaplanować wszystko na spokojnie bez wymuszeń i bez pośpiechu. na wszystko przyjdzie czas. ale musicie to chyba we dwoje czuć. jeśli on się wacha to musisz poczekać na niego, żeby nie było kiedyś że on będzie cię obwiniał o to że pchnęłaś go w nieprzemyślaną decyzję. a długo się tak wacha?

Szczerze, to dopiero od kilku dni zobaczyłam w nim takie jakby obawy chociaż wciąż powtarza, że tego chce, ale to się czuje, więc powinnam powiedzieć że daje mu czas jeśli nie chce sie śpieszyć tak ?

Czekam na odpowiedzi z dzisiaj może ktoś może mi coś ciekawego doradzić.

Daj mu trochę czasu, obydwoje jesteście bardzo młodzi. Myślę, że chłopak chce z Tobą zamieszkać, ale pewnie trochę przeraża go wizja wielu konsekwencji, które niesie za sobą ta decyzja. Zresztą Ty sama też się przekonasz, że to zupełnie inne życie... nie mówię wcale, że gorsze.

Wiem, że życie jest inne niż sobie wyobrażam, ale chce już je w swoje ręce wziąść mój ojciec oczekuje ode mnie około połowy swojej wypłaty równie dobrze tą połowe mogę zainwestować w utrzymanie mieszkania i będę żyła na swoich zasadach.. Nie chce się bawić w dorosłość, ja uważam , że jestem na to gotowa i wiem, ze dostane na pewno od życia po tyłku a jemu macie racje, dam czas i zwolnię tempo.

Po za tym wiem czego mogę się spodziewać, ale wiem też że często nie martwię się tym, uważam że dam radę chociaż to nic pewnego. on i ja jeśli podejmiemy taka decyzje to sami będziemy "kowalami własnego losu" :)

Przez przypadek znalazlam te wiadomosc :) Boze jaka ja bylam mloda i glupia, ufna... Z tym chlopakiem tak zamieszkalam po 6 miesiacach sie juz wyprowadzilam, faktycznie tak jak wszyscy mowili chlopak 19 lat to jeszcze dziecko :)

Teraz calkiem inny zwiazek, calkiem inny facet i zero pospiechu do wspolnego zamieszkania :) Az bylam w szoku czytajac swoje wlasne wypowiedzi.