DDA czy da sie z tym wygrac??

jwstem z chlopakiem 4 lata od pol roku jego dda nabralo tak silnej mocy ze juz zaczynam watpic czy damy rade Prosze osoby ktore mialy z ta "choroba" do czynienia o odp czy terapia pozwolila wam zyc bez tego pietna bez ciaglych nawrotow kryzysow?? dziekuje za odp pozdrawiam

z daleka

Dorosła osoba ma juz ukształtowany charakter.Ale być moze terapia w jakimś stopniu pomoze... ńo chyba ze sięga po alkohol to zostaw go.

ja jestem dda, mam faceta od siedmiu lat, przez pierwsze trzy był koszmar, ale dzięki niemu wyszłam na prostą. także jeśli ja dałam radę dzięki zwykłemu facetowi to myślę, że terapia z fachowcem powinna pomóc tym bardziej. aczkolwiek wiele zależy od indywidualnego przypadku.

życia ale terapia potrafi naprawdę wiele pomóc.

walcz o niego, nie udowadniaj mu po raz kolejny, ze jest nic nie wart. z tym mozna wygrac!

nie pije nie jest agresywny jedyny problem polega na tym ze wszystko jest cudownie idealnie i nagle boom !! przyklad wiszimy sie w niedziele zegnamy sie w cudownym nastroju we wtorek jeszcze rozmawiamy przez tel a w srode ni z tego ni z owego nie odbiera telefonow nie dzwoni nie pisze i tak do soboty BO nagle musi cos przemyslec albo twierdzi ze zasluguje na kogos lepszego albo ze wydaje mu si eze mnie krzywdzi tlumacze ze nic takiego nie ma miejsca ze jest dla mnie idealem ze z takim mezczyzna chce byc i przez jakis czas spokoj i nagle znowu boom nie odzywa sie pare dni a ja juz nie wiem czy w takim kryzysie mam byc nachalna o pchac sie z pomoca czy zostawic go samego az zechce sie odezwac on chce isc na terapie mial isc w styczniu ale mamy marzec i nic

i wartościowymi osobami tylko potrzebują pomocy by uporać się z problemami wynikającymi z przykrego dzieciństwa.

nie wyobrazam sobie go zostawic tylko czasem sie zaczynam zastanawiac czy to dda to nie jest moj wymysl ze moze typowe cech dla osob z dda i jego po prostu sa zbiezne i to jedynie zbieg okolicznosci Ze to iz wychowywal sie w domu gdzie ojciec pil bil maltretowal cala rodzine psychicznie i fizyczne nie ma wplywu na jego zachowanie Ze po prostu moz ejuz przestal mnie kochac ze dda nie ma tu nic wspolnego z naszym zwiazkiem ale z drugiej strony powtarza ze jest taki szczesliwy ze jestesmy razem ze jestem jedyna osoba ktora kocha i na ktorej mu zalezy ze wie ze tak naprawde to jestem pierwsza ktorej zalezy na nim i po takich slowach ze chce spedzic ze mna reszte zycia i po zartach ze juz nigdy sie od niego nie uwolnie boom i nie chce mnie widziec przez tydzien ale za to nie ma problemu spotykac sie w czasie swojego kryzysu z kumplami ktorzy juz nie raz go brutalnie wykorzystali

podczas kazdego kryzysu chucham dmucham na niego zeby nie robic mu dodatkowego problemu ale ostatio zachowal sie naprawde tragicznie jak nigdy dotad i doszlo do mnie ze w tym zwiazku sa dwie osoby ze po przez wspolczucie mu nie pomoge niestety ale musze postawic warunek ze jezeli nie skorzysta z pomocy psychologa nasz zwiazek nie ma sensu Jesli wkoncu uda sie po pomoc do lekarza ja jestem gotowa byc przy nim chodzic razem na terapie itd ale bez tego nie ma sensu nie moge ryzykowac ze po przez zal i wspolczucie stane sie sama ofiara ize bede z nim z zalu bo to chyba jeszcze gorsze niz rozstanie moze mala przerwa pozwolilby mu sie jakos ogarnac

Wiesz, często nic nie trzeba mówić, tłumaczyć że się kocha - wystarczy trwać przy nim i pokazać to. Słowa to tylko słowa, liczą się czyny.

www.dda.pl bardzo pomocne

dziekuje wszystkim za odp zalezy mi na nim ale jezeli sam nie zechce isc do psychologa to ja nic nie zrobie na sile nie da sie pomoc to musi byc jego wybor tyle ile mogla juz zrobilam na dzien dzisiejszy moja moc sie wyczerpala jestem przy nim ale ile moge wytrzymac kiedy rani minie za nic za to ze jestem przy nim wlasnie ostatnio wydarzylo sie cos co otworzylo mi oczy ze nie moge poswiecac siebie do reszty nie odzywal sie 3 dni domyslilam sie ze to znowu kryzys ale w duchu balam sie ze moze jednak tym razem cos sie stalo wiec dzwonilam caly dzien nie odbieral Nie wytrzymalam pojechalam upewnic sie czy wszystko ok Siedzial w domu z kolega grali w jakas telewizyjna ger jak weszlam do pokoju nawet sie na mnie nie spojrzal Powiedzialam ze sie martwilam ze caly dzien nie moglam sie dodzwonic a on na to ze nie slyszal Poza tym ze dzwonilam chyba z 30 razy ale to nie wazne wiec wyszlam zszedl za mna i nerwowy ze wpadlam tak bez zapowiedzi a on jest chory a przeciez nic sie nie dzieje i dal do zrozumienia ze mam sobie pojsc DDA swoja droga ale to zachowanie dalo mi do myslenia ze pomimo jego problemow psychologicznych moze po prostu przestal mnie kochac no ale na forum nie znajde rozwiazania Jutro sie spotykamy dam mu namiary na psychologa i poprosze szeby przemyslam wszystko dokladnie Bo ja nie mam juz sily na te hustawki

że nikogo nie da się (i nie można) zmuszac do udania się do lekarza. osoba sama musi przyznać się przed samą soba że ma problem i potrzebuje pomocy specjalisty. ps. jestem DDA.

KOchana, musisz miec dystans, jesli go kochasz

no wlasnie doszlo do mnie ze nie moge poswiecac sie do reszty bo zatrace rozsadek cholera jaki ten swiat jest pokrecony niedosc ze ma sie ciezkie dziecinstwo to jeszcze dorosle zycie obarczone koszmarem z przeszlosxi kladzie "lape" na przyszlosci

dda to porażka, albo po prostu doładuj mu konto w telefonie

ddaup